Amaç: Leishmaniasis, Dünya Sağlık Örgütü’nün ihmal edilen hastalıklar sıralamasında sıtmadan sonra dünyada en fazla ölüme
sebep olan ikinci paraziter hastalıktır. Kutanöz leishmaniasis (KL), Leishmaniasis’in en yaygın görülen formu olup, çatışma
ve çevresel faktörlerden dolayı, insidansı artmakta olan az sayıdaki bulaşıcı hastalıklardan biri olarak bilinmektedir. KL iki
ana gruba ayrılabilir: Akut KL (AKL) ve kronik KL (KKL). Bu çalışmada, oral yol ile kullanılan bir alkilfosfolipid analoğu olan
miltefosinin, standart tedavide kullanılan beş değerli antimon bileşiklerine göre tedavi etkinliğinin in vitro olarak karşılaştırılması
amaçlanmıştır.
Yöntemler: Çalışmada, daha önce 5 KKL hastasından elde edilen hasta örnekleri kullanılmıştır. Bu izolatlara internal
transcribed spacer-1 problu gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu testi uygulanarak genotipleme yapılmıştır. Genotipleme
sonrası, meglumin antimoniat (MA) ve miltefosine karşı etkinliklerini değerlendirmek amacıyla in vitro ilaç etkinliği testleri
uygulanmıştır. MA ve miltefosinden hazırlanan seri sulandırımlar (512, 256, 128, 64, 32, 16, 8 ve 4 µg/mL) RPMI 1640 besiyeri
(%15 FCS eklenmiş) içinde 96’lık düz tabanlı hücre kültürü plaklarında 100 µL olarak hazırlanmış ve 48 saat boyunca 24 °C’lik
etüvlerde enkübe edilmiştir. İlaçların Leishmania spp. promastigotları üzerindeki etkisi, 24. ve 48. saatlerde, hemositometri
lamında sayılarak ve XTT hücre canlılık testi ile değerlendirilmiştir.
Bulgular: Tüm örnekler L. tropica olarak genotiplenmiştir. İlk 24 saat sonunda yapılan hemositometri ve XTT testleri
sonucunda, miltefosin ve MA’ın tam leishmanisidal etki gösterdiği minimum konsantrasyon sırasıyla 128 µg/mL ve 256 µg/mL
olarak saptanmıştır. Kırk sekizinci saatteki incelemede, miltefosin ve MA’nın minimum etkin konsantrasyonu 32 µg/mL ve 64
µg/mL olarak izlenmiştir. Hemositometri ile sayım ve XTT yöntemi sonuçları korelasyon göstermektedir.
Sonuç: Literatürde, KKL hasta örneklerinde miltefosin etkinliğinin değerlendirildiği bir çalışma bulunmamaktadır. Bu özel
hasta grubunda karşılaşılan tedavi zorluklarının giderilmesi için daha fazla çalışma yapılması gerekmektedir. Elde ettiğimiz
sonuçlara göre, miltefosinin KKL tedavisinde etkili bir ajan olduğu görülmüş ve miltefosin ile yapılacak klinik çalışmaların
değerli veriler sunacağı sonucuna varılmıştır.
|
Objective: Because the protocols used in the treatment of leishmaniasis can be toxic and have many limitations, such as the
development of resistance against such protocols, new treatment options are needed, especially against resistant patients. Ex vivo
models may be a good source for evaluating new drug options for patients with antimony-resistant parasites. This study aimed to
evaluate the Glucantime concentration for our ex vivo glial cell amastigote model we had defined in previous work.
Methods: We prepared the astroglial cell culture from brains of 2 to 3 day old neonatal Sprague-Dawley rats under sterile
conditions by modifying McCarthy’s method. Four plates of cells were infected with antimony-resistant Leishmania tropica
promastigotes. After 24 h of incubation, we added Glucantime to 3 plates with different concentrations. After 72 h, we removed
the supernatant and then dried, fixed, and stained the plates with Giemsa to count the amastigotes in the glial cells.
Results: We observed the amastigotes in glial cells in the control flask. Glial cells were ruined in flasks, which include 75 µg/
mL and 37.5 µg/mL Glucantime. The number of amastigotes per 100 glial cells was 116 for the flask with 7.5 µg/mL Glucantime
concentration, while 487 for the control flask.
Conclusion: We found that while high concentrations of Glucantime were toxic for glial cells, 7.5 µg/mL Glucantime concentration
managed to reduce the number of Leishmania tropica amastigotes in glial cells.
|
Amaç: Türkiye’de, Kutanöz leishmaniasis (KL) tedavisinde meglumin antimonat (Glucantime®) ve sodyum stiboglukonat(Pentostam®) kullanılmaktadır. Ancak son yıllarda bu ilaçlara direnç oluştuğu bildirilmektedir. Bu çalışmada; dirençli Leishmaniasuşlarının Amfoterisin B, Miltefosin, Meglumin Antimonat, Paromomisin ve Sodyum Stiboglukonat etkenlerine karşı duyarlılığınınin vitro olarak araştırılması amaçlanmıştır.Yöntemler: Meglumin Antimonat tedavisi iki kür uygulanan, ancak klinik iyileşme gözlenmeyen hastalardan elde edilen veManisa Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Parazit Bankası’nda saklanan 5 Leishmania izolatı seçilmiştir. Seçilen izolatlar ITS1bölgesine özgü primer ve problar kullanılarak gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu analizi ile tiplendirilmiştir. Her izolatın;Amfoterisin B, Miltefosin, Meglumin Antimonat, Paromomisin ve Sodyum Stiboglukonat etken maddelerine karşı, 500, 250, 125,50, 25 µg/mL konsantrasyonlarında, ilaç direnç düzeyleri XTT ve hemositometre yöntemiyle çalışılmıştır.Bulgular: Ülkemizde KL etkeni olan ve iki kez meglumin antimonat tedavisine rağmen klinik ve paraziter iyileşme göstermeyenhasta lezyonlarından elde edilen dirençli Leishmania tropica izolatlarının Amfoterisin B’ye hiç direnç göstermedikleri ve sırası ileMiltefosin, Sodyum Stiboglukonat, Paromomisin ve Meglumin Antimonat’a karşı duyarlı oldukları gözlenmiştir. Kontrol grubuLeishmania tropica (MHOM/AZ/1974/SAF-K27) izolatının ise beş etken maddenin ilaç konsantrasyonlarının hiçbirinde canlılığınısürdüremediği görülmüştür.Sonuç: Seçilen dirençli L. tropica izolatlarının hiç birinin Amfoterisin B’ye direnç gösteremediği çalışmada saptanmış ve istatikselolarak da ortaya konulmuştur (p<0,05). Elde edilen verilerin, ilaç çalışmaları yapan ve yeni ilaç molekülleri araştıran klinisyen vearaştırıcılara yol göstermesi açısından önemli olduğu sonucuna varılmıştır.
|
Amaç: Bu çalışmada, gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu yöntemi ile parazitin sitokrom bgen bölgesi kullanılarak leishmaniasis etkeninin (Leishmania donovani, Leishmania major,Leishmania tropica ve Leishmania infantum) tür tayininin belirlenmesi için primer ve problarındizayn edilmesi amaçlanmıştır.Yöntem: Manisa Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Parazit Bankası’nda kriyoprezervasyonuyapılarak sıvı azot tankında saklanmış olan Leishmania suşları uygun koşullarda canlandırılarakbesiyerlerine aktarılmış ve ticari kit ile DNA izolasyonları yapılmıştır. Elde edilen DNA’laraLeishmania’nın yeni tasarladığımız sitokrom b gen bölgesi primer ve prob adayları ve kontrol içindaha önce kullandığımız internal transcribed spacer-1 gen bölgesine özgü tasarlanan primer veproblar kullanılarak gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu erime analizleri uygulanmıştır.Bulgular: Yeni tasarlanan sitokrom b gen bölgesi primer ve probları ile Leishmania tropica,Leishmania major, Leishmania infantum, Leishmania donovani, Leishmania aethiopica veLeishmania infantum/donovani hibrit türlerinin genotiplendiği saptanmıştır.Sonuç: Yeni Dünya leishmaniasis etkenleri olan Leishmania brazilensis ve Leishmania amazonensis dışında, Eski Dünya leishmaniasis etkeni olan Leishmania tropica, Leishmania major,Leishmania infantum, Leishmania donovani, Leishmania aethiopica ve Leishmania infantum/donovani hibritinin yeni tasarlanan sitokrom b gen bölgesi primer ve probları kullanılarak başarı-lı bir şekilde genotiplendirildiği görülmüştür
|
Amaç: Leishmaniasis, 98 ülkede 12 milyon insanı etkileyen vektör kaynaklı yaygın birenfeksiyondur. Tanıda en sık kullanılan yöntem leishmania yaymaların mikroskobikincelemesidir. Bu yöntemin tanısal değeri değerlendiricinin deneyimine göredeğişkenlik gösterir. Bu çalışmada kutanöz leishmaniasis tanısında lezyonal yaymalarındeğerlendirilmesinde deneyimin ne kadar önemli olduğunun saptanması amaçlandı.Yöntemler: Bu çalışmaya 2016 yılının Ocak ve Aralık ayları arasında Dicle Üniversitesi TıpFakültesi Hastanesi Deri ve Zührevi Hastalıklar Polikliniği’ne başvuran ve deri leishmaniasisikuşkusu uyandıran lezyonlara sahip hastalar alındı. Bu hastaların tümünden hemrutin mikrobiyoloji laboratuvarında hem de kutanöz leishmaniasisin klinik ve tanısındadeneyimli uzman tarafından olmak üzere ayrı yaymalar yapıldı ve birbirlerinden bağımsızolarak değerlendirildi.Bulgular: Çalışmaya alınan 98 olgunun 70’inde kutanöz leishmaniasis tanısı laboratuvardeğerlendirmeleri ile doğrulandı. Kutanöz leishmaniasisin klinik ve tanısında deneyimliuzman tarafından yapılan yaymaların pozitifliği (%95,7) rutin mikrobiyoloji laboratuvarıtarafından yapılan yaymaların pozitifliğinden (%42,9) yüksekti (p<0,001).Sonuç: Çalışmamızdaki veriler gösterdi ki kutanöz leishmaniasis tanısı için yaymalarkutanöz leishmaniasisin klinik ve tanısında deneyimli uzmanlar tarafından yapılmalı vedeğerlendirilmelidir.
|