ÇEVRENİN KORUNMASINDA İDARİ YAPTIRIMLARIN CAYDIRICILIK AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

HATİPOĞLU, Mehmet

ÇEVRENİN KORUNMASINDA İDARİ YAPTIRIMLARIN CAYDIRICILIK AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

Mehmet HATİPOĞLU (Uşak Üniversitesi Kamu Yönetimi Bölümü Hukuk Ana Bilim Dalı Öğretim Üyesi)

Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi

7 0

Yıl: 2016 Cilt: 0 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 53 - 94 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

ÇEVRENİN KORUNMASINDA İDARİ YAPTIRIMLARIN CAYDIRICILIK AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

Öz:

Bu çalışma, Türkiye'de çevrenin korunmasına hizmet eden idari yaptırımların mevcut durumunu ortaya koyarak daha etkin ve caydırıcı bir çevre koruma adına, yaptırım ekseninde hangi hukuksal yaklaşım ve uygulamalara ihtiyaç duyulduğunu analiz etmektedir. Bu bağlamda, çevrenin idare hukuku tarafından korunması özelinde kullanılan yaptırımlara uyumun artırılması için birtakım faktörler ön plana çıkmaktadır. Etkin bir idari yapılanmanın oluşturulması, mevzuat yetersizliği varsa giderilmesi, yaptırımların ölçülü ve belirgin olması, halkın çevre bilinciyle korumaya katılımının artırılması gibi hususlar caydırıcılığı etkileyen faktörler olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu noktada çevre sorunlarının oldukça çeşitlenmesi ve zararlarının daha da hissedilir olması önlemeye yönelik tedbirler temelinde bir caydırıcılık politikasını zorunlu hale getirmektedir. Zira gelişmiş ülkelere bakıldığında çevre korumada kullanılan hukuksal araçların, özellikle de idari yaptırımların, yeni önleyici stratejilerle geliştirildiğini ve daha etkin hale getirildiğini görmekteyiz. Çevre hukukuna uyumu geliştirmek ve koruma derecesini yükseltmek için yenilikçi idare hukuku tedbirlerine ihtiyaç vardır. İşbirlikçi idari yaptırım mekanizmaları, idari yaptırımların yeterli düzeye ulaştırılması, idari teşkilatın yeniden yapılandırılması (teknolojik altyapı), yetki paylaşımları, çevresel duyarlılığı artırma çabalarında idarenin rolü gibi hususlar, çevrenin idare hukuku araçları aracılığı ile daha etkin korunmasında öne çıkan konulardır. Bu konular gözden geçirilerek ve önleyici yaklaşımlar benimsenerek oluşturulacak yenilikçi tedbirlerin ülkemiz açısından mevcut durumu ve atılması gereken adımlar, bu çalışmamızın temel fikrini oluşturmaktadır

Anahtar Kelime:

Konular: Hukuk

EVALUATION OF ADMINISTRATIVE LAW TOOLS’ DETERRENCE FOR PROTECTION OF THE ENVIRONMENT

Öz:

This study analyses needed legal approaches and applications on behalf of effective and dissuasive environmental protection by indicating the current situation of administrative sanctions, which serve to environmental protections in Turkey. In this context, a number of factors come into prominence in order to increase the compliance of used tools. Factors affecting the dissuasiveness are establishing an administrative structuring, correcting any deficiencies, having restrained and explicit sanctions, increasing the public`s participation for environmental protection awareness. At this point, diversification of environmental issues and growth of felt damages make dissuasiveness policy obligatory on the basis of preventing cautions. Because, when examined the developed countries, it is seen that legal tools used in environmental protections, particularly administrative law tools, are developing with preventive strategies and activating more. There is a need for innovative administrative law precautions for improving compliance with environmental law and upgrading the degree of protection. In order to protect environment effectively with administrative law tools, priority issues are collaborative administrative sanction mechanisms, reaching to sufficient level of administrative sanctions, restructuring of the administrative organization (technological infrastructure), authority sharing, matters such as role of administration in efforts to increase environmental awareness. The aim of this study is determining current situation of our country and specifying the points to take into consideration by creating innovative precautions with reviewing the issues and adopting preventive approaches

Anahtar Kelime:

Konular: Hukuk

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Akıllıoğlu, Tekin (1987), “İdare Hukuku Açısından Çevre Kanunu”, Çevre Kanununun Uygulanması, Ankara, TÇSV Yayını.
Aksu, Ceren (2011), “Sürdürülebilir Kalkınma ve Çevre”, Güney Ege Kalkınma Ajansı Yayını.
Arnold W. Reitze, Air Pollution Control Law: Compliance, Enforcement, Published by Environmental Law Istitute, Washington, 2001
Arslan, Zehreddin (1995), “Doğal Çevrenin Korunmasına Yönelik Alı- nan Önlemler ve Yasaklar Karşısında Danıştayın Tutumu”, İÜSBF Dergisi, No: 11-12-13, İstanbul.
Bates, Gerry (2006), Environmental Law in Austraila, 6th Edition, Lexis Nexis, Sydney, s.7.
Becker, Gary S. (1968), “Crime and Punishment: An Economical Approach”, The Journal of Political Economy Vol. 76, No. 2.
Calvino, Nadia (2007), “Public Enforcement in the EU: Deterrent Effect and Proportionality of Fines”, in Claus-Dieter Ehlermann and Isabela Atanaisu (eds), “European Compitition Law Annual 2006: Enforcement of Prohibition Of Cartels”, Hart Publishing, 2007.
Christopher, Michaelsen (2010), “Reforming Australia’s National Security Laws: The Case for a Proportionality-Based Approach”, University of Tasmania Law Review 31, 29(1), Tasmania.
Cutter, Bowman, and Neidell, Matthew (2009), “Voluntary information programs and environmental regulation: Evidence from ‘Spare the Air”, Journal of Environmental Economics and Management, 58(3).
Çolak, Nusret İlker (2009), “Kültür ve Tabiat Varlıklarının Devlet Malı Niteliği ve Sonuçları”, E Akademi Hukuk, Ekonomi ve Siyasal Bilimler Aylık İnternet Dergisi, Sayı 84.
Dolu, Osman, Büker, Hasan ve Uludağ, Şener (2012), “Türk Ceza Adalet Sisteminin Caydırıcılık Kapasitesine İlişkin Eleştirel Bir Değerlendirme”, AUHFD, S. 61, C. 1.
Duran, Lütfü (1982) “İdare Hukuku Ders Notları”, İstanbul Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
Duru, Bülent (1995), “Çevre Bilincinin Gelişim Sürecinde Türkiye’de Gönüllü Çevre Kuruluşları”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, A.Ü.S.B.E., Ankara.
Eide, Erling (1994), “Economics of Crime: Deterrence and the Rational Offender” Amsterdam: North, Witte, Ann Dryden and Robert Witt, (1983)
“Crime Causation: Economic Theories. Forthcoming Encyclopedia of Crime Justice”, New York: Free Press., Holland, Mendes, Silvia M., (2004) “Certainty, Severity, and Their Relative Deterrent Effects: Questioning the Implications of the Role of Risk in Criminal Deterrence Policy”, Policy Studies Journal, Vol. 32 Issue 1.
EPA Victoria (2011), “Compliance and Enforcement Policy”, Publication 1388, Victoria.
Epple Dennis & Visscher, Michael (1984), “Environmental Pollution: Modeling Occurrence, Detection and Deterrence”, Journal of Law and Economics, Vol. 27:1.
Gözübüyük, Şeref ve Akıllıoğlu, Tekin (1992), “Yönetim Hukuku”, 5.B, Ankara, Turhan Kitabevi, s. 264, Gölcüklü, Feyyaz, (1963), “İdari Ceza Hukuku ve Anlamı”, AÜSBFD, S. 2, C. 18.
International Network for Environmental Compliance and Enforcement (INECE), (2009), “Principles of Environmetal Compliance and Enforcement Handbook”.
Jendrośka Jerzmański Bar & Partners (2004), Environmental Lawyers, Environmental Management and Law Association (EMLA).
Kaboğlu, İbrahim (1991), “Dayanışma Haklarının Hukuksal Değeri (Soyut Talepler mi? İnsan Hakları mı?)”, İnsan hakları Yıllığı, Cilt 13, Ankara. Kara, Barış ve Deniz, Bülent (2006), “Çevre Suçlarının Yeni Türk Ceza Kanunu Özelinde İncelenmesi”, Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, C. 3, S. 1.
Karassin, Orr and Perez, Oren (2010), “From Regulation To Implementation: Responsive Assessment Of Environmental Compliance and Enforcement”, presented at the ECPR Standing Group Conference On Regulation In An Age Of Crisis, University Of Dublin, Ireland.
Kathuria, Vinish (2007), “Informal regulation of pollution in a developing country: Evidence from India”, Ecological Economics, 63(2–3).
Kızmaz, Zahir (2005), “Ceza ve Kriminal Yaptırımın Suç Oranları Üzerindeki Caydırıcı Etkisi”, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 7.
Martin, Rosemary (2003), “Alternative sentencing in environment protection: making the punishment fit the crime”, Law Institute Journal, 77 No 7.
Mengi, Ayşegül, “Çevre Koruma Yöneltileri, İlkeleri ve Araçları”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, C. 7, S. 3, Temmuz 1998.
Murchison, Kenneth M. (1995), “Environmental Law in Australia and the United States: A Comparative Overview”, Boston College Environmental Affairs Law Review, Vol. 22, Issue 3.
Nazaroğlu, Yavuz (1974), “Genel Olarak İdari Para Cezalarının Para Cezaları İçindeki Yeri ve Nitelikleri”, Danıştay Dergisi, Ankara, S. 14-15.
Oğurlu, Yücel (2001), “İdari Yaptırımlar Karşısında Yargısal Korunma-İdari Ceza Hukuku ve İdari Cezalara Karşı Başvuru Yolları”, 2. Baskı, Ankara, Seçkin Yayıncılık.
Oğurlu, Yücel (1999), “İdari Yaptırımlara Genel Bir Bakış ve İdari Yaptırım – Ceza Yaptırımı Ayrımı”, Erzincan Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 3, S. 1.
Oğurlu, Yücel (2000), “İngiliz ve Türk İdare Hukuklarında İdari Faaliyetin Denetlenmesinde Ölçülülük İlkesinin Rolü Hakkında Bir Değerlendirme”, AÜEHFD, C. IV, S. 1-2.
Özay, İlhan (1985), “İdari Yaptırımlar: Kurumsal Bir Deneme”, İstanbul, İstanbul Üniversitesi Yayınları.
Pain, Nicola (2003), “The Rise of Environmental Law in New South Wales and Federally: Perspectives from the Past and Issues for the Future”, Paper presented to National Environmental Law Association Annual Conference, Broken Hill NSW.
Robinson, a.g.e., s. 21, Macrory, Richard (2008) “Regulation, Enforcement and Governance in Environmental Law”, Cameron May Publishing, United Kingdom.
Robinson, Brian (2003), “Review of the Enforcement and Prosecution Guidelines of the Department of Environmental Protection of Western Australia”, This Report is prepared for The Minister for Environment and Heritage, Perth: Communication Edge Ross Ramsay- Gerard C. Rowe (eds)(1995), Environmental Law and Policy in Australia: Text and Materials, Sydney, Butterworths.
State of Oregon Department of Environmental Quality, (2004), “General Deterrence of Environmental Violation: A Peek into the Mind of the Regulated Public”, Prepared by Les Carlough, Portland (USA).
T.C Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, “Türkiye Çevre Sorunları ve Öncelikleri Değerlendirme Raporu”, Yayın No:23, Ankara.
Talu, Nuran (2006) “Avrupa Birliği Uyum Sürecinde Türkiye’de Çevre Politikaları”, Ankara, TMMOB Yayınları.
Taşkın, Ahmet (2010), “Çevrenin Hukuksal Yönden Korunması”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, S. 1, Ankara.
Thomas, Ian (2004), “Environmental Policy. Australian Practice in The Context of Theory”, Sydney NSW, The Federation Press.
Torunoğlu, Ethem (2006), “Ötekilerin “Çevre”si”, Ankara, Ütopya Yayınevi. Turgut, Nükhet (2000), “Çevre Politikası ve Hukuku”, Genişletilmiş 2. Baskı, Ankara, İmaj Yayınevi.
Türküm, Sibel (1998), “Çağdaş Toplumda Çevre Sorunları ve Çevre Bilinci” Gürhan Can (Ed.), Çağdaş Yaşam Çağdaş İnsan. Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi İlköğretim Öğretmenliği Lisans Tamamlama Programı, AÜ Yayınları, Eskişehir.
Ulusoy, Ali (1993), “Çevre Kirlenmesinin Oluşmasından Sonraki Aşamada Medeni Hukuk, Ceza Hukuku ve İdare Hukuku Çözümlerine Genel Bir Bakış”, A.Ü.H.F.D., C. 43, S. 1-4.
Ural, Engin (1980), “Çevre Hukukunun Gelişmesi”, Ankara Barosu Dergisi, S. 3, Ankara.
Wang, Jin and Yan, Houfu (2011), “Barriers and Solutions to Better Environmental Enforcement in China”, Ninth International Conference on Environmental Compliance and Enforcement.
Wilson, Paul, Walker, John, Mukherjee, Satyanshu (1986) “How the Public Sees Crime: An Australian Survey”, Trends and Issues in Crime and Criminal Justice No: 2, No: 4 (1987), published by Australian Institute of Criminology. Yalçındağ, Selçuk (1996), “Belediyelerimiz ve Halkla İlişkileri”, Ankara, TODAİE Yayınları.
Yayla, Yıldızhan (1983), “Çevre Sorunlarından Kaynaklanan Bazı İdare Hukuku Sorunları”, “Kentleşmenin Getirdiği Çevre Sorunları Sempozyumu: İdare Hukuku Açısından”, Danıştay Başkanlığı, Ankara.
Yurtcan, Erdener (1998), “Ceza Yaptırımı Ve Bireyselleştirme”, Ceza Hukuku Günleri 70. Yılında Türk Ceza Kanunu Genel Hükümler, İstanbul, Beta Yayıncılık.
Zanobini, Guido (1964), “İdari Müeyyideler”, Çeviren: Yılmaz Günal, Ankara, s.120.

APA	HATİPOĞLU M (2016). ÇEVRENİN KORUNMASINDA İDARİ YAPTIRIMLARIN CAYDIRICILIK AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. , 53 - 94.
Chicago	HATİPOĞLU Mehmet ÇEVRENİN KORUNMASINDA İDARİ YAPTIRIMLARIN CAYDIRICILIK AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. (2016): 53 - 94.
MLA	HATİPOĞLU Mehmet ÇEVRENİN KORUNMASINDA İDARİ YAPTIRIMLARIN CAYDIRICILIK AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. , 2016, ss.53 - 94.
AMA	HATİPOĞLU M ÇEVRENİN KORUNMASINDA İDARİ YAPTIRIMLARIN CAYDIRICILIK AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. . 2016; 53 - 94.
Vancouver	HATİPOĞLU M ÇEVRENİN KORUNMASINDA İDARİ YAPTIRIMLARIN CAYDIRICILIK AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. . 2016; 53 - 94.
IEEE	HATİPOĞLU M "ÇEVRENİN KORUNMASINDA İDARİ YAPTIRIMLARIN CAYDIRICILIK AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ." , ss.53 - 94, 2016.
ISNAD	HATİPOĞLU, Mehmet. "ÇEVRENİN KORUNMASINDA İDARİ YAPTIRIMLARIN CAYDIRICILIK AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ". (2016), 53-94.

APA	HATİPOĞLU M (2016). ÇEVRENİN KORUNMASINDA İDARİ YAPTIRIMLARIN CAYDIRICILIK AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi, 0(1), 53 - 94.
Chicago	HATİPOĞLU Mehmet ÇEVRENİN KORUNMASINDA İDARİ YAPTIRIMLARIN CAYDIRICILIK AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi 0, no.1 (2016): 53 - 94.
MLA	HATİPOĞLU Mehmet ÇEVRENİN KORUNMASINDA İDARİ YAPTIRIMLARIN CAYDIRICILIK AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi, vol.0, no.1, 2016, ss.53 - 94.
AMA	HATİPOĞLU M ÇEVRENİN KORUNMASINDA İDARİ YAPTIRIMLARIN CAYDIRICILIK AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi. 2016; 0(1): 53 - 94.
Vancouver	HATİPOĞLU M ÇEVRENİN KORUNMASINDA İDARİ YAPTIRIMLARIN CAYDIRICILIK AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi. 2016; 0(1): 53 - 94.
IEEE	HATİPOĞLU M "ÇEVRENİN KORUNMASINDA İDARİ YAPTIRIMLARIN CAYDIRICILIK AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ." Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi, 0, ss.53 - 94, 2016.
ISNAD	HATİPOĞLU, Mehmet. "ÇEVRENİN KORUNMASINDA İDARİ YAPTIRIMLARIN CAYDIRICILIK AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ". Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi 1 (2016), 53-94.