TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN "TÜRKÇE ÖĞRETİMİNE" YÖNELİK YETERLİLİKLERİ

ÇER, ERKAN

TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN "TÜRKÇE ÖĞRETİMİNE" YÖNELİK YETERLİLİKLERİ

Erkan ÇER (Yrd. Doç. Dr., Amasya Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Sosyal Bilimler ve Türkçe Eğitimi Bölümü,Amasya)

Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

29 0

Yıl: 2017 Cilt: 0 Sayı: 26 Sayfa Aralığı: 68 - 89 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN "TÜRKÇE ÖĞRETİMİNE" YÖNELİK YETERLİLİKLERİ

Öz:

Bu çalışma, Türkçe öğretmenlerinin Türkçe öğretimine yönelik yeterliliklerini incelemeyi amaçlamaktadır. Böylelikle, hem öğretmenlerin yeterliliklerine yönelik saptamalarda bulunulabilir hem de Türkçe öğretiminin başat sorunlarının uygulamada hangi nedenlerden kaynaklandığı belirlenebilir. Bu durum, hem Türkçe öğretiminin sorunlarının giderilmesine hem de Türkçe öğretmenlerinin alan eğitimine yönelik yeterlilik düzeylerine katkı sağlayabilir. Nitel bir yöntemle gerçekleştirilen bu çalışmaya, 40 Türkçe öğretmeni katılmıştır. Araş tırmada veri toplama aracı olarak, araştırmacı tarafından geliştirilen açık ve kapalı uçlu sorulardan oluşan bir anket kullanılmıştır. Türkçe öğretmenlerinden elde edilen nitel verilerin çözümlenmesinde ise, betimsel çözümleme kullanılmıştır. Sonuç olarak, bu çalışmada, Türkçe öğretmenlerinin Türkçe öğretimi ile ilgili yeterli düzeyde bilgiye sahip olmadıkları ortaya çıkarılmıştır. Bu durum, Türkçe öğretmenlerinin Türkçe öğretimini bilgi ve beceri dersi olarak görmelerine, derslerde dilbilgisi kurallarını öğretmeyi öncelemelerine, düz anlatım ve soru-yanıtı çok fazla yeğlemelerine, uyaran olarak Türkçe ders kitapları ile 100 Temel Eser'i çok fazla kullanmalarına, konuların hazırlanış sürecinde öğrenciden ve kazanımlardan hareket etmemelerine ve üst düzey düşünmeyi ortaya çıkartıcı etkinliklere yönelmemelerine yol açmaktadır. Bu bakımdan, Türkçe öğretmenlerinin Türkçe öğretiminin niteliğini etkileyen her türlü değişken üzerinde bilgi ve beceri sahibi olması gerekmektedir

Anahtar Kelime:

TURKISH TEACHERS’ PROFICIENCY ON “TURKISH LANGUAGE TEACHING”

Öz:

This study aims to analyze Turkish Teachers’ proficiency on Turkish Language Teaching. Accordingly, both the teachers’ proficiencies can be specified and where the principal problems in practice in Turkish Language Teaching arise from can be determined. This condition may both contribute to removing the problems in Turkish Language Teaching and to proficiency levels of Turkish Teachers for field education. 40 Turkish Teachers participated in this qualitative-design study. A structured written questionnaire, developed by the researcher, consisting of open-ended and close-ended questions was used as the data collection instrument. Descriptive analysis was used for the analysis of qualitative data obtained from Turkish Teachers. In conclusion, it was found through this study that Turkish Teachers did not know enough about Turkish Language Teaching. This condition leads Turkish Teachers to regard TurkishLanguage Teaching as a knowledge and skill-based lesson, to prioritize teaching grammar rules, to preferlecturing and question & answer method too much, to use Turkish textbooks and 100 Classical Works asstimuli too much, to center students and objectives in preparing the subjects and not to incline toactivities which arouse higher order thinking. Hence, Turkish Teachers are expected to have knowledgeand skill about every variable affecting the quality of Turkish Language Teaching.

Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Adıgüzel, Ö. (2010). Eğitimde Yaratıcı Drama, 1. Baskı, Naturel Yayınevi, Ankara.
Anderson, G., ve Anderson, G. J. (1998). Fundamentals of Educational Research. Psychology Press, London.
Anılan, H. ve Kılıç, Z. (2013). "Sınıf Öğretmeni Adaylarının Türkçe Öğretimi Dersine ve Türkçe Öğretimi Konusundaki Yeterliliklerine İlişkin Görüşleri", Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6/13, 1-48.
Arıcı, A. F. (2005). "İlköğretim Okullarında Dil Bilgisi Öğretimi Üzerine Öğretmen Görüşleri", Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 52-60.
Ashaver, D. ve Igyuve, S. M. (2013). "The Use of Audio-Visual Materials in The Teaching and Learning Processes in Colleges of Education in Benue State-Nigeria", Journal of Research Method in Education, 1/6, 44-45.
Aslan, C. (2010a). "An Analysis of The Presentation of Woman in 100 Basic Literary Works in Turkey", Eurasian Journal of Educational Reseach, 38, 19-36.
Aslan, C. (2010b). "Düşünme Becerilerini Geliştirici Dil ve Edebiyat Öğretimi Ortamları - Bir Eğitim Durumu Örneği -", Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13/24, 127-152.
Aslan, C. ve Doğu, Y. (2016). "Öğrencilerin Ortaokul Türkçe Ders Kitaplarındaki Metinlere İlişkin Görüşleri", Akademik Araştırmalar Dergisi, 17/67, 1-30.
Aydın, İ. (2010). "Dilbilgisi Öğretimi Çerçevesinde Türkçe Ders ve Öğrenci Çalışma Kitapları", Türkçe Öğretimde Güncel Tartışmalar, (Ed: L. S. Uzun ve Ü. Bozkurt), Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara.
Aydın, İ. S. (2013). "Mikro Öğretim Tekniğinin Türkçe Öğretmeni Adaylarının Öğretimi Planlama, Uygulama ve Değerlendirme Yeterlilik Algılarına Etkisi", Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12/43, 67-81.
Aykaç, N. (2005). Öğretme ve Öğrenme Sürecinde Aktif Öğretim Yöntemleri. Naturel Yayınları, Ankara
Aykaç, N. (2014). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Barın, E. ve Demir, C. (2008). Türkçe Dil Bilgisi 2: Biçim Bilgisi. Öncü Kitap, Ankara.
Baş, B. (2011). "İlköğretim Yüz Temel Eserin Türkçe Dersi Öğretim Programındaki Temalar Açısından Analizi", Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8/15, 175-200.
Batar, M. ve Aydın, İ. S. (2014). "Türkçe Öğretmeni Adaylarının Yazılı Anlatım Öz Yeterlik İnançlarının Değerlendirilmesi", International Journal of Language Academy, 2/4, 579-598.
Birkan Baydan, E. (2008). Visibility of Translation Through Conflicting Ideologies: The Islamic Retranslations of 100 Essential Readings. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Boğaziçi Üniversitesi.
Bozkurt, N. (2015). "Türkçe Öğretmeni Adaylarının Özel Alan Yeterlik Algılarının Değerlendirilmesi", Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8/3, 65- 86.
Bozpolat, E. (2015). "Türkçe Öğretmeni Adaylarının Dört Temel Dil Becerisine İlişkin Metaforik Algıları", Turkish Studies, 10/11, 313-340.
Brookhart, S. M. (2010). How to Assess Higher-Order Thinking Skills in Your Classroom. ASCD Member Book, USA.
Coşkun, E., Gelen, G. ve Öztürk, E. P. (2009). "Türkçe Öğretmen Adaylarının Öğretimi Planlama, Uygulama ve Değerlendirme Yeterlik Algıları", Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6/12, 140-163.
Coşkun, E., Özer, B. ve Tiryaki, E. N. (2010). "Türkçe Öğretmeni Adaylarının Özel Alan Yeterlik Algılarının Değerlendirilmesi", Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 123-136.
Çeçen, M. A. ve Mete, G. (2011). "6-8. Sınıflarda Dil Bilgisi Etkinliklerine İlişkin Öğretmen Görüşleri", Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3/5, 47-62.
Çer, E. (2011). "İlköğretim 4. Sınıf Türkçe Ders Kitaplarının Çocuğa Görelik İlkelerine Göre İncelenmesi", 20. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayını, 595-596.
Çer, E. (2015). "One Step Forward and Two Steps Back: A Study of The Image of Woman in The 100 Basic Works of Literature in Turkey", Universal Journal of Educational Research, 3/12, 1008-1014.
Çer, E. (2016). Türkçe Öğretiminde Etkinlikler. Anı Yayıncılık, Ankara.
Çetinkaya, G. ve Uzun, L. (2014). "Türkçe Ders Kitaplarındaki Metinlerin Okunabilirlik Özellikleri", Türkçe Ders Kitabı Çözümlemeleri. (Ed: H. Ülper), PegemA Akademi, Ankara.
Çotuksöken, Y. (1990). "Türkçenin Ana Dili Olarak Öğretimi: Sorunlar-Çözümleri", Varlık, 997, 4-6.
Çotuksöken, Y. (2010). Uygulamalı Türkçe Yazılı ve Sözlü Anlatım. Papatya Yayıncılık, İstanbul.
Dargut, T. ve Çelik, G. (2014). "Türkçe Öğretmeni Adaylarının Eğitimde Teknoloji Kullanımına İlişkin Tutum ve Düşünceleri", Ana Dili Eğitimi Dergisi, 2/2, 28-41.
De Bono, E. (2010). Lateral Thinking: A Textbook of Creativity. Penguin, London. Demirel, Ö. (1996). Türkçe Programı ve Öğretimi. Usem Yayınları, Ankara.
Demirel, Ö. (2002). Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri için Türkçe Öğretimi. PegemA Yayıncılık, Ankara.
Demirel, Ö. (2011). Öğrenme Sanatı: Öğrenme İlke ve Yöntemleri. PegemA Yayıncılık, Ankara.
Dilidüzgün, S. (2003). İletişim Odaklı Türkçe Derslerinde Çocuk Kitapları. Morpa Kültür Yayınları, İstanbul.
Dilidüzgün, S. (2004). Çağdaş Çocuk Yazını. Morpa Yayınları, İstanbul.
Dilidüzgün, S. (2007). "Çocuk Kitaplarının Çocuğun Sanat Eğitimine Katkısı", II. Ulusal Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Sempozyumu, Ankara Üniversitesi Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Uygulama ve Araştırma Merkezi Yayınları, 111-117.
Dingwall, R. ve Miller, G. (1997). Context and Method in Qualitative Research. SAGE, USA.
Doğan, B. (2011). 100 Temel Eser'de 6, 7 ve 8. Sınıflar İçin Önerilen Ortak Kitaplar Üzerine Bir Araştırma. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Dolunay, S. K. (2010). "Dil Bilgisi Öğretiminin Amacı ve Önemi", Türklük Bilimi Araştırmaları, 27, 275-284.
Epçaçan, C. (2013). "Çoklu Zekaya Dayalı Etkinliklerin Okuma Alışkanlığına İlişkin Tutuma ve Okuduğunu Anlama Özyeterlik Algısına Etkisi", Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 171, 209-236.
Erdem, İ. ve Başaran, M. (2010). "Mezun Oldukları Bölümlerin Öğretmenlerin Dil Bilgisi Öğretimine İlişkin Görüşleri Üzerine Etkisi", Türklük Bilimi Araştırmaları, 15/17, 321-339.
Erdem, İ. ve Çelik, M. (2011). "Dil Bilgisi Öğretim Yöntemi Üzerine Değerlendirmeler", Turkish Studies, 6/1, 1030-1041.
Gibson, C. (1998). Teaching Strategies: A Guide to Better Instruction. Orlich Harder Collation, USA.
Göçer, A. (2008). "Türkçe Dil Bilgisi Öğretiminde Çözümleme Yönteminin Kullanımı", Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5/10, 101-120.
Göçer, A. (2010). "Türkçe Öğretiminde Çok Uyaranlı Bir Öğrenme Ortamı Oluşturmak İçin Seçkin Edebi Ürünlerden Yararlanma", TÜBAR, 27/27, 341-370.
Göğüş, B. (1993). "Türkçe Öğretimine Genel Bir Bakış", İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi ve Sorunları, (Ed: F. Oğuzkan), Türk Eğitim Derneği Yayınları, Ankara.
Göğüş, B. ve Yücesan, S. (1988). Uluslararası Anadili Eğitim Örgütü Çalışmaları Çerçevesinde Türkiye'de Bir Türkçe Eğitimi Portresi, Rehber Yayınevi, Ankara.
Gözütok, D. (2006). Öğretim İlke ve Yöntemleri, Ekinoks Yayınları, İstanbul.
Gümüş, O. ve Buluç, B.(2007). "İşbirliğine Dayalı Öğrenme Yaklaşımının Türkçe Dersinde Akademik Başarıya Etkisi ve Öğrencilerin Derse İlgisi", Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 49, 7-30.
Günay, V. D. (2001). "Türkçemizin Günümüzdeki Sorunları ve Çözüm Önerileri", Ana Dili Dergisi, 23, 7-19.
Güneş, F. (2007). Türkçe Öğretimi ve Zihinsel Yapılandırma. Nobel Yayıncılık, Ankara.
Güneş, F. (2009). "Türkçe Öğretiminde Günümüz Gelişmeleri ve Yapılandırmacı Yaklaşım", Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6/11, 1-21.
Güneş, F. (2013). "Yapılandırıcı Yaklaşımla Dil Bilgisi Öğretimi", Eğitimde Kuram ve Uygulama, 9/3, 171-187.
Güneş, F. (2014). Öğretim İlke ve Yöntemleri. PegemA Yayıncılık, Ankara.
Güney N., Aytan T. ve Gün, M. (2010). "Türkçe Öğretmeni Özel Alan Yeterlikleri ile İlköğretim İkinci Kademe Türkçe Öğretim Programı İlişkisi", Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3/10, 286-315.
Güney, N. (2014). "The Concept of Violence in Terms of 100 Basic Works That Are Recommended to Be Read in Secondary Schools", International Online Journal of Educational Sciences, 6/3, 706-721.
Halpern, D. F. (1996). Thought and Knowledge: An Introduction to Critical Thinking, Lawrence Erlbaum Publishers, London.
Hayran, Z. (2010). "Çok Uyaranlı Eğitim Ortamlarının Öğrencilerin Kavram Gelişimine Etkisi", Eğitim ve Bilim, 25/158, 128-142.
İnce, A. Özgül (2008). 100 Temel Eser’in Çocuk Edebiyatının Temel İlkeleri Bağlamında İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
İpşiroğlu, Z. (2002). Düşünme Korkusu. Papirüs Yayınları, İstanbul.
İskender, H., Yiğit, F. ve Bektaş, R. (2015). "Türkçe Öğretmenlerinin Özel Alan Yeterliklerine Yönelik Görüşlerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi", Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4/1, 305-327.
Kana, F. (2015). "Türkçe Öğretmeni Adaylarının Motivasyonel, Bilişsel ve Bilişüstü Yeterlikleri", Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 2/4, 395-407.
Karadüz, A. (2007). "Dil Bilgisi Öğretimi", İlköğretimde Türkçe öğretimi, (Ed: A. Kırkkılıç ve H. Akyol), PegemA Yayıncılık, Ankara.
Karaman-Kepenekci, Y. (2010). "An Analysis on Children's Right in Stories Recommended for Children in Turkey", Journal of Peace Education, 7/1, 65-83.
Kavcar, C. ve Oğuzkan, F. (1987). Türkçe Öğretimi. Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Hasırcı, S. (2016). Türkçe Öğretimi, Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin. Anı Yayıncılık, Ankara.
Kaya, Z. (2006). "Türkçe Ders Kitaplarında Metinlerin Türsel/Yazınsal Niteliği", II. Ulusal Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Sempozyumu, Ankara Üniversitesi Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Uygulama ve Araştırma Merkezi Yayınları, 83-89.
Kazancı, O. (1989). Eğitimde Eleştirici Düşünme ve Öğretimi. Kazancı Kitap, İstanbul.
Kılıç, A. ve Seven, S. (2005). Konu Alanı Ders Kitabı İncelemesi. PegemA Yayıncılık, Ankara.
Kılıç, M. ve Akçay, A. (2011). "Türkçe Öğretmen Adaylarının Görüşleri Çerçevesinde Dil Bilgisi Eğitimi", Sakarya University Journal of Education, 26, 1-7.
Kurudayıoğlu, M. (2014). "Dünyada ve Türkiye'de Dil Bilgisi Öğretiminin Temel Problemleri", Türkçe Eğitimi Açısından Dil Bilgisi Öğretimi, (Ed: M. Özbay), PegemA Yayıncılık, Ankara.
Kurudayıoğlu, M. ve Potur, Ö. (2015). "Temel Dil Becerilerinin Kazandırılması Açısından Tekerlemeler", Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 15, 40-62.
Küçükahmet, L. (2001). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Lipman, M. (1991). Thinking in Education. Cambridge University Press, Cambirdge.
Lüle Mert, E. (2013). "Türkçe Öğretmen Adaylarının Dört Temel Dil Becerisine İlişkin Algılarının Metaforlar Aracılığıyla Analizi", Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6/27, 357-372.
Maden, S. ve Durukan, E. (2010). "İstasyon Tekniğinin Yaratıcı Yazma Becerisi Kazandırmaya ve Derse Karşı Tutuma Etkisi", Türklük Bilimi Araştırmaları, XXVIII, 299-312.
Maltepe, S. (2011). "Türkçe Öğretmeni Adaylarının Özel Alan Yeterliklerine Sahip Olma Durumlarına İlişkin Görüşleri", E- Journal of New World Sciences Academy, 6/2, 1868-1877.
Mayer, E. R. ve Moreno, R. (2003). "Nine Ways to Reduce Cognitive Load in Multimedia Learning", Educational Psychologist, 38/1, 43–52.
MEB (2015). Türkçe Dersi Öğretim Programı (1-8. Sınıflar). T. C. Milli Eğitim Bakanlığı Talin ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara.
Ode, E. O. (2014). "Impact of Audio-Visual (Avs) Resources on Teaching and Learning in Some Selected Private Secondary Schools in Makurdi", International Journal of Research in Humanities, Arts and Literature, 2/5, 195-202.
Onan, B. (2005). İlköğretim İkinci Kademe Türkçe Dil Yapılarının Anlama Becerilerini (Okuma-Dinleme) Geliştirmedeki Rolü. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Onan, B. (2012). "Dil Bilgisi ve Okuma Öğrenme Alanları Arasındaki Etkileşim Üzerine Bir Analiz Çalışması", İdil Dergisi, 1/3, 30-47.
Öz, F. (2001). Uygulamalı Türkçe Öğretimi. Anı Yayıncılık, Ankara.
Özbay, M. (2003). Öğretmen Görüşlerine Göre İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi. Gölge Ofset Matbaacılık, Ankara.
Özbay, M. (2006). Özel Öğretim Yöntemleri I. Öncü Kitap, Ankara.
Özbay, M. (2007). Özel Öğretim Yöntemleri II. Öncü Kitap, Ankara.
Özdemir, E. (2002). "Türkçenin En Önemli Sorunlarından Biri Dil Kirlenmesidir", Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 27, 8-12.
Özdemir, E. ve Binyazar, A. (1979). Yazmak Sanatı Kompozisyon. Varlık Yayınları, İstanbul.
Özden, Y. (2003). Öğrenme ve Öğretme. PegamA Yayıncılık, Ankara.
Özer, B. ve Gelen, İ. (2008). "Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterliklerine Sahip Olma Düzeyleri Hakkında Öğretmen Adayları ve Öğretmenlerin Görüşlerinin Değerlendirilmesi", Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5/9, 39-55.
Özkan, B. ve Şahbaz, N. K. (2011). "Türkçe Öğretmeni Adaylarının Alan Derslerinin İşlevselliğine Yönelik Görüşleri", Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1/1, 32-43.
Özlük, Y. Ö. (2010). Türkçe Öğretmenlerinin Özel Alan Yeterliklerine İlişkin Bir Araştırma. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Punch, K. F. (2005). Sosyal Araştırmalara Giriş: Nicel ve Nitel Yaklaşımlar. Siyasal Kitapevi, Ankara.
Sağır, M. (2002). İlkokul Okullarında Türkçe Dil Bilgisi Öğretimi. Nobel Yayıncılık, Ankara.
Saracaloğlu, A. S. ve Karasakaloğlu, N. (2011). "Türkçe Öğretmenlerinin Öğretimde Kullandıkları Yöntem ve Tekniklere İlişkin Görüşleri", İlköğretim Online, 10/3, 951-960.
Saracaloğlu, A. S., Karasakaloğlu, N. ve Gencel, G. E. (2010). "Türkçe Öğretmenlerinin Özyeterlik Düzeylerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi", Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 33, 265-283.
Saraç, H. (2012). "Yabancı Dil Öğretimi Sürecinde Sanatsal Filmler", İdil Dergisi, 1/4. 27- 42.
Sever, S. (2002). "Öğretim Dili Olarak Türkçenin Sorunları ve Öğretme-Öğrenme Sürecindeki Etkili Yaklaşımlar", Türkçenin Dünü, Bugünü, Yarını Uluslararası Bilgi Şöleni Bildiriler, (Ed: H. Akbulut, Ş. H. Akalın vd.), T. C. Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara.
Sever, S. (2004). "Anadili Öğretiminin Temel Bir Aracı: Yazınsal Nitelikli Çocuk Kitapları", Disiplinlerarası Bakışla Türkiye’de Çocuk “4. Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi”, Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları, 223-236.
Sever, S. (2007a). "Çocuk Edebiyatı Öğretimi Nasıl Olmalıdır?", II. Ulusal Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Sempozyumu, Ankara Üniversitesi Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Uygulama ve Araştırma Merkezi, 41-56.
Sever, S. (2007b). "Türkçe Öğretiminde Sanatsal Bir Uyaran Olarak Karikatürün Kullanılması", VI. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 222-229.
Sever, S. (2008a). Çocuk ve Edebiyat. Tudem Yayıncılık, İzmir.
Sever, S. (2008b). "Eğitim ve Bilimde Türkçe", İnönü Üniversite Türkiye Cumhuriyetinin Kuruluşunun 100'üncü Yılında Eğitim Kurultayı, 100, 435-471.
Sever, S. (2011). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme. Anı Yayıncılık, Ankara.
Sever, S., Kaya, Z. ve Aslan, C. (2011). Etkinliklerle Türkçe Öğretimi. Tudem Yayınları, İzmir.
Sönmez, V. (2010). Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı. Anı Yayıncılık, Ankara.
Susar Kırmızı, F. (2007). "Türkçe Öğretimde Yaratıcı Drama Yöntemine Dayalı Okuduğunu Anlama Stratejilerinin Kullanımına ve Yönteme İlişkin Öğrenci Görüşleri", Yaratıcı Drama Dergisi, 1/3-4, 159-177.
Şahbaz, N. K. (2014). "Türkçe Öğretiminde Kullanılan Strateji, Yöntem ve Teknikler", Türkçe Öğretimi El Kitabı, (Ed: A. Güzel ve H. Karatay), PegemA Yayıncılık, Ankara.
Şahinci, C. (2011). İlköğretim İkinci Kademede Dil Bilgisi Konularının Öğretimine İlişkin Türkçe Öğretmenlerinin Görüşleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Şengül, K. (2012). Türkçe Öğretmenlerinin Özel Alan Yeterlikleri: Bir Durum Belirleme Çalışması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Taşkaya, S. M. ve Muşta, M. C. (2008). "Sınıf Öğretmenlerinin Türkçe Öğretim Yöntemlerine İlişkin Görüşleri", Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7/25, 240- 251.
TDK (2005). Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.
Temizkan, M. (2014). "Metin Temelli Dil Bilgisi Öğretimi ve Uygulamaları", Türkçe Eğitimi Açısından Dil Bilgisi Öğretimi, (Ed: M. Özbay), PegemA Yayıncılık, Ankara.
Turhan, H. (2016). Çok Uyaranlı Eğitim Ortamlarının Öğrencilerin Okuduğunu Anlama ve Yazılı Anlatım Becerilerine Etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Ulutaş, M. (2011). İlköğretim 100 Temel Eser Listesindeki Kitapların Hedef Kitlenin Düzeyine Uygunluğu. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü.
Uzun, N. E. (2004). Dil Bilgisinin Temel Kavramları. Kebikeç Yayınları, İstanbul.
Ülper, H. ve Bağcı, H. (2012). "Türkçe Öğretmeni Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Dönük Öz Yeterlik Algıları", Turkish Studies, 7/2, 1115-1131.
Ünal, E. ve Şahinci, C. (2011). "Türkçe Öğretmenlerinin İlköğretim 6, 7, ve 8. Sınıf Türkçe Dil Bilgisi Konularının Öğretimine İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi", Turkish Studies, 6/1, 1849-1862.
Williams, B. (2003). Higher Order Thinking: Challenging All Students to Achieve. Corwin Press, California.
Yaman, H. (2007). "Türkçe Öğretmeni Adaylarının 'Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme Dersi' Bağlamında Türkçe Öğretiminde Teknoloji Kullanımına İlişkin Yeterlilik ve Algıları", Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 57-71.
Yaman, H. (2010). "Bir Öğretim Aracı Olarak Karikatür: Türkçe Dil Bilgisi Öğretimi Üzerine Bir Araştırma", Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10/2, 1215- 1242.
Yanpar Yelken, T. (2011). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme. Anı Yayıncılık, Ankara.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık, Ankara.
Yılmaz, İ. (2010). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Özel Alan ve Öz Yeterlik Algıları.
(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

APA	ÇER E (2017). TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN "TÜRKÇE ÖĞRETİMİNE" YÖNELİK YETERLİLİKLERİ. , 68 - 89.
Chicago	ÇER ERKAN TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN "TÜRKÇE ÖĞRETİMİNE" YÖNELİK YETERLİLİKLERİ. (2017): 68 - 89.
MLA	ÇER ERKAN TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN "TÜRKÇE ÖĞRETİMİNE" YÖNELİK YETERLİLİKLERİ. , 2017, ss.68 - 89.
AMA	ÇER E TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN "TÜRKÇE ÖĞRETİMİNE" YÖNELİK YETERLİLİKLERİ. . 2017; 68 - 89.
Vancouver	ÇER E TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN "TÜRKÇE ÖĞRETİMİNE" YÖNELİK YETERLİLİKLERİ. . 2017; 68 - 89.
IEEE	ÇER E "TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN "TÜRKÇE ÖĞRETİMİNE" YÖNELİK YETERLİLİKLERİ." , ss.68 - 89, 2017.
ISNAD	ÇER, ERKAN. "TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN "TÜRKÇE ÖĞRETİMİNE" YÖNELİK YETERLİLİKLERİ". (2017), 68-89.

APA	ÇER E (2017). TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN "TÜRKÇE ÖĞRETİMİNE" YÖNELİK YETERLİLİKLERİ. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 0(26), 68 - 89.
Chicago	ÇER ERKAN TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN "TÜRKÇE ÖĞRETİMİNE" YÖNELİK YETERLİLİKLERİ. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 0, no.26 (2017): 68 - 89.
MLA	ÇER ERKAN TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN "TÜRKÇE ÖĞRETİMİNE" YÖNELİK YETERLİLİKLERİ. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, vol.0, no.26, 2017, ss.68 - 89.
AMA	ÇER E TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN "TÜRKÇE ÖĞRETİMİNE" YÖNELİK YETERLİLİKLERİ. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2017; 0(26): 68 - 89.
Vancouver	ÇER E TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN "TÜRKÇE ÖĞRETİMİNE" YÖNELİK YETERLİLİKLERİ. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2017; 0(26): 68 - 89.
IEEE	ÇER E "TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN "TÜRKÇE ÖĞRETİMİNE" YÖNELİK YETERLİLİKLERİ." Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 0, ss.68 - 89, 2017.
ISNAD	ÇER, ERKAN. "TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN "TÜRKÇE ÖĞRETİMİNE" YÖNELİK YETERLİLİKLERİ". Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 26 (2017), 68-89.