ÇALIŞAN SESSİZLİĞİNİN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER AÇISINDAN İNCELENMESİ
Yıl: 2018 Cilt: 53 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 91 - 110 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.15659/3.sektor-sosyal-ekonomi.18.02.871 İndeks Tarihi: 02-08-2019
ÇALIŞAN SESSİZLİĞİNİN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER AÇISINDAN İNCELENMESİ
Öz: Çalışanların örgütleriyle ilgili konularda duygu, düşünce ve görüşlerini açıklamayarak sessiz kalmadavranışlarını içeren çalışan sessizliği örgütlere önemli zararlar vermekte ve bu nedenle de örgütlerdeistenmeyen bir davranış olarak görülmektedir. Çalışan sessizliğini açıklamayı ve çalışanların demografiközellikleri ile arasındaki ilişkiyi ortaya koymayı amaçlayan çalışma, kamu sektörü ve özel sektörde çalışan 700kişi ile gerçekleştirilen anket sonuçlarının oluşturulan hipotezler doğrultusunda analiz edilmesiylegerçekleştirilmiştir. Araştırmaya katılan çalışanların çalışan sessizliği davranışlarının demografik özellikleregöre farklılık gösterip göstermediğinin belirlenmesi amacıyla t testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA)uygulanmıştır. Araştırma bulgularına göre, cinsiyet, eğitim, yaş, medeni durum, toplam çalışma süresi,kurumda çalışma süresi, idari görev durumu değişkenlerinin çalışan sessizliğinin alt boyutlarının düzeyleribakımından istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar gösterdiği tespit edilmiştir.
Anahtar Kelime: Konular:
AN INVESTIGATION OF EMPLOYEE SILENCE IN TERMS OF DEMOGRAPHIC CHARACTERISTICS
Öz: Employee silence, which contains not disclosing emotions, thoughts and opinions related to employees’ organizations and remaining silent, harm to organizations and therefore seen as undesirable behavior in organizations. The study aimed to reveal the relationship between employees’ silence and the demographic characteristics of emploees. The study was conducted by analyzing the results of the survey which conducted with 700 people working in public and private sectors in line with the hypotheses formed. T-test and one-way analysis of varience (ANOVA) were used to determine whether the employees differ according to their demographic characteristics, who participated in the study. According to research findings, it was determined that gender, education, age, marital status, total working time, working time in the institutioan, administrative duty status showed statistically significant differences in the level of subscale of employee silence.
Anahtar Kelime: Konular:
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
- Acaray, A. ve A. Akturan. (2015). The Relationship between Organizational Citizenship Behaviour and Organizational Silence. Procedia - Social and Behavioral Sciences. 207, 472-482.
- Akgündüz, Y. (2014). Otel Çalışanlarının Örgütsel Sessizliği Tercih Etmelerinde Örgütsel Güvenlerinin Etkisi. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi. 6.1, 184-199.
- Aktaş, H. ve E. Şimşek. (2015). Bireylerin Örgütsel Sessizlik Tutumlarında İş Doyumu ve Duygusal Tükenmişlik Algılarının Rolü. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi. 11.24, 205-230.
- Aktaş, H. ve E. Şimşek. (2014). Örgütsel Sessizlik İle Algılanan Bireysel Performans, Örgüt Kültürü ve Demografik Değişkenler Arasındaki Etkileşim. Akdeniz İİBF Dergisi. 28, 24-52.
- Akyüz, B. (2015). Örgütsel Sessizlik ve Bireysel Yaratıcılık Performansı İlişkisi: Örgütsel Özdeşleşmenin Aracılık Rolü. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 44, 207-216.
- Arlı, D. (2013). İlkokul Müdürlerinin Örgütsel Sessizlik İle İlgili Görüşleri. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 3.2, 69-84. Bagheri, G., Zarei, R., Aeen, M. N. (2012). Organizational Silence. Ideal Type of Management. 1.1, 47-58.
- Bayın, G., Yeşilaydın, G., Esatoğlu, E. F. (2015). Hemşirelerde Örgütsel Sessizlik Nedenlerinin Belirlenmesi. İşletme Araştırmaları Dergisi. 7.1, 248-266.
- Bildik, B. (2009). Liderlik Tarzları, Örgütsel Sessizlik ve Örgütsel Bağlılık İlişkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kocaeli: Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü SBE.
- Brinsfield, C. T. (2009). Employee Silence: Investigation of Dimensionality, Development of Measures, and Examination of Related Factors. Unpublished MBA Thesis. Ohio: The Ohio State University.
- Çakıcı, A. ve B. Aysen. (2014). Örgütlerde Yönetici Sessizliği Mümkün Müdür? Keşifsel Bir Araştırma. Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi. 7.1, 107-125.
- Çakıcı, A. (2008). Örgütlerde Sessiz Kalınan Konular, Sessizliğin Nedenleri ve Algılanan Sonuçları Üzerine Bir Araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 17.1, 117-134.
- Çakıcı, A. (2007). Örgütlerde Sessizlik: Sessizliğin Teorik Temelleri ve Dinamikleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 16.1, 145-162.
- Çınar, O., Karcıoğlu, F., Alioğulları, Z. D. (2013). The Relationship between Organizational Silence and Organizational Citizenship Behavior: a Survey in The Province of Erzurum, Turkey. Procedia - Social and Behavioral Sciences. 99, 314-321.
- Detert, J. R. ve E. R. Burris. (2007). Leadership Behavior and Employee Voice: Is the Door Really Open?. Academy of Management Journal. 50.4, 869–884.
- Durak, İ. (2014). Örgütsel Sessizliğin Demografik ve Kurumsal Faktörlerle İlişkisi: Öğretim Elemanları Üzerine Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi İİBF Dergisi. 28.2, 89-108.
- Durak, İ. (2012). Korku Kültürü ve Örgütsel Sessizlik. 1. Baskı. Bursa: Ekin Yayınevi.
- Dyne, L. V., Ang, S., Botero, I. C. (2003). Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multidimensional Constructs. Journal of Management Studies. 40.6, 1359-1392.
- Elçi, M., Karabay, M. E., Alpkan, L., Şener, İ. (2014). The Mediating Role of Mobbing on the Relationship between Organizational Silence and Turnover Intention. Procedia - Social and Behavioral Sciences. 150, 1298-1309.
- Erenler, E. (2010). Çalışanlarda Sessizlik Davranışının Bazı Kişisel ve Örgütsel Özelliklerle İlişkisi: Turizm Sektöründe Bir Alan Araştırması. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi SBE.
- Erigüç, G., Özer, Ö., Turaç, İ. S., Sonğur, C. (2014a). The Causes and Effects of The Organizational Silence: on Which Issues The Nurses Remain Silent?. International Journal of Management Economics and Business. 22, 131-153.
- Eroğlu, A. H., Adıgüzel, O., Öztürk, U. C. (2011). Sessizlik Girdabı ve Bağlılık İkilemi: İşgören Sessizliği İle Örgütsel Bağlılık İlişkisi ve Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi. 16.2, 97-124.
- Fatima, A., Salahuddin, S., Hassan, M., Hoti, Khan, H. A. (2015). Impact of Organizational Silence on Organizational Citizenship Behavior: Moderating Role of Procedural Justice. Journal of Economics, Business and Management. 3.9, 846-850.
- Fettahlıoğlu, Ö. O. ve S. Demir. (2014). Konuşma Hürriyetinin Yanında Sessiz Kalma Seçeneği: Üniversite Akademik Personelinin Örgütsel Sessizlik ve Whistleblowing (İfşa Etme) Hakkındaki Görüşleri. Akademik Bakış Dergisi. 45, 27-52.
- Huang, X., Vliert, E. V., Vegt, G. V. (2005). Breaking the Silence Culture: Stimulation of Participation and Employee Opinion Withholding Cross-nationally. Management and Organization Review. 1.3, 459–482.
- Jaworski, A. (1993). The Power of Silence: Social and Pragmatic Perspectives. Newbury Park, CA: Sage Publications’den aktaran Michael Ross Slade (2008). The Adaptive Nature of Organizational Silence: A Cybernetic Exploration of the Hidden Factory. Unpublished Doctorate Thesis. New York: The George Washington University, 60.
- Kahveci, G. ve Z. Demirtaş. (2013). Okul Yöneticisi ve Öğretmenlerin Örgütsel Sessizlik Algıları. Eğitim ve Bilim. 38.167, 50-64.
- Karacaoğlu, K. ve C. Küçükköylü. (7-8 Kasım 2014). İşgören Sessizliğinin Örgütsel Sinizme Etkisi: Kamu Çalışanları Üzerine Bir Araştırma. 2. Örgütsel Davranış Kongresi. Bildiriler Kitabı. Kayseri: 147- 155.
- Kılıç, G., Tunç, T., Saraçlı, S., Kılıç, İ. (2013). Örgütsel Stresin Örgütsel Sessizlik Üzerine Etkisi: Beş Yıldızlı Termal Otel İşletmelerinde Bir Uygulama. İşletme Araştırmaları Dergisi. 5.1, 17-32.
- Kılıçlar, A. ve M. Harbalıoğlu. (2014). Örgütsel Sessizlik ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Arasındaki İlişki: Antalya’daki Beş Yıldızlı Otel İşletmeleri Üzerine Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi. 6.1, 328-346.
- Knoll, M. ve R. V. Dick. (2013). Do I Hear the Whistle…? A First Attempt to Measure Four Forms of Employee Silence and Their Correlates. Journal of Business Ethics. 113, 349–362.
- Köse, E. K. (2014). Dezavantajlı Okullarda Öğretmenlerin Örgütsel Bağlılıkları İle Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişkiler. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 2.2, 28-36.
- Kumar, M. D., Alagappar, P. N., Govindarajo, N. (2015). The Impact of Organizational Silence on Job Stress, Organizational Commitment and Intention to Leave Among Expatriate Employees. Australian Journal of Basic and Applied Sciences. 9.29, 1-8.
- Milliken, F. J., Morrison, E. W., Hewlin, P. F. (2003). An Exploratory Study of Employee Silence: Issues that Employees Don’t Communicate Upward and Why. Journal of Management Studies. 40.6, 1453- 1476.
- Morrison, E. F. ve F. J. Milliken. (2000). Organizational Silence: A Barrier to Change and Development in a Pluralistic World. Academy of Management Review. 25.4, 706-725.
- Nikmaram, S., Yamchi, H. G., Shojaii, S., Zahrani, M. A., Alvani, S. M. (2012). Study on Relationship Between Organizational Silence and Commitment in Iran. World Applied Sciences Journal. 17.10, 1271-1277.
- Özdemir, A. (2010). Yönetim Biliminde İleri Araştırma Yöntemleri ve Uygulamalar. 2. Baskı. İstanbul: Beta Yayınevi.
- Özdemir, L. ve S. S. Uğur. (2013). Çalışanların “Örgütsel Ses ve Sessizlik” Algılamalarının Demografik Nitelikler Açısından Değerlendirilmesi: Kamu ve Özel Sektörde Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 27.1, 257-281.
- Özgan, H. ve E. Külekçi. (2012). Öğretim Elemanlarının Sessizlik Nedenleri ve Üniversitelerine Etkileri. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi. 3.4, 33-49.
- Özgen, I. ve O. Sürgevil. (2009). Örgütsel Sessizlik Olgusu ve Turizm İşletmeleri Açısından Değerlendirilmesi. Z. Sabuncuoğlu (Ed.). Turizm İşletmelerinde Örgütsel Davranış içinde. Bursa: MKM Yayıncılık, 303-328.
- Panahi, B., Veiseh, S. M., Divkhar, S., Kamari, F. (2012). An Empirical Analysis on Influencing Factors on Organizational Silence and Its Relationship with Employee’s Organizational Commitment. Management Science Letters. 2, 735-744.
- Perlow, L. A. ve S. Williams. (2003). Is Silence Killing Your Company. Harward Business Review. May, 3-8.
- Pinder, C. C. ve K. P. Harlos. (2001). Employee Silence: Quiescence and Acquiescence as Response to Perceived Injustice. Research in Personnel and Human Resources Management. 20, 331-369.
- Radmard, S. G. ve M. A. Ardakani. (2014). Effect of Organizational Culture on Organizational Silence: The Mediating Role of Organizational Commitment. International Journal of Management and Humanity Sciences. 3.10, 3306-3313.
- Rudman, L. A., Borgida, E., Robertson, B. A. (1995). Suffering in Silence: Procedural Justice Versus Gender Socialization Issues in University Sexual Harassment Grievance Procedures. Basic and Applied Psychology. 17, 519-541’den aktaran Milliken ve diğerleri. (2003). An Exploratory Study of Employee Silence: Issues that Employees Don’t Communicate Upward and Why. Journal of Management Studies. 40.6, 1472.
- Şehitoğlu, Y. (2010). Örgütsel Sessizlik Örgütsel Vatandaşlık Davranışı ve Algılanan Çalışan Performansı İlişkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Kocaeli: Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü SBE.
- Şimşek, E. ve H. Aktaş. (2014). Örgütsel Sessizlik ile Kişilik ve Yaşam Doyumu Etkileşimi: Kamu Sektöründe Bir Araştırma. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 14.2, 121-136.
- Tangirala, S. ve R. Ramanujam. (2008). Employee Silence on Critical Work Issues: The Cross Level Effects of Procedural Justice Climate. Personnel Psychology. 61, 37-68.
- Taşkıran, E. (2011). Liderlik ve Örgütsel Sessizlik Arasındaki Etkileşim. 1. Baskı. İstanbul: Beta Yayınevi.
- Tayfun, A. ve O. Çatır. (2013). Örgütsel Sessizlik ve Çalışanların Performansları Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi. 5.3, 114-134.
- Taylor, D. G. (1982). Pluralistic Ignorance and the Spiral of Silence: A Formal Analysis. Public Opinion Quarterly, 46, 311-335’den aktaran Elif Daşçı. (2014). İlköğretim Kurumu Yöneticilerinin Liderlik Tarzları ile Öğretmenlerin Yaşadıkları Yıldırma (Mobbing) ve Örgütsel Sessizlik Davranışları Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi EBE. 27.
- Tikici, M., Derin, N., Kalkın, G. (25-26 Ekim 2011). Örgütsel Sessizliğin Duygusal Tükenmişliğe Etkisi. 7. KOBİ’ler ve Verimlilik Kongresi. Bildiriler Kitabı. İstanbul: 253-261.
- Ural, A. ve İ. Kılıç. (2006). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS İle Veri Analizi. 2. Baskı. Ankara: Detay Yayıncılık.
- Üçok, D. ve A. Torun. (2015). Örgütsel Sessizliğin Nedenleri Üzerine Nitel Bir Araştırma. İş ve İnsan Dergisi. 2.1, 27-37.
- Ülker, F. ve P. Kanten. (2009). Örgütlerde Sessizlik İklimi, İşgören Sessizliği ve Örgütsel Bağlılık İlişkisine Yönelik Bir Araştırma. Aksaray Üniversitesi İİBF Dergisi. 1.2, 111-126.
- Ürek, D., Demir, İ. B., Uğurluoğlu, Ö. (2015). Örgütsel Sessizliğin Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Üzerindeki Etkisi: Bir Eğitim ve Araştırma Hastanesi Uygulaması. Gazi Üniversitesi İİBF Dergisi. 17.3, 122-141.
- Vakola, M. ve D. Bouradas. (2005). Antecedents and Consequences of Organisational Silence: an Empirical Investigation. Employee Relations. 27.5, 441-458.
- Yaman, E. ve K. Ruçlar. (2014). Örgüt Kültürünün Yordayıcısı Olarak Üniversitelerde Örgütsel Sessizlik. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi. 4.1, 36-50.
- Yirik, Ş., Yılmaz, Y., Demirel, O. N., Yılmaz, Y., Akgün, A., Kınay, H. (31 May-1 June 2012). Analysis of The Hotel Personnel’s Conceptions of Organizational Justice, Organizational Silence, Mobbing, Organizational Commitment in Terms of Demographic Variables. 3. International Symposium on Sustainable Development. Sarajevo: 82-94.
- Yükselen, C. (2006). Pazarlama Araştırmaları. Ankara: Detay Yayınları.
| APA | Gürer A, DENİZ N (2018). ÇALIŞAN SESSİZLİĞİNİN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER AÇISINDAN İNCELENMESİ. , 91 - 110. 10.15659/3.sektor-sosyal-ekonomi.18.02.871 |
| Chicago | Gürer Alper,DENİZ Nevin ÇALIŞAN SESSİZLİĞİNİN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER AÇISINDAN İNCELENMESİ. (2018): 91 - 110. 10.15659/3.sektor-sosyal-ekonomi.18.02.871 |
| MLA | Gürer Alper,DENİZ Nevin ÇALIŞAN SESSİZLİĞİNİN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER AÇISINDAN İNCELENMESİ. , 2018, ss.91 - 110. 10.15659/3.sektor-sosyal-ekonomi.18.02.871 |
| AMA | Gürer A,DENİZ N ÇALIŞAN SESSİZLİĞİNİN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER AÇISINDAN İNCELENMESİ. . 2018; 91 - 110. 10.15659/3.sektor-sosyal-ekonomi.18.02.871 |
| Vancouver | Gürer A,DENİZ N ÇALIŞAN SESSİZLİĞİNİN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER AÇISINDAN İNCELENMESİ. . 2018; 91 - 110. 10.15659/3.sektor-sosyal-ekonomi.18.02.871 |
| IEEE | Gürer A,DENİZ N "ÇALIŞAN SESSİZLİĞİNİN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER AÇISINDAN İNCELENMESİ." , ss.91 - 110, 2018. 10.15659/3.sektor-sosyal-ekonomi.18.02.871 |
| ISNAD | Gürer, Alper - DENİZ, Nevin. "ÇALIŞAN SESSİZLİĞİNİN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER AÇISINDAN İNCELENMESİ". (2018), 91-110. https://doi.org/10.15659/3.sektor-sosyal-ekonomi.18.02.871 |
| APA | Gürer A, DENİZ N (2018). ÇALIŞAN SESSİZLİĞİNİN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER AÇISINDAN İNCELENMESİ. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi, 53(1), 91 - 110. 10.15659/3.sektor-sosyal-ekonomi.18.02.871 |
| Chicago | Gürer Alper,DENİZ Nevin ÇALIŞAN SESSİZLİĞİNİN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER AÇISINDAN İNCELENMESİ. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi 53, no.1 (2018): 91 - 110. 10.15659/3.sektor-sosyal-ekonomi.18.02.871 |
| MLA | Gürer Alper,DENİZ Nevin ÇALIŞAN SESSİZLİĞİNİN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER AÇISINDAN İNCELENMESİ. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi, vol.53, no.1, 2018, ss.91 - 110. 10.15659/3.sektor-sosyal-ekonomi.18.02.871 |
| AMA | Gürer A,DENİZ N ÇALIŞAN SESSİZLİĞİNİN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER AÇISINDAN İNCELENMESİ. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi. 2018; 53(1): 91 - 110. 10.15659/3.sektor-sosyal-ekonomi.18.02.871 |
| Vancouver | Gürer A,DENİZ N ÇALIŞAN SESSİZLİĞİNİN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER AÇISINDAN İNCELENMESİ. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi. 2018; 53(1): 91 - 110. 10.15659/3.sektor-sosyal-ekonomi.18.02.871 |
| IEEE | Gürer A,DENİZ N "ÇALIŞAN SESSİZLİĞİNİN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER AÇISINDAN İNCELENMESİ." Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi, 53, ss.91 - 110, 2018. 10.15659/3.sektor-sosyal-ekonomi.18.02.871 |
| ISNAD | Gürer, Alper - DENİZ, Nevin. "ÇALIŞAN SESSİZLİĞİNİN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER AÇISINDAN İNCELENMESİ". Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi 53/1 (2018), 91-110. https://doi.org/10.15659/3.sektor-sosyal-ekonomi.18.02.871 |
