Bu projenin amacı sosyal yardımlardan yararlanma ile istihdam olma durumu arasındaki muhtemel eşanlılığı araştırmaktır. Dinamik tek bağımlı değişkenli ve dinamik iki bağımlı değişenki modeller çerçevesinde, bireylerin kendilerine ve hanelerine ilişkin çeşitli faktörler dikkate alınarak, sosyal yardım alma ve istihdama girme karar olasılıkları eşanlı olarak tahmin edilmiştir. Bu amaçla 2010 -2013 dönemine ait Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması (GYKA) veri seti kullanılmıştır. İlk olarak betimsel analizler gerçekleştirilmiştir. Betimsel analiz sonuçları yıllara göre anket katılımcılarının ortalama %25 ila %27’si yoksul durumunda olduğunu işaret etmektedir. Yoksul kişiler çoğunlukla düşük eğitim seviyesine sahip, kişi başına düşen aylık geliri ortalamanın altında ve kişi sayısı ortalamanın üstünde olan hanelerde yaşayan, güvencesiz işlerde çalışan kişilerdir. Dinamik rastgele etkiler panel probit modeli kullanılarak ayrı ayrı bireylerin sosyal yardım alma kararlarının belirleyicileri; farklı istihdam tanımlarına göre bireylerin istihdamda olma kararlarının belirleyicileri; yoksulluğun belirleyicileri ve durum bağımlılık araştırılmıştır. Analiz sonuçları yoksullukta durum bağımlılığın olduğunu ve geçmiş dönemde yoksul olanların, yoksul olmayanlara göre, gelecek dönemde yoksul olma ihtimallerinin daha yüksek olduunu göstermiştir. Benzer şekilde istihdamda olmak ileri yıllarda istihdamda olma olasılığını arttırmaktadır. Fakat sosyal yardımlardan yararlanan hanelerin gelecekte sosyal yardımlardan yararlanma olasılıkları daha düşüktür. Projede ayrıca sosyal yardım alma ve istihdamda olma kararları eşanlı olarak dinamik iki bağımlı değişkenli panel probit modeli kullanılarak tahmin edilmiştir. Tahmin sonuçları yaş, eğitim durumu, hane yapısı, hanede çalışan kişi sayısı, istihdam türünün hem sosyal yardımlardan yararlanma hem de istihdamda olma durumlarını etkilediğini göstermiştir. Sosyal yardımlardan yararlanma ile istihdamda olma kararları arasında negatif bir eşanlılık vardır. Tahmin sonuçları sosyal yardımların bir sosyal yardım bağımlılığına yol açmadığını işaret etse de, sosyal yardımların bireyleri istihdamdan soğuttuğunu göstermektedir. Dolayısıyla analiz sonuçları politika yapıcılarının sosyal yardım politikalarını istihdamı arttırıcı politikalar ile desteklemeleri işaret eder. Ayrıca yoksulluktaki durum bağımlılığını kırmak için yoksullukla mücadele politikaları hem kısa dönemli yoksulluğu giderici hem de uzun dönemde beşeri sermayeyi arttırıcı eğitim ve sağlık politikaları ile desteklenmelidir