Egemenin ‘kusursuz’ politik bedeni tarafından kullanılan tinsel biriktidar aygıtı olarak kurgulanan korku kavramı tarihsel seyri içerisindemodern siyasal tahayyülün kurucu bir unsuru olagelmiştir. Bu iktidaraygıtı, güvenli toplum için sürekli olarak yeniden üretilerek, halkın poli-tik düzensizlik ve kaosa yol açmasının önüne geçilmeye çalışılmıştır.Temel hak ve özgürlüklere yönelik bir tehdit unsuru içeren ve toplumsaldüzeni dinamitleme potansiyeli içeren kaotik etkenleri bertaraf edebil-mek adına devletin kurgusal bir ‘politik korku’ üzerinden yapılandırıl-ması fikri benimsenmiştir. Antikiteden post-modernist döneme kadarpek çok filozof ve toplum kuramcısında bu kurgusal aygıtın izlerinigörmek mümkündür.Batı siyaset felsefesinde modern devlet tasavvurunun kökenindeön-varsayımsal bir ‘güvensizlik normu’ yer almaktadır. Bir başka deyiş-le, modern çağ yaşamının tüm alanı güvenlik değeri üzerinden yenidentanzim edilme ve yapılandırma politikaları ile inşa edilmektedir. Çalış-mamızda bu ‘korku-güven-güvenlik’ kavramsal üçlemesinin temel onto-lojik açmazı üzerinden bir eleştiri sunulmaya çalışılacaktır.