Objective: The purpose of this controlled retrospective study was to measure and evaluate the inferior sclera exposure changes using
3dMD stereophotogrammetric images in a prepubertal Class III patient sample that underwent maxillary protraction with alternate
rapid maxillary expansions and constrictions protocol followed by facemask.
Methods: The study group included 15 prepubertal patients (mean age: 9.85 ± 1.44 years) with Class III malocclusion due to maxillary
retrognathism. Nine weeks of alternate rapid maxillary expansions and constrictions protocol was followed prior to 7 months of face
mask treatment and 3 months of retention with Bionator. Pretreatment (T0) and post-retention (T1) lateral cephalometric radiographs
and 3dMD images were retrieved from clinical archive. The same records were used for a control group of 15 well-matched, untreated
patients (mean age: 9.4 ± 0.79 years). The distance between the upper eyelid margin and the lower eyelid margin was recorded as the
overall eye height (E), and the distance between inferior limbus and the lower eyelid margin was recorded as inferior sclera exposure
(S). The S : E ratio in percentage was calculated. Sella-nasion-A point angle (SNA) was used as the skeletal variable.
Results: SNA angle, right S : E, and left S : E changed significantly in both groups at T1-T0. The intergroup comparison was highly
significant for SNA angle but was not significant for right and left S : E variables.
Conclusion: The S : E ratio decreased significantly in both alternate rapid maxillary expansions and constrictions/facemask and the
control groups. However, the change in S : E ratio between groups was not significant.
Keywords: Alt-RAMEC, Angle Class III, maxillary retrusion, sclera, stereophotogrammetry
|
Objective: One of the biggest problems in publicly funded dental clinics is the patient waiting list. The appropriate referral plays a key role in avoiding an increase in the number of patients on this waiting list. This study aimed to assess general dentists’ diagnostic skills and approaches for different malocclusions. Methods: A questionnaire was prepared using photos of 8 patients previously treated for different malocclusions. One hundred twenty general dentists (83 female, mean age: 24 ± 1.18 years; 37 male, mean age: 24 ± 1.95 years) participated in the survey and were asked to decide whether the patient needed orthodontic treatment or orthognathic surgery, and to provide the reason for sur gery (irregular teeth, or both unesthetic profile and irregular teeth), and the cause of the unesthetic profile (mandibular protrusion, mandibular retrusion, maxillary protrusion, maxillary retrusion). Results: The answers suggesting the need for orthodontic treatment were significantly higher for all malocclusions except for the Class II camouflage case. Of the Class III cases, the general dentists chose orthognathic surgery for both surgery and facemask cases (93.1%, 66.4% respectively). For the severe open bite case, orthognathic surgery was chosen with a ratio of 81.2%, and orthognathic surgery was decided as not necessary for the mild open bite case (74.8%). Among the surgery cases, mandibular retrusion for the Class II case (94.6%), mandibular protrusion for Class III case (95.4%), and maxillary retrusion for the severe open bite case (44.6%) were the maximum reported reasons. Conclusion: The distinction between camouflage and surgical treatment was better made by dentists in Class II and open bite cases than in Class III cases.
|
Amaç: Hafif ve orta şiddetli Sınıf II ve III dişsel/iskeletsel bozukluklar dental kamuflaj veya ortognatik cerrahi ile tedavi edilmektedir. Çalışmamızın amacı, tedavi seçiminde yardımcı olması için farklı grupların Sınıf II ve III iskeletsel maloklüzyonda kamuflaj ve ortognatik cerrahi sonrası profil algısını değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Dental kamuflaj ile tedavi edilmiş Sınıf II kadın ve erkek, Sınıf III kadın ve erkek hastaların başlangıç, tedavi sonrası profil resimleri ve başlangıç profilleri üzerinde Nemoceph (Nemotec, Version 6.0, Madrid, Spain) yazılımı ile hazırlanan ortognatik cerrahi simülasyonu sonrası profil resimleri silüete dönüştürülerek, ikili gruplar şeklinde karşılaştırıldığı anketler 30 ortodontist, 30 plastik cerrah ve 30 meslekten olmayan bireylere (MOB) uygulanmıştır. Bulgular: Ortodontist, plastik cerrah ve MOB neredeyse aynı profilleri seçerken, tercih etme yüzdeleri farklıydı. Cerrahlar ve ortodontistler arasında hiçbir fark görülmezken, MOB’ın ortognatik cerrahiyi seçme oranı profesyonellerden daha azdır. Her ne kadar kamuflaj ve ortognatik cerrahi simülasyonu başlangıca göre daha fazla tercih edilmiş olsa da, ortognatik cerrahi seçim oranı kamuflaj tedavisinden daha yüksektir. Seçimler sırası ile şu şekildedir: Ortognatik cerrahi, kamuflaj tedavisi, başlangıç profili. Sonuçlar: Ortodontist ve plastik cerrahlar ortognatik cerrahi sonrası profilleri kamuflaj sonrası profillere tercih etmişlerdir. Bununla birlikte, MOB için seçim aynı yönde olsa da aradaki fark aynı oranda önemli çıkmamıştır. Bu nedenle cerrahi seçeneğinin riskleri ve kazanımları hastaya detaylı bir şekilde anlatılmalı ve tedavi planı hastanın tercihine göre belirlenmelidir.
|
Amaç: Geleneksel tanımına göre zeka; uzun dönem içinde, başarının ve akademik yeterliliğin ana faktörü olarak kabul edilmiştir. Zekâ akıl yürütme, problemi planlama, problem çözme, düşünme, fikirleri anlama, dilleri kullanma ve öğrenme gibi birçok yetenek içeren bir bütündür. Çocukların periodontal dokuları erişkin bireylerden farklı olmakla birlikte, periodontal problemler de farklı tablolarla karşımıza çıkabilir. Bu çalışmanın amacı, 10-15 yaş arasındaki çocuk hasta grubunda, dişeti iltihabı ile bilişsel durum arasında bir ilişki olup olmadığını araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 39 çocuk hasta dahil edildi ve ebeveynlerinden yazılı onam alındı. Bilişsel işlev, Raven’ın Standart İlerleme Matrisi ile ölçüldü. Bu testte, her bir katılımcıdan gelen doğru cevapların sayısı hesaplanıp, ağız sağlığı durumu ile ilgili bilgiler DMFT, Gingival İndeks (Gİ), Plak İndeks (Pİ), ve Sondalama derinliği (SD) ölçümlerine göre elde edildi. İstatistiksel analizler SPSS 16.00 yazılımı kullanılarak yapıldı. Bulgular: Yaş ortalaması 11.67 ± 1.40 olan 20 erkek (% 51,3), 19 kız (% 48,7) çocuk değerlendirildi. Doğru cevap sayısı 12 ile 53 arasında değişirken Raven skoru ortalaması %57.79± 14.09 olarak bulundu. Sırasıyla, ortalama DMFT, Gİ, Pİ, SD; 5.26± 2.64, 0.80 ± 2.19, 1.17 ± 0.44 ve 1.78 ± 0.28 olarak tespit edildi. Hastaların ortalama seans sayısı 3.92 ± 4.01 olarak hesaplandı. Sonuç: Çocuk hastalardaki çürük ve periodontal durum ile bilişsel seviyeyi birlikte araştıran ilk çalışma niteliğindeki öncül çalışmamızın sonuçları bilişsel durum ile periodontal durum arasında anlamlı ilişki olmadığını ortaya koymaktadır.
|
Objective: A new viral disease called Coronavirus disease-19 (COVID-19) affected the whole world because of its characteristics of spreading rapidly via respiratory droplets and aerosol. As one of the most aerosol-generating occupations, dentists are at high risk and are recommended to treat emergency cases only. We aimed to assess the general knowledge, emergencies, personal precautions, and avoided behaviors among the orthodontists and also their anxiety levels, during COVID-19.Methods: A survey research, including demographic information, general knowledge about COVID-19, treatment strategies, protective measures, and Generalized Anxiety Disorder (GAD) 7 test, was conducted via a web-based questionnaire (1 open-ended and 26 closed-ended questions). A total of 215 orthodontists older than 20 years of age and practicing in different regions of Turkey were included in this study. The answers received within the first 10 days were included.Results: Most of the orthodontists were aware of COVID-19 symptoms and transmission routes (n=159 and n=183, respectively). Almost all of them treated only emergency cases (n=209). Orthodontic emergencies were reported mostly as injury due to band/bracket failure, soft/hard tissue trauma, and problems in retention appliances (n=197, n=186, and n=81, respectively). The participants also avoided aerosol-generating procedures and used transmission-based protective equipment. The prevalence of GAD was 16.7% during COVID-19, and there was no statistically significant difference when it was stratified by gender, age, city, and COVID-19 related questions (p>0.05).Conclusion: The orthodontists followed the guidelines and took protective measures during COVID-19, and the majority had subthreshold anxiety levels.
|
