KAMUDA “İYİ İDARE” PERSPEKTİFİNDE HİZMETKÂR LİDERLİK, PSİKOLOJİK GÜVENLİK VE ÖRGÜTSEL ÖZDEŞLEŞME ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ

SAKAL, ÖNDER

KAMUDA “İYİ İDARE” PERSPEKTİFİNDE HİZMETKÂR LİDERLİK, PSİKOLOJİK GÜVENLİK VE ÖRGÜTSEL ÖZDEŞLEŞME ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ

Önder SAKAL (Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi, Refahiye Meslek Yüksekokulu, Erzincan, Türkiye)

Ombudsman Akademik

17 4

Yıl: 2018 Cilt: 5 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 259 - 293 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 25-09-2019

KAMUDA “İYİ İDARE” PERSPEKTİFİNDE HİZMETKÂR LİDERLİK, PSİKOLOJİK GÜVENLİK VE ÖRGÜTSEL ÖZDEŞLEŞME ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ

Öz:

Bu çalışmada hizmetkâr liderlik ile örgütsel özdeşleşmearasındaki ilişki ve bu ilişkide psikolojik güvenliğinaracı rolünün incelenmesi amaçlanmıştır.Çalışma örneklemi 119 kamu çalışanından oluşmaktadır.Kamu çalışanlarının aidiyet algılarınıngüçlendirilmesi ve fikir ve eylemleriyle kurumlarınakatılımlarının artırılması yönüyle örgütsel özdeşleşmeve psikolojik güvenlik kavramlarının önemi vurgulanmıştır.Ayrıca çalışanların örgütsel özdeşleşmeve psikolojik güvenlik algılarının desteklenmesi içinuygun liderlik modeli olarak hizmetkâr liderlik yaklaşımıincelenmiştir. Araştırma sonuçları hizmetkârlider davranışlarının örgütsel özdeşleşmeyi ve psikolojikgüvenlik algısını artırdığını göstermektedir.Korelasyon bulgularına göre hizmetkâr liderlik ilepsikolojik güvenlik arasında güçlü, örgütsel özdeşleşmeile ılımlı bir ilişki vardır. Regresyon analizibulguları ise hizmetkâr liderlik ile örgütsel özdeşleşmearasındaki ilişkide psikolojik güvenliğin tamaracı rolü olduğunu göstermektedir. “İyi idare” uygulamalarıuygun bir iklimde gelişebilir. Araştırmadeğişkenleri arasındaki ilişkiler dikkate alındığında,hizmetkâr liderlik yaklaşımının böylesi bir ikliminoluşmasına katkı sağladığı söylenebilir.

Anahtar Kelime:

Konular: Davranış Bilimleri

Analysis of the Relationship Between Servant Leadership, Psychological Safety and Organizational Identification in “Good Administration” Perspective

Öz:

In this study, it is aimed to analysis the relationship between servant leadership and organizational identification and the role of the intermediary in this related psychological safety. The study sample consists of 119 public employees. Emphasis has been placed on the concept of organizational identification and psychological safety in order to strengthen the perception of belonging of public employees and increase their participation in their organizations by their ideas and actions. In addition, the servant leadership approach has been examined as an appropriate leadership model for supporting employees’ organizational identification and psychological safety perceptions. The results of the research show that servant leader behaviors increase organizational identification and psychological safety perception. Correlational evidence suggests that there is a strong, organizational identification between the servant leadership and psychological safety and a moderate relationship. Findings from regression analysis show that the relationship between servant leadership and organizational identification is the full intermediary role of psychological safety. “Good administration” can flourish in a suitable climate. Given the relationships between research variables, it can be said that the servant leadership approach contributes to the formation of such a climate.

Anahtar Kelime:

Konular: Davranış Bilimleri

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

AKDÖL, Buket (2015). Hizmetkâr Liderliğin İş Tatminine Etkisi: Bilişim Sektöründe Bir Araştırma, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, İstanbul.
AKTAN, Coşkuncan (2015). “İdeal Devlet ve İyi Yönetim: Temel İlkeler, Kurallar ve Kurumlar”, Hukuk ve İktisat Araştırmaları Dergisi, 7(1), ss.50-60.
AKTAN, Coşkun Can ve İsmail Kitapçı (2016). “Global Sorunlarla Mücadelede İyi Yönetim”, Sosyal ve Beşeri Bilimleri Dergisi, 8(1), ss.50-66.
ALBERT, Stuart ve David A. Whetten (1985). “Organizational identity”, Research in Organizational Behavior, 7, ss.263-295.
ASHFORTH, Blake E. ve Fred Mael (1989). “Social identity theory and the organization”, The Academy of Management Review, 14(1), ss.20-39.
ASHFORD, S. J., N. P. Rothbard, S. K. Piderit, and J. E. Dutton. (1998). “Out on a Limb: The Role of Context and Impression Management In Selling Gender- Equity Issues”, Administrative Science Quarterly, 43, ss.23–57.
ATEŞ, M. Fikret (2015). “Hizmetkâr Liderlik ve Örgütsel Adaletin Örgütsel Özdeşleşmeye Etkisinde Örgütsel Güvenin Aracılık Rolü”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 7(3), ss.75-95.
BAER, Markus ve Michael Frese (2003). “Innovation is not enough: Climates for initiative and psychological safety, process innovations, and firm performance”, Journal of Organizational Behavior, 24, ss.45–68.
BARBUTO, John E. ve Daniel W. Wheeler (2006). “Scale development and construct clarifi cation of servant leadership”, Group and Organization Management, 31, ss.300–326.
BARON, Reuben M. ve David A. Kenny (1986). “The moderator-mediator variable distinction in social psychological research: Conceptual, strategic, and statistical considerations”, Journal of Personality and Social Psychology, 51, ss.1173- 1182.
BAYTOK, Ahmet ve Fatma Doğanay Ergen (2013). “Hizmetkâr Liderliğin Örgütsel Vatandaşlık Davranışına Etkisi: İstanbul ve Afyonkarahisar’daki Beş Yıldızlı Otel İşletmelerinde Bir Araştırma”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 5(4), ss.105-132.
BOLAT, Tamer, Oya İnci Bolat ve Murad Yüksel (2016). “Hizmetkâr Liderlik ve Psikolojik Güçlendirme İlişkisi: Örgüt Kültürünün Düzenleyici Etkisi”, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(1), ss.75-104.
BRESMAN, Henrik ve Mary Zellmer-Bruhn (2013). “The structural context of team learning: Effects of organizational and team structure on internal and external learning”, Organization Science, 24, ss.1120–1139.
BUNDERSON, J. Stuart ve Peter Boumgarden (2010). “Structure and learning in self-managed teams: Why “bureaucratic” teams can be better learners”, Organization Science, 21, ss.609–624.
BURRIS, Ethan R., James R. Detert ve Dan S. Chiaburu (2008). “Quitting Before Leaving: The Mediating Effects of Psychological Attachment and Detachment on Voice”, Journal of Applied Psychology, 93(4), ss.912–22.
BÜYÜKÖZTÜRK, Şener (2002). “Faktör Analizi: Temel Kavramlar ve Ölçek Geliştirmede Kullanımı”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 8(32), ss.470-483.
CARMELI, Abraham, Leanne Atwater ve Avi Levi (2011). “How leadership enhances employees’ knowledge sharing: The intervening roles of relational and organizational identification”, Journal of Technology Transfer, 36, ss.257–274.
CARMELI, Abraham, Daphna Brueller ve Jane E. Dutton (2009). “Learning behaviors in the workplace: the role of high-quality interpersonal relationships and psychological safety”, Systems Research and Behavioral Science, 26, ss.81–98.
CARMELI, Abraham ve Jody Hoffer Gittell (2009). “High-quality relationships, psychological safety, and learning from failures in work organizations”, Journal of Organizational Behavior, 30, ss.709–729.
CARMELI, Abraham, Asher Tishler ve Amy C. Edmondson (2012). “CEO relational leadership and strategic decision quality in top management teams: the role of team trust and learning from failure”, Strategic Organization, 10(1), ss.31–54.
CHUGHTAI, Aamir Ali (2016). “Servant Leadership and Follower Outcomes: Mediating Effects of Organizational Identification and Psychological Safety”, The Journal of Psychology, 150(7), ss.866-880.
COLLINS, Christopher J. ve Ken G. Smith (2006). “Knowledge exchange and combination: the role of human resource practices in the performance of high-technology firms”, Academy of Management Journal, 49(3), ss.544–60.
ÇANKIR, Bilal ve Deniz Palalar Alkan (2018). “Lider-Üye Etkileşiminin Örgütsel Özdeşleşme Üzerindeki Etkisinde Dağıtım Adaletinin Aracılık Rolü”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(3), ss.929-949.
ÇELİK, Neriman (2017). “Konaklama İşletmelerinde Hizmetkâr Liderlik Algılamalarının Örgütsel Özdeşleşme ve İş Tatmini Üzerine Etkisi: Konya İli Örneği”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Konya.
ÇINAR, Orhan, Fatih Karcıoğlu ve Kübra Akdaş (2016). «İş Yaşamında İş Tatmini, Örgütsel Özdeşleme ve İşten Ayrılma Niyeti İlişkisi: Erzurum’da Bir Kamu Kurumu Örneği», Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 4(3), ss.121-136.
DAL, Lokman ve Sıtkı Çorbacıoğlu (2014). “Hizmetkâr Liderlik Davranışları ve Lider- Üye Etkileşimci İlişkisi: Bir Devlet Üniversitesi Üzerine Araştırma”, Süleyman Demirel Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 19(4), ss.287-310.
DETERT, James R. ve Ethan R. Burris (2007). “Leadership behavior and employee voice: Is the door really open?”, Academy of Management Journal, 50, ss.869–884.
DİNÇER, Müjde Ker ve Selin Bitirim (2007). “Kurum Kültürü Çalışmalarında Hizmetkâr Liderlik Anlayışı ile Değer Yaratmak”, İ.Ü. İletişim Fakültesi Dergisi, 28, ss.61-72.
DREHMER, David E. ve Jack H. Grossman (1984). “Scaling managerial respect: A developmental perspective”, Educational and Psychological Measurement, 44, ss.763-767.
DUTTON, Jane E., Janet M. Dukerich ve Celia V. Harquail (1994). “Organizational Images and Member Identification”, Administrative Science Quarterly, 39(2), ss.239-263.
DUYAN, Emin ve Dirk Van Dierendonck (2014). “Hizmetkâr Liderliği Anlamak: Teoriden Ampirik Araştırmaya Doğru”, Sosyoloji Konferansları, 49, ss.1-32.
EDMONDSON, Amy C. (1999). “Psychological Safety and Learning Behavior in Work Teams”, Administrative Science Quarterly, 44(2), ss.350-383.
EDMONDSON, Amy C. (2003). Managing the risk of learning: Psychological safety in work teams, In M West (Ed.), International handbook of organizational teamwork. London, UK: Blackwell Publishing.
EDMONDSON, Amy C., Zhike Lei (2014). “Psychological safety: The history, renaissance, and future of an interpersonal construct”, Annual Review of Organizational Psychology and Organizational Behavior, 1, ss.23–43.
EHRHART, Mark G. (2004). “Leadership and procedural justice climate as antecedents of unitlevel organizational citizenship behavior”, Personnel Psychology, 57, ss.61–94.
EPITROPAKI, Olga ve Robin Martin (2005). “From Ideal to Real: A Longitudinal Study of the Role of Implicit Leadership Theories on Leader-Member Exchanges and Employee Outcomes”, Journal of Applied Psychology, 90(4), ss.659- 676.
ERKUTLU, Hakan ve Jamel Chafra (2015). “Servant Leadership and Voice Behavior in Higher Education”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), 30(4), ss.29-41.
ERKUTLU, Hakan ve Jamel Chafra (2014). “Ethical Leadership and Workplace Bullying in Higher Education”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(3), ss.55-67.
FRAZIER, M. Lance, Stav Fainshmidt, Ryan L. Klinger, Amir Pezeshkan ve Veselina Vracheva (2017). “Psychological safety: A meta‐analytic review and extension”, Personnel Psychology, 70(1), ss.113-165.
FULLER, Jerry Bryan, Laura E. Marler ve Kim Hester (2006). “Promoting felt responsibility for constructive change and pro- active behavior: Exploring aspects of an elaborated model of work design”, Journal of Organizational Behavior, 27, ss.1089-1120.
GÖKSEL, Aykut ve Emre Burak Ekmekçioğlu (2016). “Lider-Üye Etkileşiminin Örgütsel Özdeşleşme ile İlişkisinde İşe Bağlılığın Aracı Rolü”, Gazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 18(3), ss.721-747.
GREENLEAF, Robert. K. (1970). The servant as a leader, Indianapolis, IN: Greenleaf Center.
GREENLEAF, Robert. K. (1977). Servant Leadership A Journey into the Nature of Legitimate Power and Greatness. Paulist Press, New York.
GREENLEAF, Robert. K. (1998). The power of servant-leadership, Berrett-Koehler, San Francisco.
GÜRBÜZ, Sait ve Faruk Şahin (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
HAYNIE, Jeffrey J., Kevin W. Mossholder ve Stanley G. Harris (2016). “Justice and Job Engagement: The Role of Senior Management Trust”, Journal of Organizational Behavior, 37(6), ss.889-910.
İNCE, Cemal ve Ediz Güripek (2016). “Hizmetkâr Liderliğin Örgütsel Adalet Algısına Etkileri Üzerine Otel İşletmelerinde Bir Araştırma”, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(2), ss.165-187.
KAHN, William A. (1990). “Psychological conditions of personal engagement and disengagement at work” Academy of Management Journal, 33(4), ss.692-724.
KARABEY, Canan Nur ve Ömer Faruk İŞCAN( (2007). “Örgütsel Özdeşleşme, Örgütsel İmaj ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı İlişkisi: Bir Uygulama”, Atatürk Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 21(2).
KARAKUL, Selman (2015). “Hukuki Ve İdari Denetim Ölçütü Olarak İyi Yönetim İlkeleri”, Ombudsman Akademik Dergisi, 2(3), ss.61-105.
KILIÇ, Kemal Can ve Yavuz Aydın (2016). “Hizmetkâr Liderlik Ölçeğinin Türkçe Uyarlaması: Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması”, Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 18(30), ss.106-113.
KIR, Suat (2017). Hizmetkâr liderliğin örgütsel özdeşleşmeye etkisi: Lider üye etkileşiminin aracılık etkisi (Lüe), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, İstanbul.
KIM, Na Yoon (2018). “Linking Individuation and Organizational Identification: Mediation Through Psychological Safety”, Academy of Management Annual Meeting Proceedings, (1):15675.
KOÇEL, Tamer (2010), İşletme Yöneticiliği, Beta Basım Yayım, İstanbul.
KONAN, Necdet, Hüsameddin Demir ve Mehmet Karakuş (2015). “Yönetici Hizmetkâr Liderlik Ölçeğinin Türkçeye Uyarlama Çalışması”, Electronic International Journal of Education, Arts, and Science, 1(1), ss.135-155.
LIANG, Jian Crystal I. C. Farh ve Jiing-Lih Farh (2012). “Psychological antecedents of promotive and prohibitive voice: A two-wave examination”, Academy of Management Journal, 55, ss.71–92.
LIDEN, Robert C., Sandy J.Wayne, Hao Zhao ve David Henderson (2008). “Servant leadership: Development of a multidimensional measure and multi-level assessment”, Leadership Quarterly, 19, ss.161-177.
LIDEN, Robert C., Sandy J. Wayne, Jeremy D. Meuser, Jia Hu, Junfeng Wu ve Chenwei Liao (2015). “Servant leadership: Validation of a short form of the SL- 28”, The Leadership Quarterly, 26, ss.254-269.
LIU, Wu, Renhong Zhu ve Yongkang Yang (2010). “I warn you because I like you: Voice behavior, employee identification, and transformational leadership”, Leadership Quarterly, 21, ss.189-202.
LORD, Robert G. ve Douglas J. Brown (2004). Leadership pro-cesses and follower self-identity, Mahwah, NJ: Erlbaum.
MAEL, Fred ve Blake E. Ashforth (1992). “Alumni and their alma mater: A partial test of the reformulated model of organizational identification”, Journal of Organizational Behavior, 13, ss.103–123.
MAEL, Fred ve Blake E. Ashforth (2001). “Identification in work, war, sports, and religion: Contrasting the benefits and risks”, Journal for the Theory of Social Behaviour, 31(2), ss.196-222.
MAY, Douglas R., Richard L. Gilson ve Lynn M. Harter (2004). “The psychological conditions of meaningfulness, safety, and availability and the engagement of the human spirit at work”, Journal of Occupational and Organizational Psychology, 77, ss.11-37.
MCALLISTER, Daniel J. ve Gregory A. Bigley (2002). “Work context and the definition of self: How organizational care influences organization-based self-esteem”, Academy of Management Journal, 45, ss.894–904.
MELİKOĞLU, M. (2009). The Distinctive Role of Prestige, Communication and Trust: Organizational Identification Versus Affective Commitment, Unpublished master’s dissertation, Marmara University, İstanbul.
MORÇİN, Sine ve İ.Hüseyin Çarıkçı ( 2016). “Dönüştürücü/Etkileşimci Liderliğin İş Tatminine Etkisinde Örgütsel Özdeşleşmenin Aracılık Rolü: Antalya’daki Beş Yıldızlı Otel İşletmeleri Örneği”, Süleyman Demirel Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 21(1), ss.97-112.
MU, Shaohua(Carolyn) ve Devi R. Gnyawali (2003). “Developing synergistic knowledge in student groups”, Journal of Higher Education, 74, ss.689–711.
NEMBHARD, Ingrid M. ve Amy C. Edmondson (2006). “Making it safe: the effects of leader inclusiveness and professional status on psychological safety and improvement efforts in health care teams”, Journal Organizational Behavior, 27(7), ss.941–66.
NEMBHARD, Ingrid M. ve Anita L. Tucker (2011). “Deliberate learning to improve performance in dynamic service settings: evidence from hospital intensive care units”, Organization Science, 22(4), ss.907–22.
NERGİZ, Hatice Güçlü (2015). “Otel İşletmelerinde Hata Yönetiminin Psikolojik Güvenlik, Örgütsel Performans ve Örgütsel Öğrenme Üzerindeki Etkisi”, Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi, 26(2), ss.221-237.
ÖRGEV, Cemil ve Elif Saba Sütlü (2018). “Sağlık Çalışanlarının Hizmetkâr Liderlik Algılarının Örgüt İklimi ve Örgütsel Bağlılık Üzerine Etkileri: Bir Kamu Hastanesi Örneği”, Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 5(1), ss.47-53.
PAGE, Don ve Paul T. P. Wong (2000). A conceptual framework for measuring servant leadership. In S. Adjibolosoo (Ed.), The human factor in shaping the course of history and development. Boston: University Press of America.
PATTERSON, Kathleen A. (2003). Servant leadership: A theoretical model, Doctoral dissertation, Regent University. ATT No.3082719
PFEFFER, Jeffrey ve John F. Veiga (1999). “Putting people first for organizational success”, Academy of Management Perspectives, 13(2), ss.37-48.
PRATT, Michael Gerard (1998). To be or not to be? Central questions in organizational identification, In D.A. Whetten, & P. C. Godfrey (Eds.), Identity in organizations: Developing theory through conversations (ss. 171–207), Thousand Oaks, CA: Sage.
RICH, Bruce Louis, Jeffrey A. Lepine ve Eean Crawford (2010). “Job Engagement: Antecedents And Effects on Job Performance”, Academy of Management Journal, 53(3), ss.617-635.
ROGERS, Kristie M. ve Blake E. Ashforth (2017). “Respect in Organizations: Feeling Valued as “We” and “Me””, Journal of Management, 43(5), ss.1578-1608.
ROST, Joseph (1991), Leadership for twenty-first century, Praeger Publisher, New York.
RUSSELL, Robert F. (2001), “The role of values in servant leadership”, Leadership and Organization Development Journal, 22, ss.76-83.
RUSSELL, Robert F. ve A. Gregory Stone (2002). “A review of servant leadership attributes: Developing a practical model”, Leadership and Organization Development Journal, 23, ss.145-157.
SAVAŞ, Hamide Aslı (2017). “Psikolojik Rahatlık Algısının Örgütsel Sosyalleşme Üzerindeki Etkisi”, Sinop Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), ss.359- 378.
SCHAUBROECK, John, Simon S. K. Lam ve Ann Chunyan Peng (2011). “Cognition- based and affect-based trust as mediators of leader behavior influences on team performance”, Journal of Applied Psychology, 96, ss.863–871.
SCHEIN, Edgar H. (1993). “How can organizations learn faster? The challenge of entering the green room”, Sloan Manag. Rev., 34, ss.85–92.
SCHEIN, Edgar H. ve Warren G. Bennis (1965). Personal and organizational change through group methods: The laboratory approach. New York, NY: Wiley.
SIEMSEN, Enno, Aleda V. Roth, Sridhar Balasubramanian ve Gopesh Anand (2009). “The influence of psychological safety and confidence in knowledge on employee knowledge sharing”, Manufacturing & Service Operations Management, 11, ss.429–447.
SPEARS, L. C. (1998). Tracing the growing impact of servant-leadership, In L. C. Spears (Ed.), Insights on Leadership: Service, stewardship, spirit, and servant- leadership (ss.1-12). New York, NY: John Wiley and Sons.
SPEARS, Russell, Naomi Ellemers, Bertjan Doosje ve Nyla Branscombe, (2006). The individual within the group: Respect!, In T. Postmes & J. Jetten (Eds.), Individuality and the group: Advances in social identity: ss. 175-195. London: Sage.
TAJFEL, Henri (1959). “Quantitative judgement in social perception”, British Journal of Psychology, 50, ss.16–29.
TAJFEL, Henri (1969). “Cognitive aspects of prejudice”, Journal of Social Issues, 25, ss.79–97.
TAJFEL, Henri ve John C. Turner (1979). An integrative theory of intergroup conflict. In W. G. Austin & S. Worchel (Eds.), The social psychology of intergroup relations (ss.33–47). Monterey, CA: Brooks/Cole.
TAJFEL, Henri ve John C. Turner (1986). The social identity theory of intergroup behaviour. In S. Worchel, & W. G. Austin (Eds.), Psychology of Intergroup Relations (ss. 7–24). Chicago, IL: Nelson Hall.
TANGIRALA, Subrahmaniam ve Rangaraj Ramanujam (2008). “Exploring nonlinearity in employee voice: The effects of personal control and organizational identification”, Academy of Management Journal, 51, ss.1189–1203.
TOKGÖZ, Emrah ve Oya Aytemiz Seymen (2013). “Örgütsel Güven, Örgütsel Özdeşleşme ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Arasındaki İlişki: Bir Devlet Hastanesinde Araştırma”, Öneri Dergisi, 10(39), ss.61-76.
TUCKER, Anita L., Ingrid M. Nembhard ve Amy C. Edmondson (2007). “Implementing new practices: An empirical study of organizational learning in hospital intensive care units”, Management Science, 53, ss.894–907.
TÜRK, Murat ve Melda Akbaba (2018). “Etik Liderlik Algısının Psikolojik Kontrat İhlali ve Örgütsel Özdeşleşme Üzerine Etkisi: Antalya İlindeki Beş Yıldızlı Konaklama İşletmeleri Üzerine Bir Araştırma”, Türk & İslam Dünyası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(16), ss.382-407.
UĞURLUOĞLU, Özgür, Serap Durukan Köse ve Tuncay Köse (2015). “Sağlık Çalışanlarının Hizmetkâr Liderlik Algılarının Lider; Üye Etkileşimi Ve Örgütsel Güven Üzerindeki Etkisi”, Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 19(2), ss.239-262.
ÜRÜ SANI, O., , S. C. Çalışkan, , Ö. ATAN ve Uğur YOZGAT (2013). “Öğretim Üyelerinin Hizmetkâr Liderlik Davranışları ve Ardılları Üzerine Bir Araştırma”, Ege Academic Review, 13(1), ss.63-82.
VAN DIERENDONCK, Dirk (2011). “Servant leadership: A review and synthesis”, Journal of Management, 37(4), ss.1228-1261.
VAN KNIPPENBERG, Daan (2000). “Work Motivation and Performance: A Social Identity Perspective”, Applied Psychology: An International Review, 49(3), ss.357-371.
VAN KNIPPENBERG, Daan, Rolf Van Dick ve Susana Tavares (2007). “Social identity and social exchange: Identification, support and withdrawal from the job”, Journal of Applied Social Psychology, 37, ss.457–477.
VAN QUAQUEBEKE, Niels, Sebastian Zenker ve Tilman Eckloff (2009). “Find out how much it means to me! The importance of interpersonal respect in work values compared to perceived organizational practices”, Journal of Business Ethics, 89, ss.423-431.
WALUMBWA, Fred O. ve John Schaubroeck (2009). “Leader personality traits and employee voice behavior: Mediating roles of ethical leadership and work group psychological safety”, Journal of Applied Psychology, 94, ss.1275–1286.
WALUMBWA, Fred O., Chad A. Hartnell ve Adegoke Oke (2010). “Servant leadership, procedural justice climate, service climate, employee attitudes, and organizational citizenship behavior: A cross-level investigation”, Journal of Applied Psychology, 95, ss.517–529.
WALUMBWA, Fred O., David M.Mayer, PengWang, HuiWang, KristinaWorkman ve Amanda L.Christensena (2011). “Linking ethical leadership to employee performance: The roles of leader-member exchange, self-effi cacy, and organizational identification”, Organizational Behavior and Human Decision Processes, 115, ss.204–213.
WU, C. H., Liu, J., Kwan, H. K. ve Lee, C. (2016). “Why and When Workplace Ostracism İnhibits Organizational Citizenship Behaviors: An Organizational İdentification Perspective”, Journal of Applied Psychology, 101(3), ss.362.
YALÇIN, Mikail ve Engin Karadağ (2013). “Hizmetkâr Liderlik ve Okul Kültürü: Bir Yapısal Eşitlik Modellemesi”, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), ss.101-120.
YAN, Aimin ve Yigui Xiao (2016). “Servant leadership and employee voice behavior: a cross-level investigation in China”, SpringerPlus, 5.
YENER, Serdar (2015). “Psikolojik Rahatlık Algısı Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”, ODÜ Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1, ss.280-305.
YENER, Serdar (2018). “Psikolojik Rahatlık Algısının Otantik Liderliğin Sinizmin Üzerindeki Etkisinde Aracı Rolü”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 13(1), ss.1- 14.
YENER, Serdar ve Can Saka (2017). “Örgütsel Öğrenme Bağlamında Psikolojik Rahatlık”, Sinop Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), ss.45-66.
YILDIZ, Bora (2016). “Hizmetkâr Liderlik Algısının Lider-Üye Etkileşimi Üzerindeki Etkisi: Kamu Sektörü Çalışanları Üzerine Bir Araştırma”, Kafkas Üniversitesi İİBF Dergisi, 7(14), ss.499-517.
YILMAZ, Celal (2013). Hizmetkâr Liderlik ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişki, Yüksek Lisans Tezi, Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Gebze.
ZHANG, Haina, Ho Kwong Kwan, André M. Everett ve Zhaoquan Jian (2012). “Servant leadership, organizational identification, and work-to-family enrichment: the moderating role of work climate for sharing family concerns”, Human Resource Management, 51(5), ss.747-767.
ZHU, Weichun, John J. Sosik, Ronald E. Riggio ve Baiyin Yang (2012). “Relationships between transformational and active transactional leadership and followers’ organizational identification: The role of psychological empowerment”, Journal of Behavioral and Applied Management, 13(3), ss.186.

APA	SAKAL Ö (2018). KAMUDA “İYİ İDARE” PERSPEKTİFİNDE HİZMETKÂR LİDERLİK, PSİKOLOJİK GÜVENLİK VE ÖRGÜTSEL ÖZDEŞLEŞME ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ. , 259 - 293.
Chicago	SAKAL ÖNDER KAMUDA “İYİ İDARE” PERSPEKTİFİNDE HİZMETKÂR LİDERLİK, PSİKOLOJİK GÜVENLİK VE ÖRGÜTSEL ÖZDEŞLEŞME ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ. (2018): 259 - 293.
MLA	SAKAL ÖNDER KAMUDA “İYİ İDARE” PERSPEKTİFİNDE HİZMETKÂR LİDERLİK, PSİKOLOJİK GÜVENLİK VE ÖRGÜTSEL ÖZDEŞLEŞME ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ. , 2018, ss.259 - 293.
AMA	SAKAL Ö KAMUDA “İYİ İDARE” PERSPEKTİFİNDE HİZMETKÂR LİDERLİK, PSİKOLOJİK GÜVENLİK VE ÖRGÜTSEL ÖZDEŞLEŞME ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ. . 2018; 259 - 293.
Vancouver	SAKAL Ö KAMUDA “İYİ İDARE” PERSPEKTİFİNDE HİZMETKÂR LİDERLİK, PSİKOLOJİK GÜVENLİK VE ÖRGÜTSEL ÖZDEŞLEŞME ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ. . 2018; 259 - 293.
IEEE	SAKAL Ö "KAMUDA “İYİ İDARE” PERSPEKTİFİNDE HİZMETKÂR LİDERLİK, PSİKOLOJİK GÜVENLİK VE ÖRGÜTSEL ÖZDEŞLEŞME ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ." , ss.259 - 293, 2018.
ISNAD	SAKAL, ÖNDER. "KAMUDA “İYİ İDARE” PERSPEKTİFİNDE HİZMETKÂR LİDERLİK, PSİKOLOJİK GÜVENLİK VE ÖRGÜTSEL ÖZDEŞLEŞME ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ". (2018), 259-293.

APA	SAKAL Ö (2018). KAMUDA “İYİ İDARE” PERSPEKTİFİNDE HİZMETKÂR LİDERLİK, PSİKOLOJİK GÜVENLİK VE ÖRGÜTSEL ÖZDEŞLEŞME ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ. Ombudsman Akademik, 5(1), 259 - 293.
Chicago	SAKAL ÖNDER KAMUDA “İYİ İDARE” PERSPEKTİFİNDE HİZMETKÂR LİDERLİK, PSİKOLOJİK GÜVENLİK VE ÖRGÜTSEL ÖZDEŞLEŞME ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ. Ombudsman Akademik 5, no.1 (2018): 259 - 293.
MLA	SAKAL ÖNDER KAMUDA “İYİ İDARE” PERSPEKTİFİNDE HİZMETKÂR LİDERLİK, PSİKOLOJİK GÜVENLİK VE ÖRGÜTSEL ÖZDEŞLEŞME ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ. Ombudsman Akademik, vol.5, no.1, 2018, ss.259 - 293.
AMA	SAKAL Ö KAMUDA “İYİ İDARE” PERSPEKTİFİNDE HİZMETKÂR LİDERLİK, PSİKOLOJİK GÜVENLİK VE ÖRGÜTSEL ÖZDEŞLEŞME ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ. Ombudsman Akademik. 2018; 5(1): 259 - 293.
Vancouver	SAKAL Ö KAMUDA “İYİ İDARE” PERSPEKTİFİNDE HİZMETKÂR LİDERLİK, PSİKOLOJİK GÜVENLİK VE ÖRGÜTSEL ÖZDEŞLEŞME ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ. Ombudsman Akademik. 2018; 5(1): 259 - 293.
IEEE	SAKAL Ö "KAMUDA “İYİ İDARE” PERSPEKTİFİNDE HİZMETKÂR LİDERLİK, PSİKOLOJİK GÜVENLİK VE ÖRGÜTSEL ÖZDEŞLEŞME ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ." Ombudsman Akademik, 5, ss.259 - 293, 2018.
ISNAD	SAKAL, ÖNDER. "KAMUDA “İYİ İDARE” PERSPEKTİFİNDE HİZMETKÂR LİDERLİK, PSİKOLOJİK GÜVENLİK VE ÖRGÜTSEL ÖZDEŞLEŞME ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ". Ombudsman Akademik 5/1 (2018), 259-293.