Belirli bir coğrafi ve siyasi sınır içinde bir arada yaşayan, ortak birgeçmişi paylaşan ve geleceğe dair belli bir işbirliği içinde olan insanlartoplumu oluşturur. Toplumun en bütünleyici özelliği ise hiç şüphesiz dili,kültürü ve eğitimidir. Bu toplumsal ve kültürel etmenler, bireylerintoplumda birer kimlik edinmeleri açısından belirleyicidir. Kimlik, aynızamanda, toplumu uluslaştırmaya yarayan toplumsal bir algıdır. Birdevlette güdülen ulus devlet anlayışı, o devletin dil ve eğitim politikalarınıdoğrudan etkilemektedir. Nitekim dil politikalarının doğuşu, ulusdevletlerin doğuşuna doğrudan bağlıdır.Dil ve eğitim politikaları, yeni bir siyasal birliğin kurulmasındabirleştirici bir öğe olduğu için en etkili uluslaşma aracı olarak kabuledilmiştir. Kimlik algısının farklılaşması ile Avrupa’da ulus devlet anlayışıortaya çıkmıştır ve bu anlayış hızla dünyaya yayılmıştır. Söz konusuçalışmada, Osmanlı İmparatorluğu’nda ortaya çıkan Osmanlıcılık,İslamcılık, Türkçülük ve Batıcılık gibi çeşitli kimlik algılarının dil veeğitim politikalarını ne ölçüde şekillendirdiği ve bu anlamda nasıl ulusalbirlik sağlandığı tartışılacaktır.Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşu itibari ile ulus devlette kimlikalgısı toplumsal, kültürel ve siyasi bir etmen olarak kullanılmış, dil veeğitim politikaları birbirinden farklı şekillere bürünmüştür. Söz konusuçalışmada, ulus devlet anlayışının en somut göstergelerinden olan HarfDevrimi’ne ve Türk Dil Devrimi’ne dikkat çekilecektir. Çünkü dil ve eğitimpolitikalarının belirlenmesinde kimlik algısının önemi savunulacaktır.