Bu çalışmanın amacı, preker emeğin, gazeteciler açısından nasıl deneyimlendiği ortaya çıkarmaktır. İşgücü piyasasının esnekleşmesi geçici ve güvencesiz bir çalışan profili ortaya çıkarmıştır. Özellikle basın sektörünün neoliberal politikalar çerçevesinde yaşadığı tekelleşme süreci, yedi tip güvencenin gazetecilik emeği üzerinde incelenmesini ilgi çekici kılmıştır. Standing’in (2015) prekaryaya dair incelediği güvenceler sırası ile emek piyasası güvenliği, istihdam güvenliği, iş güvenliği, çalışma güvenliği, vasıfların yeniden üretiminin güvenliği, gelir güvenliği ve temsil güvenliğidir. Bu araştırmada Eskişehir’de görüşme yapılan yerel gazetecilerin gözünden bu yedi tip güvenceye dair fikirleri betimlenmiştir. Sonuç olarak görüşme yapılan gazeteciler kendilerini yeni bir sınıf olarak prekaryaya dahil hissetmek yerine güvencesizleşen ve giderek ürettiğine yabancılaşan ve prekerleşmekte olan bir işgücü olarak karşımıza çıkmaktadır.