Objectives: This study aims to investigate the relationship between postural changes detected in ankylosing spondylitis (AS) vertebrae and clinical
and demographic characteristics of patients using a three-dimensional ultrasonic system.
Patients and methods: A total of 44 AS patients (36 males, 8 females; mean age 39.1±9.8 years; range, 18 to 63 years) and 44 healthy volunteers
(36 males, 8 females; mean age 38.4±9.4 years; range, 18 to 65 years) were included. Clinical, demographic, and laboratory data were recorded. Spinal
posture analysis was performed using a Zebris CMS20 three-dimensional ultrasonic system.
Results: Thoracic kyphosis angle was significantly higher in the AS group (45.4±12.8°) than in the control group (36.9±7.7°) (p=0.001). Lumbar
lordosis angle was significantly lower in the AS group (20.7±10.6°) than in the control group (28±8.2°) (p=0.002). There were no significant differences
in total trunk inclination or sacral angles (p>0.05). Increase in thoracolumbar length at maximum spinal flexion and decrease in thoracolumbar length
at maximum spinal extension were significantly lower in the AS group (p<0.05). A negative correlation was found between the thoracic kyphosis
angle and length increase in spine flexure as well as chest expansion. Thoracic kyphosis angle had a statistically significantly positive correlation with
age at onset of symptoms and tragus-wall distance (p<0.05).
Conclusion: Significant changes were observed in spinal posture in patients with AS. In addition, significant correlations were found between
dynamic postural changes and spinal mobility. We think that postural evaluation and follow-up should be carried out with other parameters.
Awareness of AS patients about postural changes should be increased, and proper exercise treatment should be applied.
|
Amaç: Osteoporoz polikliniğine başvuran postmenopozal kadınlardaki obezite oranlarını saptamak. Beden kitle
indeksi gruplarında; kemik mineral yoğunluğu ve T-skorları ortalamaları arasında fark olup olmadığını belirlemek.
Obez hastalarda T- skorlarına dayalı ve osteoporotik hastalarda beden kitle indeksine dayalı dağılımları tespit
etmektir.
Gereç ve Yöntem: Araştırma evrenini, Ocak 2014- Temmuz 2015 tarihleri arasında Trakya Üniversitesi Tıp
Fakültesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Kliniği Osteoporoz polikliniğinde takipte olan 323 hastanın kemik mineral
yoğunluğu raporları ve dosyaları oluşturdu. Tüm hastalar, beden kitle indekslerine göre sınıflandırıldı. Sağlıklı grup
için; 48 hasta içerisinde verileri tam olan 41 hasta tespit edilebilmesi ve gruplar arasında karşılaştırma yapabilmek
amacıyla, fazla kilolu ve grade 1 obez gruplardaki dosyalardan rastgele 41’er hasta seçildi. Beden kitle indeksi
grupları, DXA raporundaki kemik mineral yoğunluğu, T-skorları ve tanı grupları açısından karşılaştırıldı.
Bulgular: Postmenopozal kadınların %1,2’si düşük ağırlıklı, %14,9’u sağlıklı, %43,0’ı fazla kilolu ve %40,4’ü obez
idi. Obez hastaların %58,8’i osteopenik, %29,3’ü osteoporotik ve %12,2’si normal T-skoru değerlerine sahipti.
Osteoporotik hastaların %41,1’i sağlıklı, %37,5’i fazla kilolu ve %21,4’ü grade 1 obez idi. Kemik mineral
yoğunluğu grade 1 obezlerde en yüksek, tüm gruplarda ise lomber bölgenin kemik mineral yoğunluğu daha yüksek
saptandı (p<0.05).
Sonuçlar: Postmenopozal kadınların büyük yüzdesi fazla kilolu ve obez grupta yer almaktadır. Obez hastaların
büyük çoğunluğunda ise kemik mineral yoğunluğu azalmış veya osteoporotiktir. Bu hasta gruplarında her iki
durumun da dikkate alınması elzemdir.
|
Introduction: In this study, the laboratory results of female
university students whose vitamin D levels were requested
were reviewed. Thus, it was aimed to determine the levels of
vitamin D, as well as to classify it as deficiency, insufficiency,
normal and preferred.
Methods: The vitamin D levels of 92 female university
students between the ages of 18 and 25 years who admitted
to an outpatient clinic between April and May 2017 were
retrospectively evaluated. Vitamin D levels were classified
according to the criteria of the Endocrine Society. Vitamin D
deficiency was accepted in individuals with vitamin D levels
below 20 ng/mL. Spearman’s correlation test was used for
statistical analysis. P<0.05 was considered significant.
Results: The mean 25-hidroxyvitamin D [25(OH)D] level was
17.32±7.18 ng/mL. The frequency of deficiency, insufficiency,
normal and desired 25(OH)D levels were 78.3% (72), 14.1% (13),
6.5% (6) and 1.1% (1), respectively.
Conclusion: In this retrospective study in female university
students, vitamin D deficiency was found to be frequent. In
addition to other trainings, awareness raising and education
are compulsory to exclude possible risks of vitamin D
deficiency. Additionally, the development of health policies for
vitamin D supplementation without laboratory examination
in this population would prevent possible skeletal and extraskeletal
problems.
|
Objective: Patient positioning during dual energy X-ray absorptiometry examination is important in assessing bone mineral density. While the
role of the technician is considered important on correct positioning, the effect of the patient characteristics on positioning is not adequately
explained. The aim of this study is investigate whether postmenopausal women’s characteristics such as age, weight, height, and body mass
index affect the positioning errors.
Materials and Methods: Dual energy X-ray absorptiometry reports and files of postmenopausal women were reviewed retrospectively.
According to the values of body mass index three groups were formed; normal, overweight and obese. Forty one patients were included
in each group. Only the images of the Hologic dual energy X-ray absorptiometry device were participated to assessment. Patients with
positioning error were identified using the lumbar and hip region images in the dual energy X-ray absorptiometry output reports. The
difference in positioning error rates between the body mass index groups was determined by Pearson’s chi-square test. The effect of age,
height, weight, and body mass index of patients on positioning errors was examined by simple linear regression analysis.
Results: Distribution of positioning errors between normal, overweight and obese groups were determined as 35.3% (36), 29.4% (30),
and 35.3% (36), respectively. The distribution of correctly positioned patients in the same groups were; 23.8% (5), 52.4% (11), and 23.8%
(5), respectively. No statistically significant difference was found between the groups in terms of positioning errors (Pearson’s chi-square,
p=0.127).
Conclusion: Patient characteristics such as age, height, weight, and body mass index do not affect positioning errors statistically significant
level.
|
Background: Hamstrings are one of the most frequently evaluated
muscle groups for flexibility in the lower extremity. Passive and
active knee extension angle values are used as an indirect indicator
of hamstring flexibility. However, the lack of consensus on the cut-off
values leads to the use of inconsistent angle values in determining the
hamstring tightness.
Aims: To establish the normative and cut-off values of the passive
and active knee extension angles for healthy young adults and to
determine the associated factors including the quadriceps strength.
Study Design: A cross-sectional study.
Methods: A total of 123 volunteer university students, aged 18-24
years, who met the inclusion criteria were included in this study.
Passive and active knee extension assessments of the subjects
were performed. Subsequently, on the next day, both knee extensor
concentric muscle strength of the participants was measured in the
isokinetic system. The knee extension angles and the knee extensor
strength were recorded as the mean values of the right and the left
sides.
Results: Passive knee extension angles of 17.1°±9.1° and 9.8°±5.7°
and active knee extension angles of 17.8°±9.1° and 13.4°±6° were
described as normative values in men and women, respectively.
The cut-off values for the diagnosis of hamstring shortness were as
follows: passive knee extension angle >32.2° for males and >19.2° for
females and active knee extension angle >33.0° for males and >23.4°
for females. A significant positive correlation was observed between
knee extension angles and isokinetic knee extensor muscle strength
in all participants. The knee extension angle and hamstring flexibility
were not affected by dominance.
Conclusion: The knee extension angles of healthy young people seem
to be lower than the results currently reported in the literature. There
s a positive correlation between knee extension angles and isokinetic
knee extensor muscle strength.
|
Amaç: Bu çalışmada, denge bozukluğu yakınması olmayan geriatrik nüfusta denge bozukluğu oranları ve düşme riski araştırıldı.Hastalar ve yöntemler: Mayıs 2012 - Eylül 2012 tarihleri arasında kliniğimize başvuran 68 yaşlı katılımcı (24 erkek, 44 kadın; ort. yaş 72.1±5.5 yıl) çalışmaya alındı. Demografik veriler kaydedildi. Katılımcılar genç yaşlı (65-74 yıl) ve yaşlı (75-85 yıl) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Statik denge Tandem Romberg ve tek bacak üstünde durma testi ile değerlendirildi. Bireylerin dinamik denge ve yürümeleri zamanlı kalk yürü (ZKY) testi, Berg denge ölçeği (BDÖ), Tinetti (Denge ve Yürüme) testi ve 20 metre yürüme testi ile ölçüldü.Bulgular: Katılımcıların hiçbiri denge kaybı ya da düşme nedeniyle doktora başvurmamıştı. Katılımcıların %41'i BD testine göre orta, %66'sı TT'ye göre orta ve yüksek, %63'ü ZKY testine göre yüksek düşme riskine sahipti. Yaşlıların %34'ü son bir yılda en az bir kez düşmüştü. Kadınlarda denge kaybı daha anlamlı ve düşme sayısı daha fazlaydı (p<0.05). Genç yaşlı grubundaki bireylerin, yaşlı gruptaki bireylere kıyasla ZKY ve TT toplam test değerlendirmeleri denge açısından daha iyi idi.Sonuç: Geriatrik bireylerde denge kaybı sık bir bulgudur ve düşme riski ile ilişkilidir. Geriatrik nüfus ile sık karşılaşan hekimlerin, denge bozukluğundan şikayet etmeyen hastalarında da bu durumu göz önünde bulundurması gerekir. Bu sayede, dengenin değerlendirilmesi ile düşme ve buna bağlı komplikasyonların önüne geçmek için rehabilitasyona fırsat tanınabilir
|
|
|
FİLİZ TUNA , Ebru TAŞTEKİN, Hande ÖZDEMİR, Ela DÜZCE, Hakan TUNA
FİLİZ TUNA ,
Ebru TAŞTEKİN, Hande ÖZDEMİR, Ela DÜZCE, Hakan TUNA
Guillain-Barré sendromu saptanan 72 yaşındaki kadın hasta, rehabilitasyon amacıyla tarafımızayönlendirildi. Rehabilitasyon sürecinde, fonksiyonel düzeyinde bir kazanım elde edildi (Hughesskoru 3'ten 2'ye, Functional Ambulation Classification düzeyi 2'den 4'de, Functional Independence Measure skoru 99'dan 120'ye değişim gösterdi). Bu gelişmeye rağmen, son vizitten bir günönce sol meme ucundan gelen kanlı akıntı şikayeti nedeniyle taburcu işlemi ertelendi. Eksizyonelbiyopsi sonucu nihai tanı apokrin özellik taşıyan invasiv ductal carcinoma olarak tanımlandı. Guillain-Barré sendromu akut, hızlı progresyon gösteren bir inflamatuar polinöropati dir. Bu hastalarda çoğunlukla reflex kaybının eşlik ettiği, simetrik, asendan güçsüzlük saptanır. Güncel literaturde, Guillain-Barré sendromu muhtemel paraneoplastik sendrom ve kanser öncüsü olarak tanımlanır. Bu tür bir Guillain-Barré sendromu, yani paraneoplastik sendrom; tümör veya metastaz infiltrasonunun doğrudan etkisi dışında, immünolojik mekanizmalara bağlı oluşan uzak bir etkidenkaynaklanabilir. Guillain-Barré sendromu; bir paraneoplastik sendrom olabilir, kanserle birlikte tesadüfi olarak veya tedaviye ikincil olarak gelişebilir. Bununla birlikte, paraneoplastik sendromunmetastazlar oluşmadan önce, kanserin erken evresinde ortaya çıkması, Guillain-Barré sendromuolarak değerlendirilen tüm hastalarda paraneoplastik sendromu düşünmeyi elzem kılar
|
|
|
