Türkçe ve Almanca'da Bağlaçların Özne Yüklem Uygunluğuna Etkileri

BOLAT, HASAN

Türkçe ve Almanca'da Bağlaçların Özne Yüklem Uygunluğuna Etkileri

Hasan BOLAT (Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Yabancı Diller Bölümü, Samsun, Türkiye)

Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

4 0

Yıl: 2004 Cilt: 0 Sayı: 18 Sayfa Aralığı: 59 - 66 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Türkçe ve Almanca'da Bağlaçların Özne Yüklem Uygunluğuna Etkileri

Öz:

Bu çalışmada Almanca’da ve Türkçe’de özne görevinde kullanılan ve sayıları birden fazla olan kişi adıllarının yüklemin çekimine olan etkisi ele alınmaktadır. Özellikle Almanca öğrenenlerde çeviri, yazılı anlatım ve konuşma derslerinde duraksama, çekinmeye neden olan sorunlu durumları yakından inceleme hedeflenmektedir. Bu kişi adıllarının farklı nitelikte bağlaçlarla kullanılması durumunda yüklem ile özne arasındaki uyum ilişkisi hem Almanca ve hem de Türkçe için önem kazanmaktadır.

Anahtar Kelime: bağlaç ders kitapları almanca türkçe

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları

The Effects of the Conjunctions to Subject-Verb Agreement in German and Turkish

Öz:

In this study, the effects of personal pronouns used as subjects in sentences of both German and Turkish languages with regard to the verb forms have been evaluated. In particular, specific problematic issues which lead to hesitation and refrainment in German courses of translation, writing and speaking has been focused on. The use of these personal pronouns with varius conjunctions in line with the verb-subject agreement consitute such an importance both for German and Turkish.

Anahtar Kelime: german turkish conjunction textbooks

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları

Belge Türü: Makale Makale Türü: Derleme Erişim Türü: Erişime Açık

Admoni, W. (1970). Der deutsche Sprachbau, München.
Atabey, M., Kutluk, İ., Özel, S. (1983). Sözcük Türleri, Ankara.
Atanasova, S (1968). Zum Verständnis der Kongruenbegriff, Deutsch als Fremdsprache, 5. 334-336.
Banguoğlu, T. (1974). Türkçe’nin Grameri, İstanbul.
Bilgegil, K (1963). Türkçe Dilbilgisi, Ankara. Bringmann, H. (1971). Die deutsche Sprache, Düsseldorf.
Dal, I. (1969). Über Kongruenz und Rektion im Deutschen, Festschrift für Hugo Moser zum 60. Geburtstag, 9-18.
Ediskun, H. (1992). Türk Dilbilgisi, İstanbul.
Eisenberg P. (1989). Grundriss der deutschen Grammatik, Stuttgart.
Engel, U. (1988). Deutsche Grammatik, Heidelbereg.
Ergin, M. (1977). Türk Dilbilgisi, İstanbul.
Findreng, A. (1975). Kongruenz im Numerus zwischen Subjekt und Verb in Verbindung mit den
Konjunktionen “weder noch” und entweder oder”, Muttersprache, 361-389.
Freund, F. (1989). Ich, der ich..../ ich, der Bemerkungen zu einer altbekannten Variation in
Relativsaetzen, Linguistische und didaktische Grammatik, Leipzig, 128-136.
Gemalmaz, E. (1989). Uyum ve Standart Türkiye Türkçe’sinde Uyumlar, Fen Edebiyat Fakültesi Araştırma Dergisi, 17,1-30.
Gencan, T. N. (1979). Dilbilgisi, Ankara.
Hatipoğlu, V. (1982). Türkçe’nin Sözdizimi, Ankara.
Heidolph K.E. (1979). Der Kasus bei Appositionen mit als, Deutsch als Fremdsprache, 328-331.
Heidolph, K.E., Flaemig, W., Motsch, W. (1984), Grundzüge einer deutschen Grammatik, Berlin.
Helbig G.,Buscha, J. (1991). Deutsche Grammatik, Berlin.
Kükey, M. (1975). Türkçe’nin Sözdizimi, Ankara.
Lehfeld, W. (1984). Rektion, Kongruenz, Adjunktion, Signs of friendship, 203-223.
Ljungerud I. (1956). Einige Kongruenzerscheinungen, Studieri Modern Sprakvatenskap, 74-84.
Ostrowski, M. (1982). Zum Konzept der Kongruenz, Apprehensionen des sprachlichen Erfassen von Gegenstaenden, Tübingen,
Otmar, W.(1979). Kongruenz wird zur Diskontiniutaet, studies in diachronik and typolgical linguistics, 959-988.
Rall, M.,Engel, U. (1985). Dependenz Verbgrammatik für Deutsch als Fremdsprache, Heidelberg.
Schulz, D., Griesbach, H. (1990). Grammatik der deutschen Sprache, München.
Sezer, E. (1978). Eylemlerin Çoğul Öznelere Uyumu, Genel Dilbilim Dersleri, 25-32.
Ulvestad B. (1979). Zur Erarbeitung konjunktionbezogener Kongruenzregeln (Beispiel “oder”) Partikeln und Deutschunterricht,333-344

APA	BOLAT H (2004). Türkçe ve Almanca'da Bağlaçların Özne Yüklem Uygunluğuna Etkileri. , 59 - 66.
Chicago	BOLAT HASAN Türkçe ve Almanca'da Bağlaçların Özne Yüklem Uygunluğuna Etkileri. (2004): 59 - 66.
MLA	BOLAT HASAN Türkçe ve Almanca'da Bağlaçların Özne Yüklem Uygunluğuna Etkileri. , 2004, ss.59 - 66.
AMA	BOLAT H Türkçe ve Almanca'da Bağlaçların Özne Yüklem Uygunluğuna Etkileri. . 2004; 59 - 66.
Vancouver	BOLAT H Türkçe ve Almanca'da Bağlaçların Özne Yüklem Uygunluğuna Etkileri. . 2004; 59 - 66.
IEEE	BOLAT H "Türkçe ve Almanca'da Bağlaçların Özne Yüklem Uygunluğuna Etkileri." , ss.59 - 66, 2004.
ISNAD	BOLAT, HASAN. "Türkçe ve Almanca'da Bağlaçların Özne Yüklem Uygunluğuna Etkileri". (2004), 59-66.

APA	BOLAT H (2004). Türkçe ve Almanca'da Bağlaçların Özne Yüklem Uygunluğuna Etkileri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 0(18), 59 - 66.
Chicago	BOLAT HASAN Türkçe ve Almanca'da Bağlaçların Özne Yüklem Uygunluğuna Etkileri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 0, no.18 (2004): 59 - 66.
MLA	BOLAT HASAN Türkçe ve Almanca'da Bağlaçların Özne Yüklem Uygunluğuna Etkileri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, vol.0, no.18, 2004, ss.59 - 66.
AMA	BOLAT H Türkçe ve Almanca'da Bağlaçların Özne Yüklem Uygunluğuna Etkileri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2004; 0(18): 59 - 66.
Vancouver	BOLAT H Türkçe ve Almanca'da Bağlaçların Özne Yüklem Uygunluğuna Etkileri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2004; 0(18): 59 - 66.
IEEE	BOLAT H "Türkçe ve Almanca'da Bağlaçların Özne Yüklem Uygunluğuna Etkileri." Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 0, ss.59 - 66, 2004.
ISNAD	BOLAT, HASAN. "Türkçe ve Almanca'da Bağlaçların Özne Yüklem Uygunluğuna Etkileri". Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 18 (2004), 59-66.