Progress Test (PT) is a form of assessment that simultaneously
measures ability levels of all students in a certain educational program and their
progress over time by providing them with same questions and repeating the
process at regular intervals with parallel tests. Our objective was to generate
an item bank for the PT and to examine the possible fit of CAT for PT
application. This study is a descriptive study. 1206 medical students
participated. During the analysis of the psychometric properties of PT item
bank, “the Rasch model for dichotomous items was used”. Several CAT
simulations were performed by applying various stopping rules of different
standard errors. CAT simulation estimates were compared with the estimates
generated from the original calibration of the Rasch model where all items
were included. After Rasch analysis, a unidimensional PT item bank consisting
of 103 items was obtained. The item bank reliability was calculated as 0.77
with Person Separation Index (PSI) and Kuder-Richardson Formula 20 (KR-
20). A high correlation between θ estimations obtained from paper-and-pencil
(θRM) and CAT applications (θCAT) was detected for simulation conditions
([N(0,1)] and [N(0,3)]) at the end of our analysis. In CAT, estimation can be
made with an average of 14 questions (reduced 86,4%) and 17 questions
(reduced 83,4%) [for N(0,1) and [N(0,3) respectively] with reliability of 0,75.
This study reveals that it is possible to develop an appropriate item bank for
the PT, and the difficulty of administering large number of items in PT can be
scaled down by incorporating CAT application.
|
Objective: Breast cancer is the type of cancer that causes the most death in women
in the United States after lung cancer. The objective of this study was to predict breast biopsy
results using age, BI-RADS, Mass Shape, Mass Margin, Mass Density by Multilayer Perceptron
and Random Forest algorithms. Material and Methods: The dataset contains a BI-RADS assessment, the patient’s age and three BI-RADS attributes together with the ground truth for 516
benign and 445 malignant masses. WEKA software was used for data mining. The data mining
methods of the Multilayer Perceptron and Random Forest were used to predict the severity of
cancer. Results: Accuracy, F-measure and Root Mean Squared Error values of the Multilayer
Perceptron model were found 0.837, 0.833 and 0.352, respectively while accuracy, F-measure
and Root Mean Squared Error values of the Random Forest model were found 0.816, 0.814 and
0.396, respectively. The Multilayer Perceptron method provided a better prediction of breast
cancer diagnosis than the Random Forest method and a software was developed based on the best
model created by the Multilayer Perceptron method. Conclusion: Consequently, a model that
was built with the MLP method can be used as an alternative in the diagnosis of patients and be
an assistant tool for physicians.
|
Background: This study aims to identify the prognostic factors
for stage I lung adenocarcinoma and to evaluate the surgical
management of subsolid nodules.
Methods: The study included 133 patients (90 males, 43 females;
mean age 64.9 years; range, 29 to 82 years) who had undergone
operation in our clinic for stage I lung adenocarcinoma between
January 2007 and December 2015. Clinical, radiological and
pathological data were retrospectively evaluated and their effects
on recurrence and survival were examined by Kaplan-Meier and
Cox regression analyses.
Results: Comparing the histopathological tumor types according
to the pathological tumors size, we determined that the prevalence
of invasive adenocarcinoma significantly increased with increasing
tumor size (p<0.001). For all nodules, a tumor disappearance rate
lower than 25% negatively influenced disease-free survival and a
maximum standardized uptake value higher than 5.6 negatively
influenced overall survival (p=0.027 for both). The grouping,
which was performed considering the maximum standardized
uptake value 5.6 as the cut-off value, was an independent prognostic
factor for overall survival (hazard ratio: 5.973, 95% confidence
interval: 1.186-30.073, p=0.03). Five-year overall survival rate was
statistically significantly higher in patients who underwent wedge
resection or segmentectomy for subsolid nodules compared to
those who underwent lobectomy (100% vs. 79.3%, p=0.044).
Conclusion: Sublobar resections can be safely performed in subsolid
nodules smaller than 2 cm in diameter with tumor disappearance rate
≥25% and maximum standardized uptake value ≤5.6.
|
ŞEBNEM ATAMAN , İsmihan SUNAR, Gürkan YILMAZ,
HATİCE BODUR ,
KEMAL NAS , Fikriye Figen AYHAN,
ÖZGÜR AKGÜL ,
AYŞEN AKINCI ,
ZÜHAL ALTAY ,
MURAT BİRTANE , Derya SOY BUĞDAYCI, Erhan ÇAPKIN,
REMZİ ÇEVİK , Yeşim Garip ÇİMEN, M. Tuncay DURUÖZ,
ATİLLA HALİL ELHAN ,
GÜLCAN GÜRER ,
CAHİT KAÇAR ,
AYHAN KAMANLI , Ece KAPTANOĞLU, Taciser KAYA, Hilal KOCABAŞ,
ÖMER KURU ,
MELTEM ALKAN MELİKOĞLU , Sumru ÖZEL,
AYLİN REZVANİ ,
İLHAN SEZER , Fatma GÜL YURDAKUL
Objectives: This study aims to report the assessment of the Turkish League Against Rheumatism (TLAR) expert panel on the compliance and adaptation of the European League Against Rheumatism (EULAR) 2016 recommendations for the management of rheumatoid arthritis (RA) in Turkey. Patients and methods: The EULAR 2016 recommendations for the treatment of RA were voted by 27 specialists experienced in this field with regard to participation rate for each recommendation and significance of items. Afterwards, each recommendation was brought forward for discussion and any alteration gaining ≥70% approval was accepted. Also, Turkish version of each item was rearranged. Last version of the recommendations was then revoted to determine the level of agreement. Levels of agreement of the two voting rounds were compared with Wilcoxon signed-rank test. In case of significant difference, the item with higher level of agreement was accepted. In case of no difference, the changed item was selected.Results: Four overarching principles and 12 recommendations were assessed among which three overarching principles and one recommendation were changed. The changed overarching principles emphasized the importance of physical medicine and rehabilitation specialists as well as rheumatologists for the care of RA patients in Turkey. An alteration was made in the eighth recommendation on treatment of active RA patients with unfavorable prognostic indicators after failure of three conventional disease modifying anti-rheumatic drugs. Remaining principles were accepted as the same although some alterations were suggested but could not find adequate support to reach significance. Conclusion: Expert opinion of the TLAR for the treatment of RA was composed for practices in Turkish rheumatology and/or physical medicine and rehabilitation clinics.
|
Amaç: Alt solunum yolu enfeksiyonlarında (ASYE) erken tanı ve klinik ciddiyetin belirlenmesi yaşamı tehdit eden komplikasyonların önlenmesi ve tedavisi için şarttır. Laboratuvar bulguları her zaman hastalığın klinik ciddiyeti hakkında fikir vermemektedir. Çalışmamızın amacı çocukluk çağı ASYE'lerinin ciddiyeti ve hastane yatışı gerektirip gerektirmediğinin belirlenmesinde idrarda amino-terminal pro-brain natriüretik peptid (NT-ProBNP) düzeyi ölçümünün klinik değerlendirmeye katkısının değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Bu prospektif non-randomize çalışmaya 0-6 yaş aralığında ASYE tanısı alan toplam 160 hasta dahil edildi. [(Grup 1: Ayakta tedavi edilen hastalar (n=108) ve grup 2: Hospitalize edilerek tedavi edilen hastalar (n=52)]. Kontrol grubuna benzer yaş grubunda sağlıklı 46 hasta dahil edildi (grup 3). Hastaların idrar NT-ProBNP düzeyi ELİSA metodu ile ölçüldü. Bulgular: İstatistiksel olarak anlamlı olmasa da hastaların idrar NT-ProBNP düzeyi kontrol grubuna göre daha yüksekti (p=0,322). Üç grup ayrı ayrı karşılaştırıldığında; en yüksek değerlerin ayakta tedavi edilen hastalara ait olduğu ve hospitalize edilen hastaların idrar peptid düzeylerinin kontrol grubundan hafif olarak düşük olduğu, gruplar arası istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı görüldü (p=0,128). Hasta yenidoğanların bebeklerin kontrol grubundan daha yüksek değerler gösterdiği belirlendi (p=0,041). P<0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Sonuç: Çocukluk çağı ASYE'lerinde idrar NT-ProBNP değerleri yükselse de sonuçlarımız bu değişikliğin hastalığın klinik şiddetinin tayininde değerli bir belirteç olarak görülmediğine işaret etmektedir. Gelecekte bu konuda özellikle yenidoğanların dahil edildiği daha fazla hasta sayısı ile yapılacak çalışmalara ihtiyaç olduğunu düşünüyoruz.
|
|
|
ZEYNEP ŞIKLAR , Mikayir GENENS,
ŞÜKRAN POYRAZOĞLU ,
FİRDEVS BAŞ ,
FATMA FEYZA DARENDELİLER ,
RÜVEYDE BUNDAK ,
ZEHRA AYCAN ,
ŞENAY SAVAŞ ERDEVE ,
SEMRA ÇETİNKAYA ,
AYLA GÜVEN ,
SAYGIN ABALI , Zeynep ATAY, Serap TURAN,
CENGİZ KARA , Gülay Can YILMAZ, Nesibe AKYÜREK,
AYHAN ABACI , Gamze ÇELMELİ, Erkan SARI, Semih BOLU, Hüseyin ANIL KORKMAZ,
ENVER ŞİMŞEK ,
GÖNÜL ÇATLI , Muammer BÜYÜKİNAN, Atilla ÇAYIR,
SAADET OLCAY EVLİYAOĞLU , Pınar İŞGÜVEN, Tolga ÖZGEN, Nihal HATİPOĞLU,
ATİLLA HALİL ELHAN ,
MERİH BERBEROĞLU
|
|
|
Amaç: Bu çalışmada ileri yaşta kalp ameliyatı geçiren hastalarda ameliyat sırası bakım, anestezi yönetimi, kısa dönem mortalite-morbidite verileri araştırıldı. Çalışma planı: Şubat 2007 - Şubat 2009 tarihleri arasında kardiyovasküler cerrahi kliniğimizde ameliyat geçirmiş olan 120 hastanın (70 hasta 65-79 yaş arası; 50 hasta ≥80 yaş) klinik dosyaları retrospektif olarak incelendi. Hastalar, grup 1 (65-79 yaş arası) ve grup 2 (80 yaş ve üstü) olarak iki gruba ayrıldı. Bulgular: Cinsiyet, ASA (American Society of Anesthesiologists) skoru ve ameliyat öncesi eşlik eden hastalıklar açısından iki grup arasında fark bulunmadı. Grup 1’de bir, grup 2’de ise sekiz hasta acil şartlarda ameliyata alındı. Grup 2’de Euroskor değerleri anlamlı derecede daha yüksek idi (p<0.001). Ameliyat sonrası komplikasyonlar, hastanede kalış ve taburculuk şekli açısından iki grup arasında herhangi bir fark görülmedi. Grup 2’de yedi hastada mortalite gelişirken, grup 1’de yalnızce üç hastada mortalite gelişti. Sonuç: İleri yaştaki kalp hastalarında ameliyat sonrası komplikasyon riski, yoğun bakım ünitesinde kalış süresi, hastane kalış süresi ve mortalite oranı yüksek bulunmakla birlikte, bu grupta elde edilen sonuçlar oldukça kabul edilebilir aralıkta idi. Hastaların beklenen yaşam süreleri göz önüne alındığında bu hasta grubunda ameliyat kararının göze alınabilecek bir risk oranı taşıdığı düşünüldü.
|
Amaç: Atan kalpte koroner arter bypass ameliyatı geçiren olgularda, tramadol analjezisi ile kombine edilen deksketoprofen trometamol ve diklofenak sodyumun ameliyat sonrası dönemde ağrı kontrolü, sedasyon ve tramadol kullanımı üzerine olan etkileri ve nonsteroidal anti-inflamatuvar ilaç (NSAİİ) kullanımına bağlı oluşabilecek yan etkileri araştırıldı. Çalışma planı: Bu randomize, plasebo kontrollü çalışmada hastane etik komitesi izni alındıktan sonra atan kalpte elektif koroner arter bypass ameliyatı planlanan hastalar üç (n=15) gruba ayrıldı. Sternum cildi kapatılırken hastalara 1 mgkg-1 intramusküler ve 20 mg intravenöz tramadol verildi. Nakil sırasında remifentanil infüzyonu dozu %50 düşüldü ve hasta yoğun bakım ünitesi (YBÜ)'ne alındıktan sonra remifentanil infüzyonu durduruldu. Sternum cildi kapatılırken grup 1'deki hastalara tramadole ek olarak 1 ampul (50 mg) intramusküler (i.m.) deksketoprofen trometamol verilirken grup 2'deki hastalara tramadole ek olarak 1 ampul (75 mg) i.m. diklofenak sodyum, grup 3'teki hastalara ise tramadole ek olarak i.m. serum fizyolojik verildi. Anestezistden ve hastayı takip eden yoğun bakım uzmanından farklı bir doktor tarafından hasta grupları planlandı ve ilaçlar uygulandı. Ağrı, görsel analog skala (GAS) ve Ramsey sedasyon skorları ameliyat sonrası 1, 3, 6, 12. ve 24. saatlerde kaydedildi. Aynı dönemlerde bulantı, kusma, gastrointestinal yakınmalar, a nti-emetik gereksinimi, t ramadol gereksinimi ve kanama m iktarları kaydedildi. Yoğun bakımda GAS değeri >3 olan hastalara 1 mgkg-1 i.m. tramadol uygulandı. Bulgular: Hastaların yaş, cinsiyet, kilo ve ameliyat süreleri açısından gruplar arasında fark saptanmadı. Ameliyat sonrası 1, 6. ve 24. saatte kaydedilen GAS değerleri ölçümlerinde gruplar arasında fark görülmedi. Ameliyat sonrası 3. saatte kaydedilen GAS değeri grup 2 ve 3'te grup 1'e göre anlamlı olarak yüksek bulundu. Ameliyat sonrası 12. saat ölçümlerinde GAS değerleri grup 1'de grup 3'e göre anlamlı derecede düşük idi. Ramsey sedasyon ölçeği skorları, bulantı-kusma, anti-emetik medikasyon ve gastrointestinal yakınmalar bakımından gruplar arasında farklılık göstermedi. Ameliyat sonrası 12. ve 24. saatlerdeki kanama miktarı grup 3'de grup 1 ve 2'ye göre anlamlı derecede yüksek bulundu. Sonuç: Kalp cerrahisinde hastanın erken ekstübasyonunu ve YBÜ'de kısa kalış süresini sağlamak için kaliteli analjezi sağlanması zorunludur. Bu amaçla çalışmamızda kullandığımız deksketoprofen trometamol + tramadol kombinasyonunu diklofenak + tramadol ve plasebo + tramadol kombinasyonundan daha etkili bulduk.
|
