Mezhepler arası ilişkiler, öncelikle söylemler üzerine bina edilir. Yaftalayıcıisimler ve olumsuz nitelemeler, çoğu defa olumsuz ilişkileri de beraberindegetirir. Her ikisi de Ehl-i Sünnet’in bir kolu olmasına rağmen Eş‘arî âlimlerinHanbelîlere yönelik olumsuz dil ve üsluplarının incelenmesi, bu açıdan önemteşkil etmektedir. Eş‘arî âlimler açısından Hanbelîlik, kurumsal kimliğibakımından Ehl-i Sünnet sınırları içerisinde yer alan ve sahih bir din anlayışınıtemsil eden fırka konumundadır. Ne var ki kelamî meselelere yaklaşımda aklınyeri, Allah’a ait sıfatların tevili ve mushaftaki lafızların mahluk olup olmadığıkonularında Hanbelîlere çok ciddi eleştiriler yöneltilmiş, ayrıca Haşviyye,Mücessime, ayak takımı, câhil gibi aşırı birtakım ithamlarda bulunulmuştur. Buolumsuz nitelemelerin arkasında dinsel hassasiyetlerin yanı sıra temsil ettikleridin anlayışının meşruiyetini sağlamaya yönelik kaygılar yer almaktadır. Diğertaraftan Nizâmülmülk’ün vezir olmasıyla birlikte siyasal bakımdandesteklenmeye başlanmaları, fikirlerini yaymak için avantajlı bir konumayükselmeleri ve bu uğurda gerekli tüm imkanlara kavuşmaları, çoğu defaHanbelîlerin aleyhine bir gelişme kaydetmeleri de bunda etkili olmuştur. ZiraEş‘arîliğin yükselmesine karşı Hanbelilerin zaman zaman sosyal şiddete varantepkisi, onların üslubuna yansımıştır.