41 36

Proje Grubu: SOBAG Sayfa Sayısı: 721 Proje No: 117K296 Proje Bitiş Tarihi: 01.09.2019 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 07-02-2020

Kentsel Dönüşüm ve Metropolde Yaşlanmak: İstanbul Örneği

Öz:
Bu proje kentsel dönüşüm ve yaşlılık olgusunun birlikte ve metropol örneğinde ele alınması ihtiyacından hareketle tasarlanmıştır. Projenin amacı kentsel dönüşümün metropollerde yaşayan yaşlılar üzerindeki etkilerini ve yaşlıların yaşadıkları kentsel dönüşüm tecrübesine tepkilerini analiz etmek ve kentsel dönüşüm uygulamalarında yaşlıların talep ve ihtiyaçlarını merkeze alarak kamu politika ve imar düzenlemeleri için bir rehber oluşturmaktır. Projenin hedef kitlesi İstanbul?da yaşayan ve kentsel dönüşümle muhatap olan 65 yaş üzeri nüfustur. Projenin temel ilgisi iki yönlüdür: Birincisi kentsel dönüşümün yaşlılar üzerine koyduğu çok boyutlu baskıları, kısıtlamaları ve etkileri sistematik şekilde analiz etmektir. Bu bağlamda yaşlıların fiziksel-sosyal-ekonomik ve yönetsel boyutta bu dönüşümü nasıl deneyimledikleri ve algıladıkları, mekânsal habitusları ve genel olarak beklenti ve ihtiyaçları araştırılmıştır. İkincisi, yaşlıların bu hızlı değişime tepkilerindeki çeşitlenme ve farklılaşmayı ortaya koymaktır. Bu bağlamda yaşlıların tepkilerinin ve tutumlarının a) sosyoekonomik statüleri, b) kentsel dönüşümün niteliği (bireysel kararların toplamı ya da devlet odaklı) ve pozisyonları (yerinden edilen ve kalan), c) konut ve mülkiyet tipine göre çeşitleneceği varsayılmıştır. Projenin bir diğer amacı da yönetişim, sosyal dışlanma, tasarım ve imar gibi alanları kapsayacak şekilde kentsel dönüşüm ve yaşlılık ilişkisine dair bütüncül bir kamu politikası rehberi oluşturmaktır. Projenin ilk aşamasında yaşlılık ve kentsel dönüşüm üzerine ulusal ve uluslararası literatür taraması yapılmış, yasal düzenleme ve kanunlar incelenmiştir. Ardından soru formlarının hazırlanması sürecinde rehber olması amacıyla ön saha araştırması gerçekleştirilmiş, bu kapsamda ilgili mahalle muhtarlarıyla, mahalle derneklerinde ve ilçe belediyelerinde konuyla doğrudan ilişkili yetkililerle toplamda 59 derinlemesine mülakat yapılmıştır. Sonraki süreçte ise önce nicel araştırma, sonra çalıştay, sonra nitel araştırma gerçekleştirilerek kapsamlı bir veri seti elde edilmiştir. Bir başka deyişle nicel ve nitel yöntemlerin kullanıldığı karma desenli bir araştırma yapılmıştır. Toplanan nicel ve nitel veri sayesinde projenin betimsel ve açıklayıcı olması planlanmıştır. Nicel araştırma kapsamında 65 yaş ve üzeri 1818 katılımcıya yüz yüze görüşme yoluyla ölçme aracı uygulanmıştır. Nicel araştırma sonrasında alanda uzman akademisyenler, kamu yetkilileri ve sivil toplum temsilcileri bir araya getirilerek araştırma bulgularının ve çözüm önerilerinin tartışmaya açıldığı disiplinler arası bir çalışma ortamı hedefiyle 12 Haziran 2019 tarihinde bir günlük çalıştay düzenlenmiştir. Çalıştayda nicel verinin alanda uzman isimlerle değerlendirilmesinin yanı sıra nitel veri toplama sürecine ilişkin de önemli katkılar alınmıştır. Bu aşamadan sonra nitel araştırma gerçekleştirilmiş, toplamda 30 kişiyle yarı yapılandırılmış derinlemesine mülakat yapılmıştır. Nicel verilerin analizinde SPSS Nicel Veri Analiz Programı, nitel verilerin analizinde MAXQDA Nitel Veri Analiz Programı kullanılmıştır. Araştırmalar sonucunda ortaya çıkan bilgi birikimi bir uluslararası iki ulusal konferansta sunulmuştur. Bunlar sırasıyla 22 Ağustos 2019 tarihinde Birleşik Krallık, Manchester?da; 21 Eylül 2019 tarihinde Ankara?da ve 19 Ekim 2019 tarihinde İzmir?de gerçekleştirilmiştir. Böylelikle projenin sonuçlarının geniş bir kitleye duyurulması sağlanmıştır. Projenin etkisini yaygınlaştırmak için temel basamaklardan bir diğeri ise yarım günlük bir programla 25 Eylül 2019 tarihinde gerçekleştirilen Tanıtım Toplantısı?dır. Toplantıda akademisyen ve kent yöneticileri başta olmak üzere sivil toplum kuruluşu temsilcileri, lisans ve lisansüstü öğrenciler ve mimarlık, şehircilik, sağlık bilimleri gibi alanlarda uzmanları içine alan geniş bir kesime hitap edilmiş, araştırma sonuçları ulusal medya ile de paylaşılmıştır.
Anahtar Kelime: İstanbul metropol yaşlanmak yaşlılık Kentsel dönüşüm

Konular: Sosyal Çalışma Sosyoloji
Erişim Türü: Erişime Açık
  • Adem P. 2011. “Pierre Bourdieu Sosyolojisinde “Habitus”, “Sermaye” ve “Alan” Üzerine”, Liberal Düşünce, 16 (61-62), 121-141.
  • Akan, E. 2017. Yaşlılık Kurumlarında Yaşlı Mekânsal Davranış Ve Bilişiminin Mekânsal Dizim Bağlamında İrdelenmesi. Mimarlık Anabilim Dalı, Mimari Tasarım Programı Doktora Tezi. İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Aközer, M., Nuhrat, C., & Say, Ş. 2011. “Türkiye'de Yaşlılık Dönemine İlişkin Beklentiler Araştırması”. Aile ve Toplum Dergisi, 27 (27), 103-127.
  • Aldemir Ş. ve Doğan, M. 2015. Kentsel Dönüşüm Mevzuatı, Editör: Duman, B. & Coşkun İ. Neden Nasıl ve Kim İçin Kentsel Dönüşüm. İstanbul, Litera Yayıncılık.
  • Annear, M., Keeling, S. & Wilkinson, T. 2014. “Participatory and Evidence-Based Recommendations for Urban Redevelopment Following Natural Disasters: Older Adults as Policy Advisers”, Australasian Journal on Ageing, 33 (1), 43-49.
  • Armutlulu, İ. H. 2008. İşletmelerde Uygulamalı İstatistik. İstanbul: Alfa yayınları.
  • Arun, Ö. 2008. “Yaşlı Bireyin Türkiye Serüveni: Kaliteli Yaşlanma İmkânı Üzerine Senaryolar”. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (2), 313-330.
  • Arun, Ö. 2009. “Yaşlı Bireyin Türkiye Serüveni: Türkiye’de Yaşlı Bireyler Arasında Kültürel Sermaye Dağılımı”. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8 (1), 77-100.
  • Asi-Karakaş, S., & Durmaz, H. 2017. “Yaşlılık Dönemi Psikolojik Özellikleri Ve Moral”. Kocatepe Tıp Dergisi (18), 32-36.
  • Aslan, D. 2015. “Yaşlı Dostu Kentler”. Yaşlı Dostu Kentler Sempozyumu Bildiri Kitabı (s. 25- 29). Bursa: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Engelli ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
  • Aslan, D., Şengel, M., & Bilir, N. 2008. Yaşlılık Döneminde Beslenme Sorunları ve Yaklaşımlar, Ankara: Öncü Basımevi.
  • Atkinson, R., Thomson, H., Kearns, A., & Petticrew, M. 2006. “Giving urban policy its' medical': Assessing the place of health in area-based regeneration”, Policy & Politics, 34 (1), 5-26.
  • Atlanta Regional Commission. 2009. Lifelong Communities: A Framework for Planning [http://www.atlantaregional.com/aging-resources/lifelongcommunities/lifelongcommunities]
  • Avcı, A. 2013. “6306 Sayılı Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanun Açısından Mülkiyet Hakkının Sınırlandırılması”, Editör: Melikşah Yasin & Cenk Yasin, Kentsel Dönüşüm Hukuku. İstanbul: İstanbul Üniversitesi S. S. ONAR İdare Hukuku ve İlimleri Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları.
  • Aydıner-Boylu, A. 2013. “Yaşlılıkta Yaşam Kalitesi ve Konut İlişkisi”. Toplum ve Sosyal Hizmet, 24 (1), 145-156.
  • Ayik, U., & Avcı, S. 2013. “Bir Kentsel Dönüşüm Projesine Coğrafi Bakış: Fikirtepe”. 4. Kentsel ve Bölgesel Araştırmalar Sempozyumu (s. 397-411). Mersin: KBAM-Kentsel ve Bölgesel Araştırmalar Ağı.
  • Bacak, B., Topkaya, Ö., & Gezer, G. 2015. “Yaşlanma, Gençlik ve Göç Ekseninde Küresel Demografik Dönüşüm ve Refah Devleti”. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 17 (1), 2-28.
  • Barnes, K.; Waitt, G.; Gill, N. & Gibson, C. 2006. “Community and Nostalgia in Urban Revitalisation: A Critique of Urban Village and Creative Class Strategies as Remedies for Social 'Problems'”, Australian Geographer. 37 (3), 335-354.
  • Baysal, N. P. 2008. Yaşlıların Yaşlılık Algısı Ve Sağlıkla İlgili Yaşam Kalitesini Etkileyen Faktörler, Uzmanlık Tezi, Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Manisa.
  • Beğer, T., & Yavuzer, H. 2012. “Yaşlılık ve Yaşlılık Epidemiyolojisi”. Klinik Gelişim Dergisi, 1- 3.
  • Bourdieu, P. 1986. “The Forms of Capital”, Handbook of Theory and Research for the Sociology of Education. Hazırlayan: Richardson, J. New York: Greenwood.
  • Boz, H., & Türkmen, N. 2012. “Kırdan Kente Göç Etmiş Olan Yaşlıların Toplumsal Yaşama Uyumu ve Kuşaklararası Dayanışma”. Kuşaklararası Dayanışma ve Aktif Yaşlanma Sempozyumu Bildirileri, (s. 215-224). Ankara.
  • Buffel, T. & Phillipson, C. 2016. “Can Global Cities Be ‘Age-Friendly Cities’? Urban Development and Ageing Populations”, Cities, 55, 94-100.
  • Buffel, T., Mcgarry, P., Phillipson, C., De Donder, L., Dury, S., De Witte, N., Smetcoren, A. S. & Verté, D. 2014. “Developing Age-Friendly Cities: Case Studies from Brussels and Manchester and Implications for Policy And Practice”, Journal of Aging & Social Policy, 26 (1- 2), 52-72.
  • Buffel, T., Phillipson, C. & Scharf, T. 2012. “Ageing in Urban Environments: Devoloping "Age- Friendly" Cities”, Critical Social Policy, 32 (4), 597-617.
  • Bulduk, E. Ö. 2014. “Yaşlılık Ve Toplumsal Değişim”. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 18 (2), 53-60.
  • Burns, V.; Lavoie, J. P. & Rose, D. 2012. “Revisiting The Role of Neighbourhood Change in Social Exclusion and Inclusion of Older People”, Journal of Ageing Research. 2012. Doi:10.1155/2012/148287.
  • Canlı, S., & Bingöl, N. (2018). Yaşlı Popülasyonunda Düşmeler ve Acil Yaklaşım. Hastane Öncesi Dergisi-HOD, 3 (2), 63-73.
  • Chao, T. S. & Huang, H. 2016. “The East Asian Age-Friendly Cities Promotion – Taiwan’s Experience and the Need for an Oriental Paradigm”, Global Health Promotion, 23, 85-89.
  • Cho, M. & Kim, J. 2016. “Coupling Urban Regeneration with Age-Friendliness: Neigborhood Regeneration in Jangsu Village, Seoul”, Cities, 58, 107-114.
  • Costa-Font, J. 2013. “Housing-Related Well-Being in Older People: The Impact of Environmental and Financial Influences”, Urban Studies, 50 (4), 657-673.
  • Çağlayandereli, M., & Güleş, H. 2013. “Üniversite Kenti” Markasının Sosyolojik Analizi. 4. Kentsel ve Bölgesel Araştırmalar Sempozyumu (s. 729-746). Mersin: KBAM-Kentsel ve Bölgesel Araştırmalar Ağı.
  • Çakır, S. 2011. “Türkiye’de Göç, Kentleşme/Gecekondu Sorunu ve Üretilen Politikalar”. SDÜ Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, Mayıs 2011, (23), 209-222.
  • Çakmak, İ. C. 2014. Yerinde Yaşlanma Olgusunun Konut Mekân Kullanımı Açısından İrdelenmesi. Mimarlık Anabilim Dalı, Mimari Tasarım Programı Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Çataloğlu, S. 2018. “Yaşlılık, Değer ve Teknoloji”. Uluslararası İnsan Çalışmaları Dergisi, 1 (1), 27-35.
  • Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Altyapı ve Kentsel Dönüşüm Müdürlüğü https://istanbulakdm.csb.gov.tr/ilan-edilen-riskli-alanlar-i-3598 (Erişim Tarihi: 11.02.2019).
  • Çevre Ve Şehircilik Bakanlığı, Kentsel Dönüşüm Eylem Planı https://csb.gov.tr/kentsel- donusum-eylem-plani-aciklandi-bakanlik-faaliyetleri-28602 (Erişim tarihi: 24.10.2019)
  • Çuhadar, S., & Lordoğlu, K. 2016. “Demografik Dönüşüm Sürecinde Türkiye'de Yaşlanma ve Sorunlar”. İ.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi (54), 63-80.
  • Çukur, D., & Ergin, Ş. 2008. “Yaşlılık Döneminin “Öteki”leştirilmesi Sorununun Kentsel-Sosyal Altyapı Bağlamında İrdelenmesi”. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi (YSAD) (2), 107-120.
  • Daşkıran, F. ve Ak, D. 2015. “6306 Sayılı Kanun Kapsamında Kentsel Dönüşüm” Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 13 (3), 264-288.
  • Davidson, G., McGuinness, D., Greenhalgh, P., Braidford, P., & Robinson, F., 2013. “It’ll get worse before it gets better’: Local experiences of living in a regeneration area”, Journal of Urban Regeneration and Renewal, 7 (1), 55-66.
  • Davidson, M. 2008. “Spoiled mixture: Where does state-led ‘positive' gentrification end?”, Urban Studies, 45 (12), 2385-2405.
  • Demirkol, S. & Bereket Baş, Z. 2013. “Kentsel Dönüşümün 6306 Sayılı Yasa Kapsamında Hak ve Özgürlükler Açısından Ele Alınması”, TBB Dergisi, 108, 23-70.
  • Dericioğulları-Ergun, A., & Akyıldız, D. 2017. “Yaşlıların Gündelik Yaşam Pratikleri Ve Sosyal Algılar: Menemen Örneği”. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (22), 500-509.
  • Diker, J., Etiler, N., Yıldız, M., & Şeref, B. 2001. “Altmış Beş Yaş Üzerindeki Kişilerde Bilişsel Durumun Günlük Yaşam Aktiviteleri, Yaşam Kalitesi Ve Demografik Değişkenlerle İlişkisi: Bir Alan Çalışması”. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 2 (2), 79-86.
  • Dionigi, R. 2006. “Competitive sport and aging: The need for qualitative sociological research”, Journal of Aging and Physical Activity, 14, 365-379.
  • Duman, B. 2015. “Kentsel Dönüşümde Riskler ve Beklentilere Dair İlk Tespitler: İstanbul’da Bir Saha Çalışması”, Megaron, 2013/10, 410-422.
  • Duverger, M. 2006. Metodoloji Açısından Sosyal Bilimlere Giriş (Çev. Ü. Oskay). İstanbul: Kırmızı Yayınları.
  • Dükkancı, U. 2013. “Türkiye’de Kentsel Dönüşüm Sürecinin Gelişimi ve Günümüzdeki Yasal- Yönetsel Boyutunun İrdelenmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Düzenli, T., & Alpak, E. M. 2017. “Yaşlıların Kentsel Açık Mekân Kullanımlarının İncelenmesi: Trabzon Kenti Örneği”. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 10 (2), 1-8.
  • Elias, N. 2001. The Loneliness of The Dying. New York: Continuum.
  • Ergin, Ş. ve Yalnız Koç, N. 2016. “İnsan Dostu Kentler’den Söz Edebilir miyiz Lütfen?”. Yaşlılık: Disiplinlerarası Yaklaşım, Sorunlar, Çözümler 2. Editör: Kalınkara, V. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Erkılıç, M., Aydoğdu, F., Aslan, D., & Gökçe Kutsal, Y. 2006. Yaşlının Evi ve Çevresi: Yaşlılık Dönemi İçin Uygun Çevre Koşulları Nasıl Düzenlenmelidir?, Ankara: Türk Geriatri Derneği Yayını.
  • Erman, T. 2009. Kuzey Ankara Girişi Kentsel Dönüşüm Projesi ve Yerinden Edilme: Deneyimler, Söylemler, Uygulamalar. VI. Ulusal Sosyoloji Kongresi (s. 864-891). Aydın: Toplumsal Dönüşümler ve Sosyolojik Yaklaşımlar Bildiri Kitabı.
  • Erman, T. 2013. “Kuzey Ankara GirişiKentsel dönüşüm Projesi ve Yerinden Edilme: Deneyimler, Söylemler, Uygulamalar”, Sosyolojinin Yaşamla Dansı: Prof. Dr. Birsen Gökçe’ye Armağan, Editör: Z. Güler, A. Kasapoğlu, A. Görgün Baran, Ankara: Sosyoloji Derneği Yayınları.
  • Ertaş, M. 2011. “Kentsel Dönüşüm Çalışmalarında Sosyal Boyutun İncelenmesi, Ankara ve Londra Örnekleri”. Selçuk-Teknik Dergisi, 10 (1), 1-18.
  • Esendemir, Ş. 2016. “Türkiye'de Yerinde Yaşlanma ve Mekân Gerontolojisinin Temel Parametreleri”. Sosyoloji Dergisi, 35 (2), 13–31.
  • Feyzioğlu, G., & Sayan, T. 2015. “Yaşlı Dostu Erişilebilir Rekreasyon Alanı Tasarımı”. Yaşlı Dostu Kentler Sempozyumu (s. 152-167). Bursa: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Engelli ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
  • Fields, N. L., Adorno, G., Magruder, K., Parekh, R. & Felderhoff, B. J. 2016. “Age-Friendly Cities: The Role of Churches”, Journal Of Religion, Spirituality & Aging, 28 (3), 264-278.
  • Fitzgerald, K. G. & Caro, F. G. 2014. “An Overview of Age-Friendly Cities and Communities Around the World”, Journal Of Aging & Social Policy, 26, 1-18.
  • Galčanová, L. & Sýkorová, D. 2015. “Socio-Spatial Aspects of Ageing in an Urban Context: an Example from Three Czech Republic Cities”, Ageing And Society, 35, 1200-1220.
  • Garon, S., Paris, M., Beaulieu, M., Veil, A. & Laliberté, A. 2014. “Collaborative Partnership in Age-Friendly Cities: Two Case Studies from Quebec, Canada”, Journal Of Aging & Social Policy, 26 (1-2), 73-87.
  • Genç, F. N. 2014. “Gecekonduyla Mücadeleden Kentsel Dönüşüme Türkiye’de Kentleşme Politikaları”, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1 (1), 15-30.
  • Goetz, E. G. 2010. “Desegregation in 3D: Displacement, dispersal and development in American public housing”, Housing Studies, 25 (2), 137-158.
  • Gökçe Kutsal, Y. 2007. “Yaşlanan Dünya ve Yaşlanan İnsan”. GEBAM Hacettepe Üniversitesi. http://www.gebam.hacettepe.edu.tr/yaslilikta_kaliteli_yasam_son.pdf, Son erişim tarihi: 11 Ağustos 2011
  • Gökgür, P. 2006. “Yaşlıların Kentsel Mekânda Kendilerini Daha İyi İfade Edebilmeleri İçin Alınması Gereken Önlemler”. Tasarım Kuram Dergisi (4), 71-77.
  • Görgün Baran A. (Tarihsiz). “Yaşlılığın Sosyal Boyutu”. GEBAM Hacettepe Üniversitesi. http://www.gebam.hacettepe.edu.tr./Sosyal_boyut/Yaşlılıgın-SosyalBoyutu.pdf, Son erişim tarihi: 5 Ocak 2017.
  • Görgün Baran A. 2003. “Yaşlılık Sosyolojisi”. Yaşlılık: Disiplinler Arası Yaklaşım, Sorunlar, Çözümler. Editör: Kalınkara, V. Ankara: Odak Yayını.
  • Görgün Baran, A. (Tarihsiz). “Yaşlılıkta Sosyal İlişkilerin Önemi”. GEBAM Hacettepe Üniversitesi. www.gebam.hacettepe.edu.tr/sosyal_boyut/yasliligin_sosyal_boyutu.pdf, Son erişim tarihi: 5 Ocak 2017.
  • Görgün Baran, A. 2008. “Yaşlılıkta Sosyalizasyon ve Yaşam Kalitesi”, Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, (2), 86-97.
  • Görgün-Baran, A., & Çoban, S. 2012. “Kuramsal Açıdan Kuşaklararası Dayanışma: Yaşlı- Genç İlişkileri”. Kuşaklararası Dayanışma ve Aktif Yaşlanma Sempozyumu Bildirileri (s. 189-204). Ankara: Aile Ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Özürlü Ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğü ve Ankara Üniversitesi Yaşlılık Çalışmaları Uygulama Ve Araştırma Merkezi.
  • Görgün Baran, A., Kalaycıoğlu, S., Özler, G., Nuhrat, C. R., Ortaç, A., Sayy, Ş., Coşar, T., Narcı, M., Alp, A., Kahyaoğlu, F., İnal, E., & Maran, T. 2011. Türkiye’de Yaşlılık Dönemine İlişkin Beklentiler. Ankara: T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
  • Görgün-Baran, A., Kalınkara, V., Aral, N., Akın, G., Baran, G., & Özkan, Y. 2007. “Farklı Sosyo- Ekonomik Düzeydeki Yaşlıların Gündelik Yaşamdan Tatmin Düzeyleri: Ankara Kentsel Kesit Örneği”. Turkish Journal of Geriatrics, 10 (1), 10-18.
  • Görgün-Baran, A., Kalınkara, V., Aral, N., Akın, G., Baran, G., Özkan, Y. 2005. Yaşlı ve Aile İlişkileri: Ankara Örneği. Ankara: TC. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Yayını.
  • Gül, M., Topçuoğlu, E. M., & Baybaş, G. 2015. R82 Bölgesi Kırsal Yaşlılık Analizi. Ankara: T.C. Kuzey Anadolu Kalkınma Ajansı Yayını.
  • Güler, Z. 2017. Yaşlılık ve İntihar. Sosyoloji Konferansları (55), 181-193.
  • Gürdal, F. Y. 2015. “Yaşlıların Toplumsal Hayata Katılımı ve Yaşlılara Saygı Dinar Örneği”. Yaşlı Dostu Kentler Sempozyumu (s. 335-354). Bursa: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Engelli ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
  • Güven, A. 2016. “Kent, Kentlileşme ve Kentsel Yönetim İhtiyacı”. Journal of International Management, Educational and Economics Perspectives, 4 (1), 21-30.
  • Güven, S. K., & Kar, A. 2013. “Kutuplaş(tır)manın Yeni Mekanları: Kapalı Siteler”. Folklor/Edebiyat, 19 (75), 9-36.
  • Hablemitoğlu, Ş. ve Özmete E., 2008. Yaşlı Refahı: Yaşlılar İçin Sosyal Hizmet. Ankara: Kilit Yayınları
  • Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü (HÜNEE). “2008 Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması Ana Rapor”. http://www.hips.hacettepe.edu.tr/tnsa2008/data/TNSA- 2008_ana_Rapor-tr.pdf, Son erişim tarihi: 03.09.2013.
  • Hoffman, D. M. 2009. “Multiple methods, communicative preferences and the incremental interview approach protocol”, Forum Qualitative Sozialforschung / Forum: Qualitative Social Research, 10 (1), Art. 41. http://nbn-resolving.de/urn:nbn:de:0114-fqs0901419.
  • İçli, G. 2011. “Kentsel Dönüşüme İlişkin Sosyolojik Bir Değerlendirme-Denizli Örneği”. Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, 3 (1), 43-57.
  • İmar Kanununun 18 inci Maddesi Uyarınca Yapılacak Arazi ve Arsa Düzenlemesi İle İlgili Esaslar Hakkında Yönetmelik.
  • İstanbul Büyükşehir Belediyesi Meclis 1468 Sayılı Kararı, “Kentsel Dönüşüm ve Gelişim Alanı İlanı”. https://www.ibb.istanbul/CouncilDecision/RefIdIndex?refId=51926 Son erişim tarihi: 11 Şubat 2019.
  • İstanbul Büyükşehir Belediyesi Meclis 2024 Sayılı Kararı, “Kentsel Dönüşüm ve Gelişim Alanı İlanı”. https://www.ibb.istanbul/CouncilDecision/RefIdIndex?refId=50452 Son erişim tarihi: 11 Şubat 2019.
  • Jacobs, D. E., Brown, M. J., Baeder, A., Sucosky, M. S., Margolis, S., Hershovitz, J., & Morley, R. L., 2010. “A systematic review of housing interventions and health: Introduction, methods, and summary findings”, Journal of Public Health Management and Practice, 16 (5), 5-10.
  • Jones, P., Evans, J. 2012. “Rescue Geography: Place Making, Affect and Regeneration”, Urban studies, 49 (11), 2315-2330.
  • Kalaycı, I., & Özkul, M. 2017. “Geleneksel Kalabilsem Modern Olabilsem: Modernleşme Sürecinde Yaşlılık Deneyimleri”. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 8 (18), 90- 110.
  • Kalaycıoğlu, S. 2012. “Kuşaklararası Dayanışma Ve Aktif Yaşlanma”. Kuşaklararası Dayanışma Ve Aktif Yaşlanma Sempozyumu Bildirileri (s. 51-58). Ankara: Aile Ve Sosyal Politikilar Bakanlığı Özürlü Ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğü Ve Ankara Üniversitesi Yaşlılık Çalışmaları Uygulama ve Araştırma Merkezi.
  • Kalaycıoğlu, S., Tol, U. U., Küçükkural, Ö., Cengiz, K. 2003. Yaşlılar ve Yaşlı Yakınları Açısından Yaşam Biçimi Tercihleri. Ankara: TÜBA Raporları.
  • Kalınkara, V. 2010. “Yaşlı Bireyler İçin Yaşam Çevresinin Ergonomik Tasarımı”. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi (1), 54-64.
  • Kalınkara, V., & Arpacı, F. 2016. “Yerinde Yaşlanma”. Yaşlılık: Disiplinlerarası Yaklaşım, Sorunlar, Çözümler 2. Editör: Kalınkara, V. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Kalınkara, V., & Kapıkıran, Ş. 2017. “Yerinde Yaşlanma Ölçeğinin Geliştirilmesi ve Psikometrik Özellikleri”. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 10 (2), 54-66.
  • Kearns, A., Mason, P. 2013. “Defining and measuring displacement: Is relocation from restructured neighbourhoods always unwelcome and disruptive?”, Housing Studies, 28 (2), 177-204.
  • Kearns, A., Whitley, E., Tannahill, C., & Ellaway, A., 2014. “Loneliness, social relations and health and well-being in deprived communities”, Psychology, Health & Medicine, 20 (3), 1-13.
  • Keleş, R. 1972. Türkiye’de Şehirleşme, Konut ve Gecekondu, Gerçek Yayınları: İstanbul.
  • Keleş, Ş., Keskin, A., & Ertek, N. 2018. “Kırsal Alanda Sosyal Sermayenin Yaşam Memnuniyeti Üzerine Etkisi”. KSÜ Tarım ve Doğa Dergisi (21), 123-132.
  • Kending, H., Anne-Marie, E., Peter, M., & Kaarin, A., 2014. “Developing Age-Friendly Cities and Communities in Australia”, Journal of Aging and Health, 26 (8), 1390-1414.
  • Kerbler, B. 2015. “Population Ageing and Urban Space”, Annales Series Historia Et Sociologia, 25 (1), 33-48.
  • Kılıç, T., & Hardal, S. 2014. “Kentsel Dönüşümün Sosyal Ve Mekansal Yansımalarına Bir Örnek: Sarıgöl Mahallesi (Gaziosmanpaşa-İstanbul)”. Türk Coğrafya Dergisi (62), 1-7.
  • Kim, J. Y. 2016. “Cultural Entrepreneurs and Urban Regeneration in Itaewon, Seoul”, Cities, 56. 132-140.
  • Kleinhans, R., Veldboer, L., Jansen, S. & Van Ham, M. 2014. “Ageing in a Long-Term Regeneration Neighbourhood: A Disruptive Experience or Successful Ageing in Place?”, IZA Discussion Papers, No: 8660. http://ftp.iza.org/dp8660.pdf, Son Erişim Tarihi: 07.09.2017.
  • Koçak, H. 2011. Kent-Kültür “İlişkisi Bağlamında Türkiye’de Değişen ve Dönüşen Kentler”. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, II, 259-269.
  • Koyuncu, A. 2011. “Sosyoloji Kuramlarında Kent”. Selçuk Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi Dergisi (25), 31-56.
  • Köse, N. 2012. “65 Yaş Üstü Gereksinimlerine Bağlı Konut Alanı Ve Çevresi Tasarım Ölçütleri İstanbul Ve Viyana Örneği”. Şehir Ve Bölge Plânlama Anabilim Dalı, Kentsel Mekân Organizasyonu Ve Tasarımı Programı Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Köse, N. 2012. 65 Yaş Üstü Gereksinimlerine Bağlı Konut Alanı ve Çevresi Tasarım Ölçütleri: İstanbul ve Viyana Örneği. YTÜ, Fen Bilimler Enstitüsü.
  • Kramer, C. & Peaffenbash, C. 2009. “Persistence Preferred–On Future Residential (Im)Mobility Among the Generation 50plus”, Erdkunde. 63 (2), 161-172.
  • Kurt, G., Erkol, Z., & Beyaztaş, F. 2010. “Yaşlıların Sorunları ve Yaşam Memnuniyeti”. Adli Tıp Dergisi/Turkish Journal of Forensic Medicine, 24 (2), 32-39. Kuzey Ankara Girişi Kentsel Dönüşüm Projesi Yönetmeliği.
  • Labus, A. 2012. Concepts Of Urban Renewal in an Aging Society in the XXI Century – Case Studies in Polish Cities. İçinde M. Schrenk, V. V. Popovich, P. Zeile & P. Elisei (Ed.), REAL CORP 2012. Re-Mixing the City. Towards Sustainability and Resilience? (s. 151-160). Schwechat, Viyana: CORP.
  • Lager, D., Van Hoven, B., & Huigen, P. 2013. “Dealing with change in old age: Negotiating working-class belonging in a neighbourhood in the process of urban renewal in the Netherlands”, Geoforum, 50, 54-61.
  • Lager, D., Van Hoven, B., & PP Huigen, P. 2016. “Rhythms, ageing and neighbourhoods”, Environment and Planning A: Economy and Space, 48 (8) 1–16.
  • Lager, D., Van Hoven, B. & PP Huigen, P. 2013. “Dealing with Change in Old Age: Negotiating Working-Class Belonging in a Neighbourhood in The Process of Urban Renewal in The Netherlands”, Geoforum. 50. 54-61.
  • Lindberg, R. A., Shenassa, E. D., Acevedo-Garcia, D., Popkin, S. J., Villaveces, A., Morley, R. L. 2010. “Housing interventions at the neighborhood level and health: a review of the evidence”, Journal of Public Health Management and Practice, 16 (5), 44-52.
  • Manzo, L. C., Kleit, R. G., Couch, D. 2008. “Moving Three Times Is Like Having Your House on Fire Once: The Experience of Place and Impending Displacement among Public Housing Residents”, Urban Studies, 45 (9), 1855-1878.
  • Markula, P., Grant, B. C., Denison, J. 2001. “Qualitative Research and Aging and Physical Activity: Multiple Ways of Knowing”, Journal of Aging and Physical Activity, 9, 245-264.
  • Mcgarry, P. & Morris, J. 2011. “A Great Place To Grow Older: A Case Study of How Manchester is Developing an Age-Friendly City”, Working With Older People, 15 (1), 38-46.
  • Meder, M., & Bal, S. 2018. “Soylulaştırma ve Ankara Dikmen Vadisi Örneği”. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (32), 211-223. Mekânsal Planlar Yapım Yönetmeliği
  • Micheal, Y. L., Green, M. K. & Farquhar, S. A. 2006. “Neighborhood Design and Active Aging”, Health & Place, 12, 734-740.
  • Mutlu, Z. 2012. Yaşlı Bireylerde Yaşam Tatmini ve Sosyal Destek İlişkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Aile Ekonomisi ve Beslenme Eğitimi Ana Bilim Dalı.
  • Müftüler, H. G. 2018. “Yaşlılar Açısından Yaşlılık Gerçeği”. Türkiye Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 92-129.
  • Oktik, N. 2005. Huzurevinde Yaşam ve Yaşam Kalitesi: Muğla Örneği, Muğla: Muğla: Üniversitesi Yayını.
  • Oktik, N. 2008. Küçük Kentte Yerel ya da Yabancı Yaşlı Olmak: Yaşlılıkta Yaşam Kalitesi, Yaşam Beklentisi ve Sorunlar, Ankara: TÜBİTAK SOBAG Proje Sonuç Raporu.
  • Ozanne, E., Biggs, S. & Kurowski, W. 2014. “Competing Frameworks in Planning for the Aged in the Growth Corridors of Melbourne”, Journal of Aging & Social Policy, 26 (1-2), 147-165.
  • Özgür, Ö., Sabbağ, Ç. 2014. Kırsal Alanda Yaşlılık: Adıyaman Samsat Örneği, Ankara: Adıyaman Üniversitesi ve SABEV Yayını.
  • Özkan, M. 2017. “Yaşlılarda Mekân Aidiyeti: Yaşlılık Ve Mekân İlişkisine Sosyolojik Bakış”. Yüksek Lisans Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Özkul, M., Kalaycı, I. 2015. “Türkiye’de Yaşlılık Çalışmaları”, Sosyoloji Konferansları Dergisi, 52, 59-290.
  • Özmete, E. 2016. Türkiye‘de Kuşaklararası Dayanışmanın Değerlendirilmesi Projesi. Ankara: TÜBİTAK.
  • Peştereli, E. (2015). “Aktif Yaşlanma İçin Yerel Yönetimlerin Rolü ve Kadıköy Örneği”. Yaşlı Dostu Kentler Sempozyumu (s. 387-392). Bursa: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Engelli ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
  • Phillips, D. R., Siu, O., Yeh, A. G. O. & Cheng, K. H. C. 2005. “The Impacts of Dwelling Conditions on Older Persons’ Psychological Well-being in Hong Kong: The Mediating Role of Residential Satisfaction”, Social Science & Medicine, 60, 2785-2797.
  • Phillips, D., Siu, O., Yeh, A., Cheng, K. 2005. “Ageing and the urban environment”. Ageing and place: Perspectives, Policy, Practice. Editör: Andrews, D. New York: Routledge.
  • Rowles, G. D. 1978. Prisoners of Space, Exploring the Geographical Experience of Older People. Boulder, CO: Westview.
  • Rowles, G. D. 1983. “Place and Personal Identity in Old Age: Observations from Appalachia”, Journal of Environmental Psychology, 3 (4), 299–313.
  • Rowles, G., Watkins, J. 2003. “History, Habit, Heart, and Hearth: On Making Spaces into Places”. Aging Independently: Living Arrangements and Mobility. Editörler: Warner-Schaie, K., Wahl, H., Mollenkopf, H., Oswald, F. New York: Springer Publishing Company.
  • Sağlık Bakanlığı, Halk Sağlığı Gnel Müdürlüğü, YaşlI İstatistikleri https://hsgm.saglik.gov.tr/depo/birimler/kronik-hastaliklar-engelli- db/hastaliklar/Yasli_Sagligi/raporlar_istatistikler/TUIK_Yasli_Istatistik_2018.pdf, (Erişim Tarihi: 20.09.2019)
  • Salar, S., Günal, A., Pekçetin, S., Huri, M., Mehr, B. K., & Katırcıbaşı, G. 2016. “Yaşlılarda Aktivite, Çevre ve Yaşam Memnuniyeti İlişkisi”. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 4 (2), 89- 96.
  • Scharf T, Phillipson C, Smith A. 2003. “Older People’s Perceptions of the Neighbourhood: Evidence from Socially Deprived Urban Areas”, Sociological Research, 8 (4), 153-164.
  • Scharf, T., Phillipson, C., Smith, A., Kingston, P. 2002. Growing Older in Socially Deprived Areas. London: Help the Aged.
  • Sixsmith, J., Sixsmith, A., Fänge, A. M., Naumann, D., Kucsera, C., Tomsone, S., Woolrych, R., 2014. “Healthy ageing and home: The perspectives of very old people in five European countries”, Social Science & Medicine, 106, 1-9.
  • Şentürk, M., Ceylan, H. (Edt.) 2015. İstanbul’da Yaşlanmak: İstanbul’da yaşlıların mevcut durumu araştırması. İstanbul: Açılım Yayınları.
  • Şentürk, M. 2015. “Sonuç ve Tartışma: Bir yaşam alanı olarak kent ve İstanbul’da yaşlanmak”. İstanbul’da Yaşlanmak İstanbul’da Yaşlıların Mevcut Durumu Araştırması. Editör: Şentürk, M., Ceylan, H. İstanbul: Açılım Yayınları.
  • Şentürk, M., & Kurtkapan, H. 2017. “Yaşlılığın Mekânsallaşması: Kadıköy Moda’daki Bir Apartman Üzerine Nitel Bir Çalışma”. Senex: Yaşlılık Çalışmaları Dergisi, 1, 4-19.
  • Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. 2015. Çok Değişkenli İstatistiklerin Kullanımı. (M. Baloğlu, Çev.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Tavşancıl, E. 2014. Tutumların Ölçülmesi ve Spss İle Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayınevi. The Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD). “Ageing in Cities”. http://www.oecd.org/gov/regional-policy/Policy-Brief-Ageing-in-Cities.pdf, Son erişim tarihi: 05 Ocak 2017.
  • Thomson, H., Atkinson, R., Petticrew, M., Kearns, A. 2006. “Do urban regeneration programmes improve public health and reduce health inequalities? A synthesis of the evidence from UK policy and practice (1980–2004)”, Journal of Epidemiology and Community Health, 60 (2), 108-115.
  • Thomson, H., Thomas, S., Sellstrom, E., & Petticrew, M. 2009. “The health impacts of housing improvement: A systematic review of intervention studies from 1887 to 2007”, American Journal of Public Health, 99 (3), 681-692.
  • Tolanlar, M. 2007. Kentsel Dönüşüm Projeleri ve Toplumsal Yansımaları. Afyon: Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Tufan, İ. 2014. Türkiye'de Yaşlılığın Yapısal Değişimi. İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
  • Tufan, İ. 2002. Modernleşme Hareketi Bağlamında Türkiye’de Kuşaklar Arasındaki İlişkiler; Türkiye’de Modernleşme Hareketi Genç ve Yaşlı Kuşakların İlişkilerine Nasıl Bir Etki Yapıyor? Antalya: TÜBİTAK.
  • Tufan, İ. 2003. Modernleşen Türkiye’de Yaşlılık Ve Yaşlanmak: Yaşlanmanın Sosyolojisi. İstanbul: Anahtar Kitaplar Yayınevi.
  • Tufan, İ. 2006. Yaşlılıkta Bakıma Muhtaçlık ve Yeni Bir Bakım Kültürü. Antalya: GeroYay.
  • Tufan, İ. 2015. Türkiye’de Yaşlılığın Yapısal Değişimi. İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
  • Tufan, İ. 2016. Antik Çağdan Günümüze Yaşlılık ve Yaşlanma. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Tutal, O., & Üstün, B. 2009. “Yaşlılık ve Yaş Dostu Kentler: Eskişehir”. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 1, 1-23.
  • Tümtaş, M. S. 2012. “Kent, Mekân ve Ayrışma: Kentsel Mekânda Ayrışma Dinamikleri”. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). “Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması, 2011”. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=10902, Son erişim tarihi: 4 Ocak 2017.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. “Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi sonuçları, 2015”. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=21507, Son erişim tarihi: 4 Aralık 2016.
  • Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). “İstatistiklerle Yaşlılar, 2015”. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=21520, Son erişim tarihi: 21 Ağustos 2016.
  • Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). 2018, Eylül 26. Türkiye İstatistik Kurumu Haber Bülteni: http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=27591 adresinden alınmıştır.
  • Uzun, N. 2015. “İstanbul’da Seçkinleştirmenin Üç Aşaması: Cihangir, Galata ve Tarlabaşı Üzerinden Bir Değerlendirme”. B. Duman, & İ. Coşkun içinde, Neden, Nasıl ve Kim İçin Kentsel Dönüşüm. İstanbul: Litera Yayınları.
  • Van der Meer, M., Fortuijn, J. D., & Thissen, F. 2008. “Vulnerability and environ-mental stress of older adults in deprived neighbourhoods in the Netherlands”, Tijdschrift voor economische en sociale geografie, 99 (1), 53-64.
  • Wilson, I. 2013. “Outcomes for ‘stayers’ in urban regeneration areas: The New Deal for Communities Programme in England”, Urban Research & Practice Online ISSN 1753-5077, 6 (2), 174-193.
  • World Health Organization (WTO). 2007. Global age-friendly cities: A guide. Geneva: Switzerland
  • World Health Organization (WTO). 2011. Global Health and Aging. Geneva: Switzerland
  • Yapıcıoğlu, A. 2009. Modernleşme Süreci ve Yaşlılık: İki Yerleşim Yerinde Modernitenin Yaşlılığa Etkileri, Yüksek Lisans Tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
  • Yaşlı Dostu Kentler Sempozyumu Sonuç Bildirgesi. 2015. Yaşlı Dostu Kentler Sempozyumu (s. 499-501). Bursa: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Engelli ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
  • Yıldırım, A., Şimşek, H. 2000. Sosyal Bilimlerde Nitel Araştıma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Yılmaz, E. 2016. “Konut Sorunu ve Toplu Konut Üretiminde TOKİ’nin ve Belediyelerin Rolü”, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (7), 31-50.
  • Yılmaz, T., Olgun, R., & Şavklı, F. 2016. “Yaşlı Bireylerin Park Kullanım Tercihleri Üzerine Bir Çalışma”. İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 6 (14), 1-10.
  • 2985 Sayılı Toplu Konut Kanunu R.G.: 17/3/1984 Sayfa: 18344.
  • 3194 Sayılı İmar Kanunu R.G.: 9/5/1985 Sayı: 18749.
  • 5104 Sayılı Kuzey Ankara Girişi Kentsel Dönüşüm Projesiyle İlgili Kanun R.G.: 12/3/2004 Sayı: 25400.
  • 5366 Sayılı Yıpranan Tarihi Ve Kültürel Taşınmaz Varlıkların Yenilenerek Korunması Ve Yaşatılarak Kullanılması Hakkında Kanun R.G.: 5/7/2005 Sayı: 25866.
  • 5393 Sayılı Belediye Kanunu R.G.: 3/7/2005 Sayı: 25874.
  • 775 Sayılı Gecekondu Kanunu R.G.: 30/7/1966 Sayı: 12362.
APA COŞKUN İ, AYSAN M, DUMAN BAY B, ORTAR M, ŞENTÜRK M, GÜLER Z (2019). Kentsel Dönüşüm ve Metropolde Yaşlanmak: İstanbul Örneği. , 1 - 721.
Chicago COŞKUN İSMAİL,AYSAN Mehmet Fatih,DUMAN BAY Betül,ORTAR Mustafa,ŞENTÜRK MURAT,GÜLER ZUHAL Kentsel Dönüşüm ve Metropolde Yaşlanmak: İstanbul Örneği. (2019): 1 - 721.
MLA COŞKUN İSMAİL,AYSAN Mehmet Fatih,DUMAN BAY Betül,ORTAR Mustafa,ŞENTÜRK MURAT,GÜLER ZUHAL Kentsel Dönüşüm ve Metropolde Yaşlanmak: İstanbul Örneği. , 2019, ss.1 - 721.
AMA COŞKUN İ,AYSAN M,DUMAN BAY B,ORTAR M,ŞENTÜRK M,GÜLER Z Kentsel Dönüşüm ve Metropolde Yaşlanmak: İstanbul Örneği. . 2019; 1 - 721.
Vancouver COŞKUN İ,AYSAN M,DUMAN BAY B,ORTAR M,ŞENTÜRK M,GÜLER Z Kentsel Dönüşüm ve Metropolde Yaşlanmak: İstanbul Örneği. . 2019; 1 - 721.
IEEE COŞKUN İ,AYSAN M,DUMAN BAY B,ORTAR M,ŞENTÜRK M,GÜLER Z "Kentsel Dönüşüm ve Metropolde Yaşlanmak: İstanbul Örneği." , ss.1 - 721, 2019.
ISNAD COŞKUN, İSMAİL vd. "Kentsel Dönüşüm ve Metropolde Yaşlanmak: İstanbul Örneği". (2019), 1-721.
APA COŞKUN İ, AYSAN M, DUMAN BAY B, ORTAR M, ŞENTÜRK M, GÜLER Z (2019). Kentsel Dönüşüm ve Metropolde Yaşlanmak: İstanbul Örneği. , 1 - 721.
Chicago COŞKUN İSMAİL,AYSAN Mehmet Fatih,DUMAN BAY Betül,ORTAR Mustafa,ŞENTÜRK MURAT,GÜLER ZUHAL Kentsel Dönüşüm ve Metropolde Yaşlanmak: İstanbul Örneği. (2019): 1 - 721.
MLA COŞKUN İSMAİL,AYSAN Mehmet Fatih,DUMAN BAY Betül,ORTAR Mustafa,ŞENTÜRK MURAT,GÜLER ZUHAL Kentsel Dönüşüm ve Metropolde Yaşlanmak: İstanbul Örneği. , 2019, ss.1 - 721.
AMA COŞKUN İ,AYSAN M,DUMAN BAY B,ORTAR M,ŞENTÜRK M,GÜLER Z Kentsel Dönüşüm ve Metropolde Yaşlanmak: İstanbul Örneği. . 2019; 1 - 721.
Vancouver COŞKUN İ,AYSAN M,DUMAN BAY B,ORTAR M,ŞENTÜRK M,GÜLER Z Kentsel Dönüşüm ve Metropolde Yaşlanmak: İstanbul Örneği. . 2019; 1 - 721.
IEEE COŞKUN İ,AYSAN M,DUMAN BAY B,ORTAR M,ŞENTÜRK M,GÜLER Z "Kentsel Dönüşüm ve Metropolde Yaşlanmak: İstanbul Örneği." , ss.1 - 721, 2019.
ISNAD COŞKUN, İSMAİL vd. "Kentsel Dönüşüm ve Metropolde Yaşlanmak: İstanbul Örneği". (2019), 1-721.