Bu çalışmada, Hz. Peygamber'den nakledilen Yahudi, Hıristiyan ve Müşriklerin Arap Yarımadası'ndan çıkarılmalarına ilişkin hadislerin sıhhat ve uygulama değeri açısından incelenmesi hedeflenmektedir. Allah Rasulü'nün (s.a.s.) hemen vefatı öncesi zikrettiği bu ifadeler bazı âlimler tarafından sadece Hicaz bölgesinin korunması bağlamında anlaşılırken bazı İslam âlimleri ise Müslüman toplulukların nerede olursa olsun bu hadisler gereğince hareket etmeleri ve farklı inanç grupları ile birlikte yaşamamaları gerektiği şeklinde anlamışlardır. Müslüman'ın öteki ile olan ilişkilerine yön verecek olan bu yaklaşımları Hz. Peygamber'in uygulamalarıyla birlikte değerlendirdiğimizde karşımıza bir tezat çıkmaktadır. Şöyle ki; bir tarafta dînî ya da etnik herhangi bir ayrım yapmaksızın karşılaştığı bütün gruplarla ilişki kuran bir peygamber modeline, diğer tarafta ise bir grup insanı sadece inançlarını göz önünde bulundurarak kategorize eden bir algıya şahit olmaktayız. Bu kapsamda çalışmamızda, öncelikle araştırmamıza konu olan rivayetler senet ve metin açısından incelenecek, ardından Hz. Peygamber sonrasındaki uygulamalar göz önünde bulundurularak rivayetlerin sahabe tarafından nasıl anlaşıldığı ve modern dönem de nasıl anlaşılabileceği ortaya konulmaya çalışılacaktır.