Linyitlerin yakılmaları sırasında ortaya çıkan hava kirliliğinin önlenebilmesi amacıyla bu araştırmada Ülkemizde geniş rezervlere sahip, yüksek kükürt içerikli ve düşük kalorili linyitlerden olan Elbistan, Çanakkale Çan ve Ankara-Beypazarı linyitlerinin biyolojik olarak çözündürülebilirliği ve daha sonra çözündürülen malzemenin karakterize edilerek yine biyolojik olarak gazlaştırılabilirliği araştırılmıştır. Yapılan deneysel çalışmalar sonucunda özellikle Elbistan linyitlerinin Phanerochaete chrysosporium adlı beyaz çürükcül fungus tarafından sekonder metabolizma ürünü ligninaz enzimleri vasıtasıyla %90 üzerinde depolimerize edilebildiği gösterilmiştir. Çan linyitlerinin de 8N $HNO_3$ ile ön muameleyi takiben bir miktar biyolojik depolimerizasyona yatkın oldukları anlaşılmaktadır. Beypazarı linyitleri ise ön muamele ile dahi biyolojik olarak çözündürülemektedir. Fungus tarafından çözündürülen malzemenin daha sonra anaerobik şartlarda gazlaşt ırı Imas ı. deneylerinde brjinal linyitin kalorifik değerinin yaklaşık % 4.6'sı gaz olarak geri alınmaktadır. Kalitatif olarak yapılan gaz analizlerinden gasifikasyon sırasında çıkan gazın hemen tamamen metandan meydana geldiği ve anaerobik çürütme sırasında asit Üretici mikroorganizmaların etkin olmadıkları anlaşılmaktadır. Kullanılan anaerobik kültürün çözündürülen malzemeye yeterince alıştırılamamış olduğu ve çözündürülen malzemenin çok muhtemelen büyük molekül ağırlıklı oligomerlerden meydana gelmiş olduğu düşünülecek olursa oligomerelerin daha küçük molekül ağırlıklı monomerlere ayrıştırılması ve biyolojik gazifikasyon çalışmalarına devam edilmesinde yarar vardır. Diğer taraftan çözündürülen malzemenin yeniden polimerleştirilmesi ile çevre dostu plastiğe benzer bir malzemenin elde edilebilecegi düşünülmüş ve bu yönde çalışmaların südürülmesi önerilmiştir.