Objectives: The purpose of this study is to assess the effects of rapid maxillary expansion (RME) on metabolic activity in the temporo mandibular joints (TMJs) of young adult patients using scintigraphy. Methods: The images of the TMJs were obtained from the retrospective scintigraphic images taken from 17 adult females (between 16.1 and 18.8 years of age, mean age of 17.3 ± 0.86 years) who had non-functional bilateral posterior crossbite, deep palatal vault, and dental crowding, and had been treated with RME. Bone scintigraphs were collected at 3 time intervals: at the beginning of treatment (T1), during the opening of the mid-palatal suture (T2), and at the end of screw activation (T3). Alteration in bone activity in the TMJ regions were evaluated in sagittal and transaxial slices. To determine the differences between the intervals, repeated analysis of vari ance and Bonferroni multiple comparison tests were applied. Results: In the right and left TMJ regions, significantly increased metabolic activity was exhibited between T1 and T2 (P < .001). At the time of opening the maxillary mid-palatal suture, the metabolic activity increased by approximately 60% compared to the initial status. At the end of the active expansion period (T3), the change in metabolic activity was approximately 20% lower compared to T2. Conclusions: Metabolic activity intensified in the regions of interest in the TMJ during RME. After mid-palatal suture opening, the activity noticeably decreased (T2-T3). This decrease in bone activity suggests that the TMJ complex adapts to RME forces.
|
Objective The most important cause of primary hyperparathyroidism (PHP) is parathyroid adenomas. While the reason is mostly the adenomas originating from the parathyroidglands, which are mostly localized around the thyroid gland, ectopic localization can also be seen. The gold standard is surgical excision of adenoma. One of the mostimportant factors affecting surgical success is the correct localization of adenoma preoperatively. Our aim is to investigate the contribution of ROLL technique to thesurgical treatment of parathyroid adenomas.Materialsand Methods40 cases, which were directed due to clinic and laboratory data or incidentally detected, clearly localized preoperatively with ultrasonography (US) and/or scintigraphyfindings and surgically excised using ROLL technique between November 2017 and October 2019 were included in the study. Cases where could not be clearly localizedpreoperatively on US were excluded from the study. The preoperative and postoperative PTH (parathyroid hormone) and Ca (calcium) values were analyzed retrospectively.Results Postoperative PTH and Ca values were found to decrease in all cases. Histopathological results were confirmed as parathyroid adenoma. In cases, which were operated byusing ROLL technique, the duration of the operation was significantly reduced and therefore shorter anesthesia and earlier hospital discharge were provided.PTH values were found to be increased only in 3 cases in postoperative controls, and no other problems were detected in the follow-ups of other cases.Conclusions In surgical excision of parathyroid adenoma, the ROLL technique is a safe adjuvant method that can contribute positively to the duration and process of treatment.
|
Amaç: Bu çalışmada amaç, endoskopik biyopsi ile mide kanseri tanısı alan hastaların cerrahi öncesi evrelemesinde 18F-FDG PET-BTnin rolünün araştırılması, evrelemede rutinde kullanılan BT ile karşılaştırılması ve 18F-FDG tutulumunu etkileyen parametrelerin değerlendirilmesidir. Yöntem: Çalışmaya Haziran 2011-Haziran 2012 tarihleri arasında histopatolojik olarak kanıtlanmış mide kanseri tanısı olan ve tedavi öncesi evreleme amacı ile 18F-FDG PET/BT yapılan 31 hasta (ortalama yaş 58,9±12,6) dahil edildi. 18F-FDG PET/BT sonrası operasyon uygulanan hastalarda PET/BT bulguları hastaların PET/BT sonrası yapılan operasyonlarına ait patoloji raporları ile karşılaştırıldı. Primer lezyon, lenf nodları ve komşu organlara ait 18F-FDG PET/BT ve BT bulguları patoloji sonuçları ile karşılaştırıldı. Altı hastada ise 18F-FDG PET/BT ve BT bulguları ya da laparotomi ve/veya laparoskopi ile inoperabilite kararı verildiğinden primer lezyon ve lenf nodlarına ait verilerin patoloji sonuçları ile karşılaştırması yapılamadı. Bulgular: Hastalar postoperatif histopatoloji sonuçları ile TNM evrelemesine göre değerlendirildiğinde, 1 hasta T0 (%4), 1 hasta Tis (%4), 4 hasta T1 (%16), 2 hasta T2 (%8), 12 hasta T3 (%48), 5 hasta T4 (%20) olarak saptandı. Cerrahi sonrası N evresine göre ise 8 hasta N0 (%32), 6 hasta N1 (%24), 6 hasta N2 (%24), 5 hasta N3 (%20) olarak kabul edildi. 18F-FDG PET/ BT, 2/31 hastada normal, 27/31 hastada midede primer tümörde, 17/31 hastada perigastrik lenf nodlarında, 6/31 hastada uzak organda patolojik 18F-FDG tutulumu olarak raporlandı. Midede primer lezyonda 18F-FDG tutulumu izlenen hastaların ortalama SUVmax değeri 13,49±9,29 (3,00-44,60) olarak hesaplanırken, lenf nodunda aktivite tutulumu izlenen hastaların ortalama SUVmax değeri 9,28±6,92 (2,80-29,10) olarak hesaplandı. Hastaların histopatolojik tanılarına göre primer tümörde 18F-FDG tutulumu incelendiğinde, ortalama SUVmax, adenokarsinomda 15,16 (3,00-44,60), taşlı yüzük hücreli karsinomda 9,90 (5,50-17,70), taşlı yüzük hücre komponenti bulunduran adenokarsinomda 11,27 (6,20-13,90) olarak hesaplandı (p=0,721). BT sonuçlarının postoperatif histopatoloji sonuçları ile karşılaştırıldığında, primer lezyonun saptanmasında BT 23/25 hastada GP, 1/25 hastada GN, 1/25 hastada ise YN olarak değerlendirildi. 18F-FDG PET/BT ise, 20/25 hasta GP, 1/25 hasta YP, 4/25 hasta YN olarak değerlendirildi. BTnin lenf nodu metastazını saptamada duyarlılık, özgüllük, doğruluğu, PPD ve NPDsi sırasıyla, %83,3, %75, %80, %87,5, %66,6 olarak hesaplandı. 18F-FDG PET/BTnin lenf nodu metastazını saptamada duyarlılık, özgüllük, doğruluğu, PPD ve NPDsi sırasıyla %64,7, %100, %76, %100, %57,1 olarak hesaplandı. Sonuç: Mide kanserinin cerrahi öncesi evrelemesinde 18F-FDG PET/BTnin tanısal gücü BTye göre düşük olmakla birlikte kıyaslanabilir düzeydedir. Bölgesel lenf nodlarının değerlendirilmesinde, PPDnin yüksek olması nedeni ile BTde şüpheli lenf nodu saptanan hastaların değerlendirilmesinde yararlı olabilir. Diğer histolojik alt tiplere göre düşük düzeyde 18F-FDG tutulumu izlenen taşlı yüzük hücreli karsinomalı ve erken evre mide kanserli olguların cerrahi öncesi evrelemesinde 18F-FDG PET/BTnin rolü sınırlı görünmektedir.
|
