Argümana Dayalı Sorgulama Öğretiminin 7. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarılarına ve Argümantasyon Seviyelerine Etkisi

Dogan, Ozgur K; AKTAŞ, Tuba

Argümana Dayalı Sorgulama Öğretiminin 7. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarılarına ve Argümantasyon Seviyelerine Etkisi

Tuba AKTAŞ, (Adnan Menderes Ortaokulu, İstanbul, Türkiye)

Özgür Kıvılcan DOĞAN (Marmara Üniversitesi, Atatürk Eğitim Fakültesi, İstanbul, Türkiye)

Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

13 0

Yıl: 2018 Cilt: 14 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 778 - 798 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 02-03-2020

Argümana Dayalı Sorgulama Öğretiminin 7. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarılarına ve Argümantasyon Seviyelerine Etkisi

Öz:

“Kuvvet ve Enerji” ünitesinin öğretiminde argümana dayalı sorgulama yönteminin 7. sınıföğrencilerinin akademik başarılarına, argümantasyon seviyelerine ve tartışmaya katılma isteklerineetkisini incelemek amacıyla gerçekleştirilen çalışmada yarı deneysel desen kullanılmıştır. Örneklemamaçlı örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenmiş olup İstanbul ili Gaziosmanpaşa ilçesindeki birortaokulun yedinci sınıf şubeleri arasından iki şube deney grubu (27 kişi) ve kontrol grubu (28 kişi)olarak seçilmiştir. Dersler, deney grubunda argümana dayalı sorgulama öğretim modeline uygunhazırlanan modüller çerçevesindeki etkinlikler kullanılarak, kontrol grubunda ise geleneksel laboratuvaryöntemi doğrultusunda hazırlanan deney föyleri kullanılarak işlenmiştir. Nicel veriler; Tartışmacı Anketi(TA) ile araştırmacı tarafından hazırlanan Başarı Testinin (BT) deneysel işlem öncesinde ön-test vedeneysel işlem sonrasında son-test olarak uygulanmasıyla toplanırken nitel veriler öğrencilerin yaptıklarıher deney sonrası bireysel olarak yazdıkları raporlardan uygulama başında, ortasında ve sonundayazılanların Erduran, Simon ve Osborne (2004) tarafından geliştirilen argümantasyon seviyeleri modelinegöre analiz edilmesiyle elde edilmiştir. Verilerinin analizi için bağımsız örneklemler t-testi ve bağımlıörneklemler t-testi yapılmıştır. Bireysel öğrenci raporları öncelikle Argümantasyon Seviyeleri Modeli ileanaliz edilmiş, daha sonra t-testi uygulanmıştır. Araştırmanın sonucunda “Argüman Dayalı Sorgulama”yöntemini temel alan laboratuvar eğitiminin geleneksel yönteme göre, Fen Bilimleri dersinde öğrencilerinakademik başarılarını ve argümantasyon seviyelerini arttırmada, geleneksel yönteme göre daha etkiliolduğu ancak öğrencilerin tartışmaya yönelik eğilimlerinde ise bir değişim meydana getirmediği tespitedilmiştir.

Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları

The Effect of Argument Driven Inquiry Model on Academic Performances and Argumentative Attitudes of 7th Grade Students

Öz:

The objective of this study is to investigate the impact of argument driven inquiry method on academic performance, argumentation levels and eagerness to take part in an argumentation of 7th grade students in the teaching of “Force and Energy” unit. In this study pre-test-post-test and experimentalcontrol group research design were used and a class (of 27) was selected as experimental group and another class (of 28) as control group among 7th grade classes of a secondary school in Gaziosmanpaşa district of İstanbul through the purposive sampling method. Courses were worked out in the experimental group through activities within the framework of modules designed according to argument driven inquiry model and by using experiment worksheets developed in line with traditional laboratory method in the control group. While quantitative data were collected by means of “Argumentative Survey” (AS) and “Achievement Test” (AT) prepared by researchers, qualitative data were obtained from individual reports of students concerning the implementation process. Data analysis was based on independent samples ttest and paired sample t-test. Reports by individual students were first analysed through argumentationlevel model, and then necessary comparisons were made with t-test. At the end, it was observed that laboratory education through “Argument Driven Inquiry” was effective in uplifting students’ academic performance and argumentation levels in science and technology courses relative to traditional methods, but brought no change in student tendency for argumentation.

Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Anderson, R. D. (2007). Inquiry as an organizing theme for science curricula. Bell ve Lederman (Eds.). Handbook of research on science education içinde (ss.807-830). USA: Lawrence Erlbaum Associates.
Aymen Peker, A., Apaydın, Z. ve Taş, E. (2012). Isı yalıtımını argümantasyonla anlama: ilköğretim 6. sınıf öğrencileri ile durum çalışması. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(8), 79-100.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak Kılıç, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri (18. bs.). Ankara: Pegem Akademi.
Celep, N. D. (2015). Argümantasyona dayalı sorgulayıcı eğitim modelinin 10. Sınıf öğrencilerinin gaz kavramlarını anlamalarına etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
Chinn, C. A. ve Malhotra, B. A. (2002). Epistemologically authentic inquiry in schools: A theoretical framework for evaluating inquiry tasks. Science Education, 86(2), 175-218.
Demircioglu, T. (2011). Fen ve teknoloji öğretmen adaylarının laboratuvar eğitiminde argüman temelli sorgulamanın etkisinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi, Adana.
Doğan, O. K. (2014). Mesleğe yeni başlayan fen öğretmenlerinin pedagojik ve epistemolojik inançları ve sınıf içi uygulamaları: Boylamsal durum çalışması (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Driver, R., Newton, P. ve Osborne, J. (2000). Establishing the norms of scientific argumentation in classrooms. Science Education, 84(3), 287-312.
Duschl, R. ve Osborne, J. (2002). Supporting and promoting argumentation discourse. Studies in Science Education, 38, 39-72.
Ekiz, D. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı.
Erduran, S., Simon, S. ve Osborne, J. (2004). TAPping into argumentation: Developments in the application of Toulmin's argument pattern for studying science discourse. Science education, 88(6), 915-933.
Furtak, E. M. (2006). The dilemma of guidance in scientific inquiry teaching. Stanford University, Stanford, CA.
Infante, D. A. ve Rancer, A. S. (1982). A conceptualization and measure of argumentativeness. Journal of Personality Assessment, 46, 72-80.
Karamustafaoğlu, S. ve Havuz, A. C. (2016). Araştırma sorgulamaya dayalı öğrenme ve etkililiği (Inquiry based learning and its effectiveness). International Journal of Assessment Tools in Education (IJATE), 3(1).
Kaya, O. N. ve Kılıç, Z. (2008). Development of elementary school students argumentativeness in science courses. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 87-95.
MEB (2013). İlköğretim fen bilimleri dersi (3., 4., 5., 6., 7., 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı.
NRC. (1996). National science education standards. Washington, DC: National Academy Press.
Osborne, J., Erduran, S. ve Simon, S. (2004). Enhancing the quality of argument in school science. Journal of Research in Science Teaching, 41(10), 994-1020.
Öztürk, M. (2013). Argümantasyonun kavramsal anlamaya, tartışmacı tutum ve özyeterlik inancına etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
Sampson, V. ve Clark, D. (2008). Assessment of the ways students generate arguments in science education: Current perspectives and recommendations for future directions. Science Education, 92(3), 447-472.
Sampson, V., Enderle, P., Grooms, J. ve Witte, S. (2013). Writing to learn by learning to write during the school science laboratory: Helping middle and high school students develop argumentative writing skills as they learn core ideas. Science Education, 97(5), 643-670.
Sampson, V. ve Gleim, L. (2009). Argument-driven inquiry to promote the understanding of important concepts & practices in biology. The American biology teacher, 71(8), 465- 472.
Sampson, V., Grooms, J. ve Walker, J.P. (2011). Argument-driven inquiry as a way to help students learn how to participate in scientific argumentation and craft written arguments: An exploratory study. Science Education, 95(2), 217-257
Sözen, K. (2010). Sorgulayıcı öğrenme ve programlı öğretim yöntemlerine göre işlenen biyoloji laboratuvarı uygulamalarının karşılaştırılması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
Ulu, C. ve Bayram, H. (2015). Argümantasyon tabanlı bilim öğrenme yaklaşımına dayalı laboratuvar etkinliklerinin 7. sınıf öğrencilerinin kavram öğrenmelerine etkisi: Yaşamımızdaki elektrik ünitesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37(1), 61-75.
Uluay, G. (2012). İlköğretim 7. sınıf fen ve teknoloji dersi kuvvet ve hareket konusunun öğretiminde bilimsel tartışma (argümantasyon) odaklı öğretim yönteminin öğrenci başarısına etkisinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kastamonu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kastamonu.
Yağbasan, R. ve Kanlı, U. (2008). 7E modeli merkezli laboratuvar yaklaşımının öğrencilerin bilimsel süreç becerilerini geliştirmedeki yeterliliği. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(1), 91-125.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.

APA	AKTAŞ T, Dogan O (2018). Argümana Dayalı Sorgulama Öğretiminin 7. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarılarına ve Argümantasyon Seviyelerine Etkisi. , 778 - 798.
Chicago	AKTAŞ Tuba,Dogan Ozgur K Argümana Dayalı Sorgulama Öğretiminin 7. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarılarına ve Argümantasyon Seviyelerine Etkisi. (2018): 778 - 798.
MLA	AKTAŞ Tuba,Dogan Ozgur K Argümana Dayalı Sorgulama Öğretiminin 7. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarılarına ve Argümantasyon Seviyelerine Etkisi. , 2018, ss.778 - 798.
AMA	AKTAŞ T,Dogan O Argümana Dayalı Sorgulama Öğretiminin 7. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarılarına ve Argümantasyon Seviyelerine Etkisi. . 2018; 778 - 798.
Vancouver	AKTAŞ T,Dogan O Argümana Dayalı Sorgulama Öğretiminin 7. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarılarına ve Argümantasyon Seviyelerine Etkisi. . 2018; 778 - 798.
IEEE	AKTAŞ T,Dogan O "Argümana Dayalı Sorgulama Öğretiminin 7. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarılarına ve Argümantasyon Seviyelerine Etkisi." , ss.778 - 798, 2018.
ISNAD	AKTAŞ, Tuba - Dogan, Ozgur K. "Argümana Dayalı Sorgulama Öğretiminin 7. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarılarına ve Argümantasyon Seviyelerine Etkisi". (2018), 778-798.

APA	AKTAŞ T, Dogan O (2018). Argümana Dayalı Sorgulama Öğretiminin 7. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarılarına ve Argümantasyon Seviyelerine Etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 778 - 798.
Chicago	AKTAŞ Tuba,Dogan Ozgur K Argümana Dayalı Sorgulama Öğretiminin 7. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarılarına ve Argümantasyon Seviyelerine Etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 14, no.2 (2018): 778 - 798.
MLA	AKTAŞ Tuba,Dogan Ozgur K Argümana Dayalı Sorgulama Öğretiminin 7. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarılarına ve Argümantasyon Seviyelerine Etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, vol.14, no.2, 2018, ss.778 - 798.
AMA	AKTAŞ T,Dogan O Argümana Dayalı Sorgulama Öğretiminin 7. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarılarına ve Argümantasyon Seviyelerine Etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2018; 14(2): 778 - 798.
Vancouver	AKTAŞ T,Dogan O Argümana Dayalı Sorgulama Öğretiminin 7. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarılarına ve Argümantasyon Seviyelerine Etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2018; 14(2): 778 - 798.
IEEE	AKTAŞ T,Dogan O "Argümana Dayalı Sorgulama Öğretiminin 7. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarılarına ve Argümantasyon Seviyelerine Etkisi." Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, ss.778 - 798, 2018.
ISNAD	AKTAŞ, Tuba - Dogan, Ozgur K. "Argümana Dayalı Sorgulama Öğretiminin 7. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarılarına ve Argümantasyon Seviyelerine Etkisi". Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 14/2 (2018), 778-798.